Σύμφωνα με την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, η κατάθλιψη αναμένεται να είναι η υπ’ αριθμόν ένα ασθένεια στον Κόσμο σε λίγα χρόνια.
Και ερχόμαστε στο πρόβλημα του γάμου και της οικειότηταςπου επιφέρει. Μπορεί μέσα σε αυτή την οικειότητα, το γνωστό και το κεκτημένο να λειτουργήσει η σεξουαλική γοητεία; Όχι. Η γοητεία είναι μη-οικειότητα, αποξένωση, ανισότητα
Η σεξουαλικότητα ως γοητεία
Αυτό το χαρακτηριστικό της σεξουαλικότητας μαζί με την ανισότητα είναι τα σημαντικότερα, αλλά βέβαια είναι και συναφή μια και η γοητεία είναι ένας άλλος τρόπος για να επιτύχει κανείς ανισότητα.
Αυτό το στοιχείο της σεξουαλικότητας είναι πολύ κεντρικό και έχει διττή επίδραση, τόσο θετική όσο και αρνητική.
Η σεξουαλικότητα είναι ο ισχυρότερος παράγοντας που θα μπορούσε να καταστήσει τους ανθρώπους ανεξάρτητους από την γονεϊκή και κοινωνική επιβολή, πράγμα που σημαίνει ότι αυτή η ανεξαρτητοποίηση φέρνει μαζί της και τη δυνατότητα επιρροής καινούργιων ιδεών
Η σεξουαλικότητα είναι ένας κεντρικός παράγοντας για την κοινωνικοποίηση του ανθρώπου, δηλαδή τον ωθεί σε μία κοινωνικότητα, μέσα στην οποία θα μπορέσει να εκφράσει και να ικανοποιήσει τη σεξουαλικότητά του
Είναι φανερό από την πρώτη προφανή λειτουργία της σεξουαλικότητας ως πράξης διαιώνισης ότι συνδέεται με το φόβο του θανάτου ως πόλος αντίθεσης προς αυτόν. Έτσι η σεξουαλικότητα χρησιμοποιείται ασυνείδητα ως μέσον για αντιμετώπιση του φόβου είτε με την γέννηση απογόνων είτε και καθαυτή ως αισθαντικότητα της ζωής και της επαφής με άλλους ανθρώπους.
Η σεξουαλικότητα κατόπιν αυτής της προσωπικής και κοινωνικής της σπουδαιότητας γίνεται μέσον αυτοπροσδιορισμού και αυτοπραγμάτωσης του ανθρώπου. Μέχρι ένα ορισμένο σημείο όλα τα χαρακτηριστικά του ανθρώπου είναι προσδιοριστικά του εαυτού του, στον κόσμο βέβαια των φαινομένων.
Το σεξ και το χρήμα είναι το δίπολο καθημερινού και συνεχούς ενδιαφέροντος του σημερινού κόσμου. Και τα δύο πάντοτε ήταν τέτοια, κυρίως το σεξ. Αξίζει να αναρωτηθούμε για το σεξ για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό;
Η συνείδηση αναδείχθηκε ως αναίρεση, ως αντιστάθμιση του τραγικού κύκλου στον κόσμο της μορφής, ως αυτοποίηση, ως οντοποίηση και ως εσωτερίκευση και υπερβατικοποίηση ακόμη και ως νους που εκφράζει την αυτοϋπερβατικότητα της συνείδησης ….
Τι γίνεται όταν συγχρονίζεται η ατομική με την γενική κρίση; Πόσο ώριμες είναι οι συνθήκες για ομαλές αλλά ριζικές αλλαγές; Γιατί είναι λάθος η βίαιη προσαρμογή σε ένα ιδανικό; Γιατί είναι επικίνδυνη η έλλειψη ενός οράματος για τη ζωή;
Ελάχιστα βιογραφικά συνοψίζουν ολόκληρη την ιστορία του ανθρώπου. Η βιογραφία της έννοιας του «σημείου» είναι μια από αυτές. Η βιογραφία του «σημείου» μας φανερώνει το πώς φτάσαμε στην άβια αντίληψη του χωροχρόνου και στο σημερινό πλανητικό αδιέξοδο.
Εποχή κρίσεων και αναπροσανατολισμών. Θα αντικαταστήσουμε τα είδωλα του εαυτού μας και των άλλων με νέα ή, επιτέλους, θα ελευθερωθούμε από τον αρχέγονο ψυχισμό προσκόλλησης σε αυτά; Γιατί αποδείχθηκε δύσκολο έργο η ολοκλήρωση της αίσθησης της ενότητας;
Η παγκόσμια, ατομική και ομαδική κρίση της έννοιας, της ιεραρχικότητας, του σχεδίου, της επικλητικότητας, της συνεργατικής αναγνώρισης και της υπερβατικής σύνθεσης.
Τί μας ωθεί στο κυνήγι της κατοχής αποκτημάτων και δύναμης; Τί μας ωθεί στην επιδίωξη της φήμης και της δημοφιλίας; Πόσο βιώσιμο είναι αυτό, τόσο στις περιόδους γενικότερης αφθονίας όσο και στέρησης;
Θεωρητικά, οι θρησκείες «νίκησαν» τον θάνατο. Καμμιά τους, όμως, δεν νίκησε τον φόβο του θανάτου. Εξαίρεση, ασφαλώς, αποτελούν ορισμένα φυσικά πρόσωπα του θρησκευτικού βίου.
άθε στιγμή της καθημερινότητάς μας και της ιστορίας δύναται –και είναι– βαθιά κρίσιμη, γεμάτη από δυνατότητες που συχνά διαφεύγουν από τη ρουτίνα της συνειδητότητάς μας.
Αν ο άνθρωπος αναδειχτεί νικητής στην πάλη ενάντια της ζωώδους φύσης του και ενάντια των κακών διαστρεβλώσεων του νου του και της φιλοδοξίας του, θ’ αποκτήσει ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Ο άνθρωπος έχει μέρος της ευθύνης για την εξέλιξη. Η ελεύθερη εκλογή του θα επηρεάζει τις εξελίξεις πάρα πολύ, όσο και η φυσική επιλογή μέχρι τώρα.
Ουάσιγκτον. Σταθμός του μετρό. Ενα κρύο πρωϊνό τον Γενάρη του 2007. Επαιξε έξι κομμάτια του Μπαχ για περίπου 45 λεπτά.
Ένας ολοκληρωμένος νους είναι ουσιώδης για μια υγιή όραση. Οι διάνοιές μας δεν πετυχαίνουν εύκολα την ολοκλήρωση. Αυτό συμβαίνει γιατί αναπτύξαμε συνήθειες σκέψης, όρασης και δράσης που είναι πρόσφορες για μια άνετη επιβίωση αλλά ανεπαρκείς για μια εκτίμηση της σημασίας του εαυτού μας, της ζωής μας και της αιωνιότητας μας.
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
