Η διαδικασία της απαλλαγής μας από την κακή συνήθεια της ασαφούς σκέψης είναι κοπιαστική. Κατ’ αρχήν, λίγοι από μας αναγνωρίζουν το γεγονός πώς είναι θύματα αυτής της συνήθειας.
Το ακούς παντού “Κρατάτε την Ελλάδα καθαρή”. Οι κάτοικοι είναι περήφανοι για την Ελλάδα τους. Οι περισσότεροι κάτοικοι διαθέτουν ένα υψηλό μορφωτικό επίπεδο και ένα πνεύμα ελευθερίας λόγου και έκφρασης πνέει παντού, όπως άλλωστε σε όλη τη χώρα.
Τα πρόσφατα στοιχεία για την εγκληματικότητα που ανακοινώθηκαν τελευταία για τη χώρα μας, δείχνουν μια τεράστια αύξησή της μέσα στο 2010. «Ανησυχητική αύξηση της εγκληματικότητας…» ήταν η χαρακτηριστική έκφραση των τηλεοπτικών αλλά και ραδιοφωνικών καναλιών. Προσωπικά δεν άκουσα τίποτα παραπάνω και από πουθενά.
Μέχρι σήμερα, αναπτύχθηκε ένα ευρύτατο φάσμα κοσμοθεωρήσεων στην ιστορία της ανθρωπότητας. Θα έλεγε κανείς ότι είμαστε αντιμέτωποι με ένα πλήθος, μια εναλλακτικότητα, έναν πλουραλισμό που δυσχεραίνει τη δυνατότητά μας να εντοπίσουμε, στη βάση της ανάγκης μας, μια κοσμοθεωρία βιώσιμη και αποτελεσματική.
Μέχρι σήμερα η ευτυχία συνήθως παρουσιάζεται ως μία συναισθηματική κατάσταση του ανθρώπου εξαρτημένη από τις συνθήκες ζωής του. Συχνά γίνεται αντικείμενο «έρευνας» με μια επιφανειακή, αβαθή και κορεσμένη αντίληψη για τη ζωή, την ανθρώπινη φύση και τον κόσμο.
Παραβλέποντας τα μεγάλα συμφέροντα και την ωμή αδιαφορία που πάντα εξέφραζαν την περιορισμένη αντίληψη και την ιδιοτέλεια της πλειοψηφίας των ανθρώπων ίσως θα πρέπει να εστιάσουμε και στις μικρές ατέλειες ή ελλείψεις που επιτρέπουν την εκδήλωση όλων αυτών των αρνητικών χαρακτηριστικών με τις μικρές και μεγάλες συνέπειες.
Το πέρασμα από τη βιωσιμότητα του πολιτισμού στην βιωσιμότητα του περιβάλλοντος, είναι εξαιρετικά προφανές στην σύγχρονη επιστημονική κοινότητα και την κοινή γνώμη. Όμως κάτω από το προφανές, υπάρχουν πολλές πτυχές των θεμάτων της βιωσιμότητας του πολιτισμού και του περιβάλλοντος, που χρειάζεται να αναδειχθούν…
Το ζήτημα της βελτίωσης της σχέσης μας με το περιβάλλον περνάει μέσα από την εσωτερική μας στάση και συνεπώς μέσα από τις εσωτερικές μας αξίες. Οι εσωτερικές αξίες για το περιβάλλον διαμορφώνονται σε δυο επίπεδα.
Το πρώτο επίπεδο διαμόρφωσης των εσωτερικών αξιών είναι μέσα από την πρωτογενή μας αισθαντικότητα που αναδεικνύει εμάς και το περιβάλλον ως αλληλένδετους συντελεστές και αδιάσπαστα μέρη μιας ολότητας.
Το κομβικό σημείο, το πεδίο της δικτύωσης όλων των πολιτισμικών διαστάσεων σε σχέση με το περιβάλλον βρίσκεται στην επικοινωνία και την εκπαίδευση. Μέσα από την εκπαίδευση διαμορφώνονται οι επόμενες γενιές που θα διαχειριστούν καινούργια ζητήματα και προκλήσεις.
Ο πολιτιστικός χάρτης για το περιβάλλον έχει μια πανάρχαια αφετηρία, μια αφετηρία από την εποχή που ο άνθρωπος ήταν αναπόσπαστο μέρος της φύσης και που λειτουργούσε με πολύ περιορισμένες εργαλειακές, τεχνικές και δυνάμεις, και που η σχέση του με το περιβάλλον περιορίζονταν αποκλειστικά στην υπερβατική ερμηνεία και διαμεσολάβηση μέσα από τις τελετουργίες του και τη θρησκεία του.
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
