ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΤΗΣ ΧΑΝΑ ΑΡΕΝΤ (του Τζεϊμς Στόουνερ)
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΩΝ (του Χάρη Ναξάκη)
ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΦΟΒΙΑΣ (του Benedict Beckeld)
Η ιστορία μάς δείχνει ότι η οικοφοβία – η αισθητή ανάγκη να υποβαθμιστεί κάποιος το δικό του πολιτιστικό σπίτι – προκύπτει όταν ένας πολιτισμός αρχίζει να παρακμάζει.
Kant : Η φιλοσοφία ως κριτική (του Δημήτρη Τζωρτζόπουλου)
Με τον Καντ η κριτική φιλοσοφία‒άλλως: ο Κριτικισμός‒ φτάνει στην ολοκλήρωσή της/του. Βάση και πηγή εκπόρευσης αυτής της φιλοσοφίας είναι το κριτικό πνεύμα.
ΑΝΟΙΚΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ: ΣΥΝΟΡΑ ΚΡΑΤΩΝ ΚΑΙ ΟΡΟΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΑ ΑΝΟΙΚΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Η ανοιχτή κοινωνία πρέπει να είναι αποτέλεσμα και όχι αίτιο της αδελφοσύνης, γιατί ο ανθρωπισμός είναι ενδιάθετος, όχι οργάνωση.
ΑΝΟΙΚΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ: ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΚΑΙ ΘΕΣΜΟΙ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Όσον αφορά την εμπειρία και την κριτική που απαιτεί κατά Πόππερ ο ορθολογισμός, θα πρέπει να προσθέσουμε τα εξής: Εμπειρία έχουν και οι μυστικιστές. Κάθε δε εμπειρία οποιουδήποτε τύπου βιώνεται διαφορετικά από τον καθένα, έστω ενίοτε μόνον στις λεπτομέρειες.
Η ΑΝΟΙΚΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ : ΑΤΟΜΙΣΜΟΣ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Η εποχή μας, αυτή μετά τον β’ παγκόσμιο πόλεμο, χαρακτηρίστηκε από μερικές έννοιες όπως η ελευθερία και η ανοιχτή κοινωνία. Υπό μία έννοια αυτές οι δύο είναι συναφείς, αλλά θα επικεντρωθούμε στην ανοιχτή κοινωνία, στο όνομα της οποίας συνέβησαν ώς τώρα τόσες δραματικές μεταβολές των κοινωνιών.
Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ ΚΑΙ Η ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΚΡΙΤΙΚΗ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Κάποιος έλεγε ότι εκτός από την κριτική της διαφθοράς υπάρχει και η διαφθορά της κριτικής. Εμείς θα προσθέταμε ότι η δεύτερη υπερισχύει της πρώτης μέσα σε έναν κόσμο βυθισμένο στο τίποτε και ασχολούμενο με το ασήμαντο, το ανούσιο, μέσα σε έναν κόσμο που το αποκλειστικό του επίκεντρο είναι το άτομο, πρότυπο και θεός μαζί.
IΔΕΟΛΟΓΗΜΑΤΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΙΔΕΩΝ: ΜΙΑ ΔΥΣΑΡΕΣΤΗ ΑΛΗΘΕΙΑ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Ο αιώνας που πέρασε ήταν ένας αιώνας που χαρακτηρίστηκε από την κυκλοφορία και την επιρροή ορισμένων μεγάλων ιδεών, κυρίως αυτών που προβλήθηκαν σαν ομάδα στην Γαλλική Επανάσταση – μια και χωριστά ήταν γνωστές από παλιά.
ΡΟΥΣΣΩ ΚΑΙ ΧΙΟΥΜ: ΜΕΡΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Όπως, λοιπόν, ξεδιπλώνεται η αλυσίδα των γεγονότων που προκύπτουν από τα υπάρχοντα στοιχεία, καταλήγει κανείς στο συμπέρασμα ότι υπήρχε μία εμπαθής διαμάχη όπου χρησιμοποιήθηκαν από το μέρος των εχθρών του Ρουσσώ όλα τα μέσα για να τον συντρίψουν, χωρίς να φαίνονται.
ΜΗΠΩΣ Ο Ζ. Ζ. ΡΟΥΣΣΩ ΑΔΙΚΗΘΗΚΕ; Ο ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΔΙΑΦΩΤΙΣΤΩΝ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Όλοι συμφωνούν πως ο Ζαν Ζακ Ρουσσώ ήταν ένας από τους σημαντικότερους στοχαστές της σύγχρονης ιστορίας, αλλά, ταυτόχρονα, έχει επιπόλαια απαξιωθεί για τον ευαίσθητο χαρακτήρα του που κατά τη γνώμη πολλών έφθανε σε υστερική υπερβολή ή ακόμη και “τρέλλα” και για το ότι άφησε τα πέντε νεογέννητα παιδιά του στο ορφανοτροφείο.
ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΑΓΝΩΣΙΟΛΟΓΙΑ (του Γιώργου Κουτσαντώνη)
Ένα από τα μεγαλύτερα παράδοξα της σύγχρονης επιστήμης είναι ότι ενώ συνθέτει μια ηγεμονική κουλτούρα, ταυτόχρονα είναι και από τις λιγότερο κατανοητές και ομαλά ενσωματωμένες κουλτούρες σε κοινωνικό επίπεδο. Υπάρχουν ακόμα πάρα πολλές παρεξηγήσεις για το τι είναι και πώς λειτουργεί πραγματικά, για το ποια είναι τα ιδιαίτερα και θεμελιώδη χαρακτηριστικά της που τη διαφοροποιούν από άλλες μορφές γνώσης.
ΜΑΞ ΝΟΡΝΤΑΟΥ – ΤΑ ΚΑΤΑ ΣΥΝΘΗΚΗ ΨΕΥΔΗ
Ακολουθούν αποσπάσματα από την 7η έκδοση (1927 – Εκδοτικός Οίκος Ι.Ν. Σιδέρης) του βιβλίου Τα κατά συνθήκη ψεύδη (1883) του Σίμων Ζούντφελτ (περισσότερο γνωστός με το ψευδώνυμο Mαξ Νορντάου) σε μετάφραση του Στ. Ι. Ζωγραφίδη. Ο Νορντάου σπούδασε ιατρική και εγκαταστάθηκε στο Παρίσι το 1880, όπου άσκησε το επάγγελμά του, αφού είχε για λίγο εργαστεί ως ανταποκριτής εφημερίδας στη Βιέννη.