Καθώς το περιβάλλον δεν είχε άλλο συνήγορο απέναντι στον άνθρωπο από τον ίδιο τον άνθρωπο, αποτέλεσε προνομιακό χώρο για την έκφραση του ανθρώπινου εθελοντισμού. Ο εθελοντισμός για το περιβάλλον συνδυάστηκε : |
Το πεδίο του περιβάλλοντος αναδείχθηκε σαν ένα πεδίο έκφρασης της δυσαρέσκειας του ανθρώπου απέναντι στην εκμεταλλευτική εμπορευσιμότητα. Έτσι λοιπόν το πεδίο του περιβάλλοντος αναδείχθηκε σαν ένα πεδίο έκφρασης της δυσαρέσκειας του ανθρώπου απέναντι στην εκμεταλλευτική εμπορευσιμότητα, τον καταναγκασμό & την αλλοτριωτική δυναμική του συμφέροντος. Αρχικά δεν υπήρχαν οικονομικά ενδιαφέροντα για μια τέτοια εθελοντική δραστηριότητα ούτε καν πολιτικά και κοινωνικά. Μέσα από την επιστημονική εξειδίκευση τους, οι ενασχολούμενοι με το περιβάλλον συνδύασαν και την επαγγελματική τους απασχόληση και την ανάγκη τους για έκφραση κοινωνική και προσωπική. ΟΙ ΜΚΟ ως οργανώσεις εθελοντών αποτελούν φορείς : Απασχόλησης. Ο εθελοντής άρχισε να καταξιώνεται και τελικά μπαίνει σε ένα νέο κύκλο κοινωνικών «πειρασμών εξαργύρωσης». Ο εθελοντής δεν είναι αναγκασμένος να είναι μονίμως στο περιθώριο, ωστόσο χρειάζεται ένα μέτρο σ’ αυτό το εκσυγχρονιστικό πλαίσιο για την εθελοντική ενασχόληση με το περιβάλλον και τη φύση. Ο εθελοντής αρχικά Αυτή η κατάσταση σταδιακά άλλαξε και άρχισε να διαμορφώνεται: Άτομα, όπως ο Τσίκο Μεντέζ που θυσίασε τη ζωή του για τη διάσωση του Αμαζονίου, αποτελούν πρότυπα για τη συλλογικοποίηση και για τη δημιουργία προτύπων. Έτσι προέκυψαν οι μη κυβερνητικές οργανώσεις, οι οποίες δε σημαίνει ότι είναι αντικυβερνητικές. Σημαίνει όμως ότι δε διασυνδέονται με την κυβέρνηση, δεν λειτουργούν σαν εντολοδόχοι του κράτους αλλά λειτουργούν στο πλαίσιο και στο περιθώριο, στο χώρο της κοινωνίας των πολιτών. |
Γιάννης Ζήσης, Δημοσιογράφος – Συγγραφέας, |