ΟΤΑΝ Ο ΜΑΡΞ ΚΛΗΘΗΚΕ ΣΤΟ…ΝΤΑΒΟΣ! (Αναδημοσίευση)

(Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Έθνος μετά από σύμφωνη γνώμη του συγγραφέα)

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ 

        Απίστευτο, όμως πέρα για πέρα αληθινό. «Παγκόσμια οικονομία – Τι θα σκεπτόταν ο Μαρξ;» ήταν ο τίτλος του εξωφύλλου, στο οποίο δέσποζε μια ψηφιακή απεικόνιση της κλασικής φιγούρας του Μαρξ. Εύστοχο και καλοδιαλεγμένο το τσιτάτο από το… «Κομμουνιστικό Μανιφέστο (!)» που προέβαλε με θεαματικό τρόπο το περιοδικό: «Η σύγχρονη αστική κοινωνία, με τις σχέσεις παραγωγής, ανταλλαγής και ιδιοκτησίας της, μια κοινωνία που δημιούργησε ως διά μαγείας τέτοια γιγαντιαία μέσα παραγωγής και ανταλλαγής, μοιάζει με μάγο που δεν είναι πλέον σε θέση να ελέγξει τις καταχθόνιες δυνάμεις που απελευθέρωσε με τα μάγια του».

        Η αλήθεια είναι ότι πολλοί ψάχνουν τον Καρλ Μαρξ τελευταία. Μέχρι και η… Καθολική Εκκλησία! Οχι επισήμως από το Βατικανό, αλλά μέσω του αρχιεπισκόπου Μονάχου και Φράιζινγκ, ο οποίος έχει γεννηθεί στο Τριρ, γενέτειρα πόλη του Καρλ Μαρξ, και κατά σύμπτωση ονομάζεται και αυτός… Μαρξ, Ράινχαρτ Μαρξ για την ακρίβεια.

       Καθόλου κατά σύμπτωση όμως ο Ράινχαρτ Μαρξ τιτλοφόρησε ένα βιβλίο που έβγαλε πρόσφατα και το οποίο έγινε αμέσως μπεστ σέλερ με τον τίτλο… «Das Κapital» – «Το Κεφάλαιο»! Στο βιβλίο αυτό ο αρχιεπίσκοπος γράφει σε κάποιο σημείο απευθυνόμενος στον θρυλικό ομώνυμό του: «Υπάρχει ένα ερώτημα που δεν με αφήνει σε ησυχία: στο τέλος του 20ού αιώνα, όταν η καπιταλιστική Δύση νίκησε την κομμουνιστική Ανατολή στη μάχη μεταξύ των συστημάτων, μήπως βιαστήκαμε πολύ να σε απορρίψουμε εσένα και τις οικονομικές θεωρίες σου;… Μήπως ο καπιταλισμός είναι απλώς ένα επεισόδιο της ιστορίας που θα τελειώσει κάποια στιγμή, επειδή το σύστημα θα καταρρεύσει ως αποτέλεσμα των εσωτερικών του αντιθέσεων;».

       Απάντηση τώρα δεν πρόκειται βέβαια να πάρει ο αρχιεπίσκοπος Μονάχου. Ετσι κι αλλιώς είναι μια εποχή πλήρους σύγχυσης των οικονομικών, πολιτικών και ακαδημαϊκών ελίτ του σύγχρονου καπιταλισμού. Αλλοι προσφεύγουν στον Τζον Μέιναρντ Κέινς και στις αναλύσεις και προτάσεις του για τα προβλήματα του… 1930, προκειμένου να βρουν τις λύσεις για το χάος του καπιταλισμού του 21ου αιώνα, άλλοι αναζητούν τις λύσεις αυτές στο έργο του Τζον Κένεθ Γκαλμπρέιθ και στην ανάλυσή του για τις ανεπτυγμένες κοινωνίες του 1960!         Ελάχιστα χρόνια έχουν περάσει όμως από τότε που το Εργατικό Κόμμα της Βρετανίας π.χ. λοιδορούσε όσους αντιστέκονταν στην αποχαλίνωση των αγορών και την ισοπεδωτική παγκοσμιοποίηση, με το σύνθημα «Σταματήστε τον κόσμο, θέλω να κατεβώ!». Πώς έγινε όμως και σήμερα… έχει «κατεβεί από τον κόσμο» ο Εργατικός πρωθυπουργός Γκόρντον Μπράουν, ο οποίος εθνικοποιεί τη μια τράπεζα μετά την άλλη;

        Δηλητηριώδες είναι το δοκίμιο με τίτλο «Θάνατος στο Νταβός» που δημοσιεύεται στο χθεσινό τεύχος του σοβαρού γερμανικού περιοδικού «Σπίγκελ» και στρέφεται εναντίον του «Ανθρώπου του Νταβός», όπως αποκαλούνται οι ζάπλουτοι επιχειρηματίες, οι πολιτικοί και οι ακαδημαϊκοί που συμμετέχουν στην ετήσια αυτή συνάθροιση ως εκπρόσωποι της παγκόσμια ελίτ: «Φαίνεται ότι ο «Ανθρωπος του Νταβός» τρελάθηκε. Δεν χρειάζεται να έχει κανείς πολύ καλή μνήμη για να θυμηθεί τις εποχές που οι ιδεολόγοι της αγοράς διέδιδαν με εξαιρετική επιτυχία τις θέσεις τους για το τέλος των ιδεολογιών, ώστε τελικά να μείνει μόνο η δική τους… Το κράτος εθεωρείτο ως το μεγάλο εμπόδιο, οι διεθνείς οργανισμοί ήταν παλαιομοδίτικα φρένα, ο πολίτης που σκεπτόταν τη διασφάλιση ήταν ο ενοχλητικός παράγοντας διαταραχής του ελεύθερου παιχνιδιού των δυνάμεων της αγοράς. Τώρα, τη στιγμή της καταστροφής … τα κράτη πρέπει να πληρώσουν τα χρέη των ιδιωτικών τραπεζών, η διεθνής κοινότητα πρέπει να ρυθμίσει την άναρχη ανάπτυξη και ο πολίτης που μένει άνεργος να δει μόνος του τι θα κάνει». Ετσι περιγράφει περιφρονητικά το «Σπίγκελ» τη δήθεν απάντηση του Φόρουμ του Νταβός στην κρίση.

ΠΛΗΡΗΣ ΑΜΗΧΑΝΙΑ – «Εθνικοποιήθηκε το Μαγικό Βουνό»        
 Αυτός ο εύστοχος τίτλος ανάλυσης της ισπανικής «Ελ Παϊς» αποδίδει παραστατικά την πλήρη αμηχανία των συμμετασχόντων στο Φόρουμ του Νταβός, οι οποίοι το μόνο που πρότειναν ήταν να πληρώσουν τα κράτη, δηλαδή οι φορολογούμενοι πολίτες, όλες τις ζημιές της κρίσης που προκάλεσαν οι απατεώνες χρηματιστές και τραπεζίτες. Μόνον ως ανέκδοτο μπορεί να εκληφθεί το σύνθημα της φετινής συνόδου του Νταβός «Διαμορφώνοντας τον κόσμο μετά την κρίση» – εκτός πια και αν η πρότασή του είναι ο… «κρατικός καπιταλισμός», οπότε και το ίδιο το Νταβός είναι πλέον ένας τελείως άχρηστος θεσμός!  

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11826&subid=2&tag=8953&pubid=2352813