Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΩΝ (του Χάρη Ναξάκη)
Ο μαρξισμός θεμελίωσε ένα ανθρωπολογικά μονοδιάστατο ον, τον homo Faber (άνθρωπος κατασκευαστής). Η ανθρώπινη ουσία ταυτίζεται με την παραγωγική δύναμη του ανθρώπου, την εργασία, οι παραγωγικές δυνάμεις αναγορεύονται σε δημιουργό της πραγματικότητας.
ΠΡΟΤΥΠΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ (του Γιώργου Κουτσαντώνη)
ΣΥΝΟΨΗ ΤΗΣ «ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ» ΤΟΥ ΧΕΓΚΕΛ (του Δημήτρη Δημητριάδη)
ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΜΙΑ ΑΠΟΙΚΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ (του Χριστόδουλου Φερεντίνου)
Στη σημερινή κοινωνία, την κοινωνία του 21ου αιώνα οι τράπεζες και οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες κατέχουν κραταιά θέση στην καθημερινότητα των ανθρώπων. Η οικονομία όχι απλά δεν βασίζεται και δεν υπακούει στην πολιτική αλλά είναι αυτή που διαμορφώνει τον τρόπο διακυβέρνησης των κρατών παγκοσμίως.
Διανύουμε ένα πρωτόγνωρο στάδιο διεθνοποίησης και παγκοσμιοποίησης της οικονομίας.
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ-ΚΑΥΣΙΜΑ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ (του Τάσου Τσακίρογλου)
Η εικόνα κατάρρευσης στον χώρο της Υγείας στη μνημονιακή περίοδο μπορεί ίσως καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη να περιγράψει την κοινωνική καταστροφή που έχει επιφέρει η πολιτική της λιτότητας. Οι δανειστές, μέσω της αποπληρωμής του χρέους, έχουν ήδη πάρει τη λίβρα της σάρκας που τους αναλογεί, αλλά ζητούν περισσότερα.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ: Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΛΟΓΙΚΟΥ
ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ ~ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ
ΠΗΡΕ ΝΑ ΧΕΙΜΩΝΙΑΖΕΙ. Πλήθυναν οι άδειες καρέκλες γύρω μου. Έχω πιάσει γωνιά και πίνω καφέδες, φουμέρνοντας αντικρύ στο πέλαγος. Θα μπορούσα να περάσω έτσι μια ζωή ολόκληρη, αν δεν την έχω κιόλας περάσει.
ΣΑΡΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ “ΦΑΝΤΑΣΙΑΚΗ ΘΕΣΜΙΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ” (του Γιώργου Οικονόμου)
Η «Φαντασιακή θέσμιση της κοινωνίας» (εφεξής ΦΘΚ) που καθιέρωσε τον συγγραφέα της ως έναν μεγάλο στοχαστή είναι από τα σημαντικώτερα φιλοσοφικά έργα του εικοστού αιώνα.
Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ, ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΤΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΟΛΙΓΑΡΧΙΕΣ (του Θανάση Μπαντέ)
ΠΛΑΤΩΝ – Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΣΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΖΩΗ
Η ΗΘΙΚΗ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ (του Θανάση Γιαλκέτση)
ΕΡΕΘΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ (του Γιάννη Παρασκευουλάκου)
ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ (του Γ. Παπανικολάου)
Πέρα απ’ την αποδοχή της αναμφισβήτητης βιολογικής εξέλιξης, το γεγονός της ανώτερης ή ηθικής συνείδησης προσδίδει στο ανθρώπινο είδος ένα ιδίωμα υπόστασης, το οποίο υπερβαίνει τη κλίμακα οποιασδήποτε μορφής νόησης υπάρχει στην έμβια ύλη του πλανήτη.