ΠΛΑΤΩΝ: ΠΩΣ ΚΟΥΒΕΝΤΙΑΖΕΤΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΟΥΤΟΠΙΑ; (του Δημήτρη Τζωρτζόπουλου)
Η ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΝΕΚΡΟ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ (του Αντόνιο Γκράμσι)
«Μισώ τους αδιάφορους. Πιστεύω ότι το να ζεις σημαίνει να εντάσσεσαι κάπου.
Όποιος ζει πραγματικά δεν μπορεί να μην είναι πολίτης και ενταγμένος.
Η αδιαφορία είναι αβουλία, είναι παρασιτισμός, είναι δειλία, δεν είναι ζωή.
Γι’ αυτό μισώ τους αδιάφορους.
ΣΟΛΩΝ: Η ΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ (του Δημήτρη Τζωρτζόπουλου)
ΠΛΑΤΩΝ: ΠΩΣ ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ Ο ΦΑΥΛΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ;
Σύμφωνα με τον Πλάτωνα, ένα τέτοιο ήθος συνυφαίνεται με τη φιλοσοφική γνώση και παιδεία. Ετούτη εδώ επιτρέπει στο άτομο να αντι-στέκεται σθεναρά στο μυθολογικό και απατηλόμασκάρεμα μίσθαρνων λογοποιών και μυθοποιών. Πρόκειται για ένα μασκάρεμα σαν αυτό της τρέχουσας ελληνικής πολιτικής, όπου πρώην αφισοκολλητές, γαντζωμένοι κιόλας σε κυβερνητικούς θώκους, αποδεικνύονται άριστοι μυθοποιοί επί του πρακτέου και δημιουργούν ολική συσκότιση στο άγνωμο πλήθος.
ΣΕΝΕΚΑΣ: ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΖΩΗ
«Πρέπει να βαδίσουμε στον δικό μας δρόμο. Ακολουθώντας τους πολλούς, ζούμε σύμφωνα με τους κανόνες όχι τόσο της λογικής αλλά της μίμησης»
«ΟΛΟΙ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΜΙΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΖΩΗ, όταν όμως πρόκειται να διαγνώσουν τι είναι εκείνο που κάνει τη ζωή ευτυχισμένη, εκεί τυφλώνονται· και, χωρίς να είναι βέβαια εύκολο να επιτύχει κανείς ευτυχισμένη ζωή, είναι πάντως γεγονός ότι, όσο πιο πολύ αγωνίζεται να την πλησιάσει, τόσο περισσότερο απομακρύνεται από αυτή, αν κάπου έχει κάνει λάθος στον δρόμο του.
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΙΑ ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Συχνά λέγεται ότι δεν υπάρχουν πια πραγματικοί πολιτικοί, αλλά δεν κατανοούνται τα αίτια αυτού του γεγονότος και επιπλέον μπορεί να ενυπάρχουν σε αυτή τη διαπίστωση πλάνες ως προς το ποιος είναι μεγάλος ως πολιτικός.
Ένας μεγάλος πολιτικός είναι ένα πολύ σπάνιο φαινόμενο που δεν έχει σχέση με τη μιντιακή προβολή εικόνας ή με τη φανατική προσκόλληση σε ιδεολογίες και πρόσωπα. Είναι ένας πολιτικός που μπορεί να ωθήσει τα πράγματα είτε στο μέλλον ως φίλος της ανθρωπότητας είτε στο παρελθόν ως εχθρός της.
ΠΛΑΤΩΝ: ΠΩΣ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ;
ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΣΤΗΜΙΚΗ ΠΑΘΟΓΕΝΕΙΑ (του Γιάννη Ζήση)
Ο ΚΟΡΝΗΛΙΟΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΔΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΡΚΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΩΝ ΚΡΙΣΕΩΝ (του Βασίλη Βιλιάρδου)
Η απειλή κατάρρευσης του δολαρίου, τα προβληματικά οικονομικά μεγέθη των Η.Π.Α., η δεύτερη ποσοτική διευκόλυνση, ο κίνδυνος διάλυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι πιθανότητες χρεοκοπίας της Ελλάδας και οι απαντήσεις για την κρίση
ΠΑΛΑΙΟΙ ΚΑΙ ΝΕΟΙ ΜΕΓΑΛΟΪΔΕΑΤΙΣΜΟΙ & Η ΙΔΙΟΤΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΕΦΗΣΥΧΑΣΜΟΥ (του Γιάννη Ζήση)
ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ (Α΄ Μέρος) : ΚΡΑΤΟΣ ΟΛΩΝ ή ΚΡΑΤΟΣ ΛΙΓΩΝ; (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
ΤΑ ΑΝΟΡΘΟΛΟΓΙΚΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΕΝΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ (του Γιώργου Μαυρουλέα)
ΠΑΡΑΚΜΗ ΚΑΙ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ (A’ Mέρος) (του Γιάννη Ζήση)
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΡΙΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΤΟΥΣ (του Γιάννη Ζήση)
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ & ΦΥΣΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ (του Γιάννη Ζήση)
ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2009 / ΟΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ (του Γιώργου Μαυρουλέα)
ΟΤΑΝ Ο ΜΑΡΞ ΚΛΗΘΗΚΕ ΣΤΟ…ΝΤΑΒΟΣ! (Αναδημοσίευση)
Απίστευτο, όμως πέρα για πέρα αληθινό. «Παγκόσμια οικονομία – Τι θα σκεπτόταν ο Μαρξ;» ήταν ο τίτλος του εξωφύλλου, στο οποίο δέσποζε μια ψηφιακή απεικόνιση της κλασικής φιγούρας του Μαρξ. Εύστοχο και καλοδιαλεγμένο το τσιτάτο από το… «Κομμουνιστικό Μανιφέστο (!)» που προέβαλε με θεαματικό τρόπο το περιοδικό: «Η σύγχρονη αστική κοινωνία, με τις σχέσεις παραγωγής, ανταλλαγής και ιδιοκτησίας της, μια κοινωνία που δημιούργησε ως διά μαγείας τέτοια γιγαντιαία μέσα παραγωγής και ανταλλαγής, μοιάζει με μάγο που δεν είναι πλέον σε θέση να ελέγξει τις καταχθόνιες δυνάμεις που απελευθέρωσε με τα μάγια του».