Ίσως μοιάζει παράξενο να μιλά κανείς για αγάπη και να αναφέρεται σε πoλιτικά ή κοινωνικά θέματα. Ωστόσο είναι γνωστό σε όλους μας ότι τα συναισθήματα αγάπης οδηγούν σε συγκεκριμένες συμπεριφορές που όλοι τις ζούμε (περιορισμένα ίσως, αλλά έχουμε κάποια γνώση τους).
Ζωή και Θάνατος: Με έχουν ρωτήσει αρκετές φορές τι πιστεύω για το θάνατο, γι’ αυτό το τελείωμα της ανθρώπινης ύπαρξης. Ο θάνατος είναι απλά γνωστός ως το τέλος. Είναι η τελεία που τοποθετείται στο τέλος της πρότασης και δεν ακολουθείται παρά μόνο από αναμνήσεις ή τα αποτελέσματα των πράξεών μας. Πάντως, όσο αφορά το άτομο που πεθαίνει, η άμμος της κλεψύδρας έχει τελειώσει. Ήρθε ο καιρός να αναπαυτεί η πέτρα που κυλούσε.
Ο νους κατά τη διαδικασία της νοητικοποίησης θεμελιώθηκε πάνω σε ψυχολογικές εξελίξεις, ενελίξεις και ανελίξεις της ατομικοποίησης του ανθρώπου, και στο πλαίσιο αυτό λειτούργησε από τη μία ως όργανο εποπτείας και συνεπώς αποσύνδεσης, και από την άλλη σαν όργανο επινόησης (δηλαδή της επινόησης μιας αλλαγής), σαν αντιπαλότητα με το τοπίο της πραγματικότητας.
Οι ανθρώπινες ανάγκες καλύπτουν ένα μεγάλο εύρος που περιλαμβάνει το στάδιο των πρωταρχικών αναγκών επιβίωσης και μπορούν να καταλήγουν στις πιο βαθιές ανάγκες που αφορούν στην αναζήτηση της εσωτερικής του φύσης αλλά και ευρύτερα των κοσμικών του ερωτημάτων με φυσική, θεολογική ή ευρύτερη φιλοσοφική προσέγγιση.
Η υπέρβαση του φόβου είναι ίσως το θέμα που απασχολεί τους περισσότερους ανθρώπους παγκοσμίως. Και αυτό γιατί οι μορφές που μπορεί να πάρει ο φόβος είναι πάρα πολλές, τόσο σε νοητικό, συναισθηματικό, συμπεριφορικό και ψυχοσωματικό επίπεδο, ενώ οι προεκτάσεις του ξεκινάνε από την προσωπική ζωή ενός ατόμου και φτάνουν να διαμορφώνουν ολόκληρα κοινωνικά συστήματα
ΚΑΝΤ (1724–1804) — Αναζητώντας τη βεβαιότητα της ύπαρξης
§1 — Με τον τρόπο που έζησε τη ζωή του και με την απαράμιλλη αφοσίωσή του στη μελέτη ο Καντ κατόρθωσε να δημιουργήσει ένα έργο, που επηρέασε καθοριστικά τη μετέπειτα φιλοσοφική σκέψη. Η επανάσταση που επέφερε στη φιλοσοφία της γνώσης του επέτρεψε να θέσει στο επίκεντρο του στοχασμού το γνωρίζον υποκείμενο έναντι του γνωστικού αντικειμένου. Αναλόγως επιχείρησε να κατανοήσει τον άνθρωπο και την ύπαρξή του, σε πρακτικό επίπεδο, στη βάση μιας ηθικότητας που έχει πάρει οριστικό διαζύγιο από την επιδίωξη εγωιστικών συμφερόντων.
Οι μαθηματικοί βιώνουν την ομορφιά των εξισώσεων όπως οι κοινοί θνητοί βιώνουν την ομορφιά των έργων τέχνης. Ο διακεκριμένος νευροβιολόγος Σεμίρ Ζέκι εξηγεί τι μας λέει αυτό για τον ανθρώπινο εγκέφαλο.
Θα λέγατε ποτέ ότι μια εξίσωση είναι όμορφη; Αν δεν έχετε καλή σχέση με τα μαθηματικά, μάλλον θα απαντήσετε αρνητικά.
Γιατί η χαρά, η λύπη, η αηδία, η λαγνεία ή η πλήξη που «βλέπουμε» στα πρόσωπα των άλλων είναι τόσο μεταδοτικές, ώστε να επηρεάζουν βαθύτατα τη διάθεσή μας; Γιατί το χασμουρητό, το γέλιο ή το κλάμα είναι τόσο κολλητικά;
1. Μην αισθάνεσαι απολύτως σίγουρος για τίποτα.
2. Μην νομίζεις ότι αξίζει να προχωρήσεις στην απόκρυψη αποδεικτικών στοιχείων, γιατί τα στοιχεία σίγουρα θα έρθουν στο φως.
3. Ποτέ μην προσπαθείς να αποθαρρύνεις τη σκέψη, γιατί είναι σίγουρο ότι θα επιτύχεις.
4. Όταν σου εναντιωθούν, ακόμα και αν είναι η ίδια η οικογένεια σου, προσπάθησε να το ξεπεράσεις με επιχειρήματα και όχι με αυθεντία, γιατί μια νίκη που βασίστηκε στην αυθεντία δεν είναι πραγματική, είναι απατηλή.
Τα πράγματα συνήθως εξελίσσονται σε μήκος χρόνου και έτσι δεν γίνονται έγκαιρα αντιληπτά, αν κανείς κρίνει μόνον από τα αποτελέσματα παραγνωρίζοντας τα αίτια και εν τέλει τη σχέση αιτίου – αποτελέσματος που υπάρχει σε όλο το γίγνεσθαι. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι άνθρωποι να αιφνιδιάζονται από τα αποτελέσματα της αδράνειάς τους σχετικά με την κατανόηση των αιτίων. Ποια είναι αυτή η αποδόμηση των Ιδεών στην ανθρώπινη ζωή;
Μια νυχτερίδα με προβλήματα αντίληψης στο υπερευαίσθητο sonar της, μια τυφλή καθηγήτρια φυσικής ειδική στην ανάλυση των χρωμάτων, ένας μοναχικός τύπος με ένα σπιρτόκουτο, ένα πανέξυπνο ηλεκτροφόρο ψάρι του Αμαζονίου, με βραχυκυκλωμένο τον δεξιό αισθητήρα της ηλεκτρότητας, ένας πρίγκιπας με ρούχα τσαγκάρη κι ένας ερασιτέχνης φωτογράφος, βρίσκονται στον προθάλαμο αναμονής ενός οφθαλμιατρείου.
Φόβος και Κυριαρχικότητα
Το τι ορίζει στο κοινωνικό πεδίο αυτό που έχει νόημα για τον άνθρωπο είναι πολύ απλό: η ανασφάλεια και ο φόβος. Γι’ αυτό και η κυρίαρχη αξία είναι η ισχύς. Δηλαδή η κυριαρχία. Τα κυριαρχικά πρότυπα είναι κυρίαρχα ακριβώς γιατί είναι κυριαρχικά. Η συνηθισμένη αντίδραση στο φόβο είναι η περιχαράκωση του εαυτού. Με την ισχύ το φοβισμένο εγώ εξασφαλίζει (ασυνείδητα) έναν ζωτικό χώρο πρόβλεψης και μη αιφνιδιασμού από το κακό που προβλέπεται ότι θα έρθει. Από το αναπάντεχο.
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
