ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ, ΣΥΝΘΕΣΗ & ΣΧΕΔΙΟ ΙΔΕΩΝ

ΥΠΟΣΚΑΠΤΟΝΤΑΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΤΗ ΔΙΚΑΙΗ ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ ΤΩΝ ΠΟΡΩΝ (του Αλέξανδρου Μπέλεση)

Compass wiki 240 - Σόλων ΜΚΟ
image_pdfimage_print

Compass wiki 240 - Σόλων ΜΚΟ

 Οι πολιτικοί στη Δύση ψάχνουν τρόπους με τους οποίους θα θέσουν όρια στον ολοκληρωτικό κλοιό των χρηματοπιστωτικών οίκων που με τις πρακτικές τους ληστεύουν τους κρατικούς πόρους και υποθηκεύουν την ποιότητα ζωής ολόκληρων εθνών.  Η τελευταία μεγάλη κρίση βοήθησε στο να συνειδητοποιήσουν οι πολιτικοί ότι έχουν να κάνουν με μια δυναμική οικονομικού ολοκληρωτισμού η οποία υποβιβάζει σε ρόλο εντολοδόχου την άσκηση πολιτικής στην δημοκρατία. Η πολιτική αρχίζει να αποκτά ξανά νόημα καθώς εκφράζεται μέσα από αυτήν το αίτημα της προστασίας του καθολικού δικαιώματος της ελευθερίας από την φτώχεια, της ελευθερίας από τον φόβο και της ελευθερίας έκφρασης και πίστης. [1]  Ένα στοιχειώδες και αυτονόητο αίτημα όπου 60 χρόνια μετά τη λήξη του Β΄ Παγκόσμιου πολέμου –όπου και διατυπώθηκε– δεν έχει γίνει ακόμη πραγματικότητα.

            «Η δουλειά μας είναι να βγάζουμε λεφτά, όχι να σκεφτόμαστε τι θα συμβεί στους Ελληνες πολίτες, δεν υπάρχει εξάλλου νόμος που να απαγορεύει να εκμεταλευτείς τον μαλάκα». [2] Αυτή φράση του Αμίρ Σαρκάρ επικεφαλή αμερικανικού επενδυτικού ταμείου, προφανώς δεν εκπροσωπεί μόνο τον εαυτό του. Είναι ο βασικός τόνος μιας περιρρέουσας ατμόσφαιρας. Κάτι τέτοιες δηλώσεις μας  θυμίζουν ότι η βαρβαρότητα έχει ακόμη βαθιές ανθρωπολογικά ρίζες στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες. Ποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι αυτή η γραμμή σκέψης δεν κινείται παράλληλα με την αποικιοκρατική στρατηγική του παρελθόντος ή την φυλετική εξαφάνιση των «υπανάπτυχτων» σλαβικών λαών από τους ναζί; Εάν η πολιτική παραδοθεί οριστικά, να ρυθμίζεται από τους οικονομικούς παράγοντες – και μάλιστα τέτοιων αντιλήψεων για τη φύση της ζωής – τότε δεν χρειάζεται καμία ιδεολογία ή επιστήμη ως εργαλείο για να προβλεφθεί το άμεσο δυσοίωνο μέλλον του πολιτισμού μας.

     Αυτή η βαναυσότητα έχει και μια άλλη πτυχή, αυτή την φορά, στον μέσο πολίτη – θύμα του κερδοσκόπου.  Θα είχε ανθρωπολογική αξία μια έρευνα που θα αποκάλυπτε πόσους από τους «φιλελεύθερους» φτωχούς, κατά βάθος ονειρεύονται να γίνουν επιτυχημένοι κερδοσκόποι, και πόσοι «κομουνιστές» φτωχοί κατά βάθος φθονούν την απληστία τέτοιων μεγαλοκαπιταλιστών.  Μια τέτοια στάση από τον μέσο πολίτη θα αφαιρούσε το ηθικό στοιχείο από τα δίκαιά του, καθώς αποδεχόμενος κατά βάθος τις ίδιες αξίες με τον εκμεταλλευτή του «απλώς» υφίσταται τις συνέπειες συνομολογημένων κανόνων της ζούγκλας από πιο ικανούς παίκτες! 

    Από αυτήν την άποψη η αναγωγή του χρήματος σε υπέρτατη αξία που το θεωρεί ως μέσο υπεροχής και εξουσίας απέναντι στους άλλους είναι η ρίζα του κακού. Αυτό εξηγεί το γιατί δεν είναι η ποσότητα του χρήματος το κρίσιμο σημείο αλλά το ποιος έχει το περισσότερο! Στο κάτω κάτω ακόμη και ένας βασιλιάς δεν μπορούσε να φανταστεί τις υγειονομικές εξυπηρετήσεις του σημερινού μέσου φτωχού δυτικού πολίτη, ούτε μπορούσε όποτε ήθελε να ακούσει Μουσική ή να επικοινωνήσει με όλο τον κόσμο στιγμιαία, ή να φανταστεί τη σύγκριση της άμαξάς του με ένα σύγχρονο φτηνό όχημα!!

   Πως όμως περιμένουμε από τον μέσο πεινασμένο, άνεργο και καταπιεσμένο από ελευθερίες άνθρωπο, (μιλώντας για όλο τον πλανήτη) που συντρίβεται από το άγχος της επιβίωσης,  να απελευθερωθεί από την γοητεία του χρήματος; Αυτή η στέρηση του δικαιώματός του για εργασία και αξιοπρεπή ποιότητα ζωής, δημιουργεί ένα απωθημένο και τροφοδοτεί τον μηχανισμό της γοητείας. Στην Δύση όμως ο μέσος άνθρωπος έχει επαρκή μόρφωση και συγκριτικά ανεκτό κράτος πρόνοιας και πολύ καλύτερη ποιότητα ζωής από οποιοδήποτε άλλο σημείο του πλανήτη, που επιτρέπει στην κοινωνία σαν σύνολο, να πάρει ορθή στάση απέναντι στο χρήμα. Η ευθύνη και η ευκαιρία της Δύσης είναι μεγάλη ακριβώς γ΄ αυτό το λόγο. Οι πολίτες έχουν χορτάσει ένα ικανοποιητικό πεδίο ζωής. Η Δύση είναι επαρκώς εξοπλισμένη με γνώση και έχει μια ιστορική πορεία αυτογνωσίας και επιτυχημένων κρίσεων – αναγέννηση, Γαλλική επανάσταση, διαφωτισμός κλπ- που κάνει το επόμενο άλμα ελευθερίας πιο εύκολο να γίνει σε αυτήν από οπουδήποτε αλλού. Η κοινή γνώμη στη Δύση έχει μια μαγιά προοδευτικών ιδεών που κυοφορούνται σε αυτήν όπως είναι η κουλτούρα της υπεύθυνης κατανάλωσης, του δίκαιου εμπορίου, των συστημάτων ανταλλαγής, [3] η μείωσης του περιβαλλοντικού αποτυπώματος ως μια αυθόρμητη υιοθέτηση της στάσης της μέγιστης αβλάβειας στο φαινόμενο της ζωής. [4]  

      Η πραγματική διαμάχη γίνεται στο ψυχολογικό επίπεδο πρώτα. Η έκβαση σε αυτό το επίπεδο των αιτιών θα ρυθμίσει τα αποτελέσματα στο επίπεδο λειτουργίας των θεσμών. Το σύστημα συντηρείται από την επιθυμία για εξουσία και την απληστία για χρήμα. Η απελευθέρωσή μας από αυτό το κυνήγι  θα μπλοκάρει τα «έξυπνα πουλιά». Εάν σταματήσουμε να θεωρούμε το χρήμα ως μέσο αυτοπραγμάτωσης που μας καταξιώνει στην κοινωνία, που σβήνει την πίεση από το ένστικτο της αγέλης και τον μόνιμο ανομολόγητο και απωθημένο στο ασυνείδητο φόβο του θανάτου τότε  θα μπορέσουμε να υλοποιήσουμε πραγματικές πολιτικές αναδιανομής του πλούτου και να καλύψουμε τις πραγματικές ανάγκες μας. Μόνο τότε θα λειτουργήσουν οι θεσμοί για μια κοινωνία αλληλεγγύης, μέχρι να συμβεί αυτό θα εφευρίσκονται νέοι τρόποι κερδοσκοπίας που θα αποφεύγουν τους νόμους και θα εξακολουθεί το φαινόμενο της υπερσυγκέντρωσης του χρήματος σε λίγους άπληστους για εξουσία ανθρώπους. Είτε αυτοί είναι εκφραστές του φιλελευθερισμού είτε του κρατισμού. Το βασικότερο πρόβλημα εντοπίζεται στην επιβολή επάνω στους ανθρώπους μιας άποψης και στάσης ζωής που δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα, ότι χτίζουν ένα Matrix. 

     Μέχρι να απελευθερωθούμε από την απληστία του χρήματος θα αναπαράγουμε μοντέλα βίας και ολοκληρωτισμού, θα υπονομεύονται τα όποια θεσμικά μέτρα λαμβάνονται και θα αναβάλουμε το ταξίδι της αυτοπραγμάτωσής μας. 

Αναφορές:
[1] Μουτσοπούλου Ιωάννα, ΤΟ «ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ» ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΑΣΦΑΛΕΣ. ΤΙ ΘΑ ΕΚΑΝΕ Ο ΑΒΡΑΑΜ ΛΙΝΚΟΛΝ ΑΝ ΗΤΑΝ ΗΓΕΤΗΣ ΤΗΣ ΒΟΛΙΒΙΑΣ;
[2] Κωνσταντακόπουλος Δημήτρης, 28/2/2010, «Η επιχείρηση χρεοκοπία της Ελλάδας», ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ
[3] LETSystem: ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΠΙΚΩΝ ΑΝΤΑΛΛΑΓΩΝ www.solon.org.gr
[4] Γιάννη Ζήση, ΟΚΤΩ ΒΑΣΙΚΕΣ ΙΔΕΕΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΠΟΙΗΜΕΝΗ & ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ & ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΠΕΓΧΑΓΗ KAI ΜΕΤΑ

24 Απριλίου 2010

Αλέξανδρος Μπέλεσης
Μέλος της ΜΚΟ Σόλων
info@solon.org.gr

Σχετικά άρθρα