Η απληστία έχει δραματικές συνέπειες, όταν λειτουργεί στις διεθνείς σχέσεις, γιατί επηρεάζει όλον τον κόσμο και όχι μόνον την προσωπική ζωή κάποιου. Για την απληστία ο άλλος είναι πάντοτε ένας περιορισμός, ένα όριο. Αυτή είναι μία ψυχολογική παρέκκλιση, που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη και να μη θεωρούμε τόσο εύκολα ότι το συμφέρον διατηρεί πάντοτε τη λογική του
Στην εποχή μας ζούμε ήδη καταστάσεις που ο κόσμος για δεκαετίες μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο είχε ξεχάσει και φανταζόταν ότι τις είχε αφήσει πίσω του οριστικά. Αυτό, κατά τη γνώμη πολλών, ήταν ένα πρωτόγονο παρελθόν που και μόνον η αλλαγή του αιώνα εγγυόταν ότι είχε αφεθεί ανεπιστρεπτί πίσω.
Την έννοια «ακραία φτώχεια» την ξέρουμε όλοι και αποδεχόμαστε την ύπαρξή της. Σε γενικές γραμμές έχει γίνει δεκτό ότι εισόδημα μικρότερο από 1,90 δολάρια την ημέρα θεωρείται ακραία φτώχεια.
Το νόημα της προόδου εκφράζεται με δύο τρόπους ανάλογα με το πώς ανταποκρίνεται ο άνθρωπος σε αυτό: είτε μέσω της επιθυμίας είτε μέσω μιας βαθιάς ανάγκης του.
O άνθρωπος, καλός ή κακός;
H θέση πού παίρνει ή ουμανιστική ηθική ότι o άνθρωπος είναι σε θέση να γνωρίζει τi είναι καλό και να ενεργεί ανάλογα με τη δύναμη των φυσικών δυνατοτήτων του και της λογικής του θα ήταν αβάσιμη, αν αλήθευε ή θεωρία σχετικά με την έμφυτη κακία τού ανθρώπου
ΠΕΙΝΑ: ΤΟ Νο1 ΟΠΛΟ ΜΑΖΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ
Συχνά το άλλοθι για την καταδίκη ενός ολοένα και διογκούμενου τμήματος του παγκόσμιου πληθυσμού στην πείνα και στην εξαθλίωση είναι ο υπερπληθυσμός της Γης. Με το επιχείρημα αυτό συντάσσονται και οι θιασσώτες της γενετικής τροποποίησης των καλλιεργειών, αλλά και εκείνοι της πλήρους εντατικοποίησης της γεωργίας, καθώς διατείνονται ότι με την αύξηση των ποσοτήτων των τροφίμων θα καταπολεμηθεί η πείνα. Τα νούμερα, όμως, τους διαψεύδουν.
Αν οι άνθρωποι νομίζουν ότι η σημερινή παγκόσμια οικονομική κρίση είναι πραγματικά οικονομική, τότε κάνουν λάθος. Πίσω από όλες τις κρίσεις, εκτός από τις φυσικές, αλλά και τότε ακόμη υπό όρους, υπάρχει μία κρίση αξιών.
Ωραίες που είναι οι παραβολές. Ακούγονται από τους μεγάλους όπως τα παραμύθια από τους μικρούς. Κι ενώ οι γιαγιάδες και οι παππούδες λένε στα εγγόνια τα παραμύθια για να περνάει ευχάριστα η ώρα, δεν είναι το ίδιο για τις παραβολές.
«Εβδομαδιαία επισκόπηση παραγνωρισμένων ειδήσεων επικαιρότητας που πρέπει να έχουμε πρόχειρες σε ένα συρτάρι»
(Από δημοσιεύσεις της 3ης εβδομάδας του Σεπτεμβρίου)
Αναδυόμενος θρησκευτικός ολοκληρωτισμός
«Από τους οκτώ διεκδικητές του ρεπουµπλικανικού χρίσµατος, οι τρεις _ ο τεξανός κυβερνήτης Ρικ Πέρι, η βουλευτής της Μινεσότα Μισέλ Μπάκµαν και ο βουλευτής του Τέξας Ρον Πολ _ έχουν συνδεθεί µε ένα περιθωριακό φονταµενταλιστικό κίνηµα της χριστιανικής ∆εξιάς, γνωστό µε τον νεολογισµό «dominionism» (κυριαρχισµός). Τι αξιώνουν; Την επιβολή ενός είδους χριστιανικού εθνικισµού στις Ηνωµένες Πολιτείες, µε τις βιβλικές διδαχές να διαποτίζουν όλες τις εκφάνσεις της δηµόσιας ζωής _ τις επιχειρήσεις, την κυβέρνηση, τα µέσα ενηµέρωσης, τις τέχνες, την εκπαίδευση και την οικογένεια.
Διανύουμε μία περίοδο κομβική του παρόντος πολιτισμού μας και γι’ αυτό έχουν αναδυθεί στην επιφάνεια όλα τα προβλήματα και ζητούν όχι λύση, αλλά, κυρίως, απάντηση. Η λύση, κατόπιν, θα είναι ανάλογη της απάντησης.
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
