ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ - ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ, ΣΥΝΘΕΣΗ & ΣΧΕΔΙΟ ΙΔΕΩΝ

ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΕΣ ΙΣΧΥΡΟΙ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ (του Γιάννη Ζήση)

nelson mandela wiki - Σόλων ΜΚΟ
image_pdfimage_print

 nelson mandela wiki - Σόλων ΜΚΟΜόλις πρόσφατα διαπιστώσαμε ότι το Αμερικανικό Κογκρέσο των ΗΠΑ (στις 26 Ιουνίου του 2008) λίγο πριν ενσκήψει η άγρια φάση της οικονομικής κρίσης διέγραψε από την λίστα των τρομοκρατών ποιον νομίζετε;

          Έναν εγγυητή της παγκόσμιας σοβαρότητας, έναν παράγοντα προώθησης της δημοκρατίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, απελευθερωτή των μειονοτήτων, έναν τιμημένο με Νόμπελ Ειρήνης.

Είναι πολύ τραγικό αυτό να το βλέπεις σε αντίφαση το μεγαλείο της κοσμοθεωρίας του βασικού τους ιδεολογικού δόγματος να γελοιοποιείται τόσο πρόδηλα. Μην πάει το μυαλό σας σε φονταμενταλιστές. Ήτανε ένας Αριστερός, εργαζόταν για την απελευθέρωση και την δημοκρατία αναζητώντας την ισότητα. Κάτι θα του θύμιζαν ο Αβραάμ Λίνκολν, η καλύβα του Μπάρμπα-Θωμά και ο Τζωρτζ Ουάσιγκτον και τον ώθησαν να δώσει μια μάχη για την απελευθέρωση του λαού του.

         Ο λόγος είναι για τον Νέλσον Μαντέλα που έχοντας θητεύσει δημοκρατικά εκλεγμένος αρχηγός κράτους και έχοντας επισκεφτεί τις ΗΠΑ, έχοντας  αναγνωριστεί σαν μία από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του τέλους του 20ου αιώνα από τον ΟΗΕ, τους Διεθνείς Οργανισμούς αναγνωρίζοντάς του μια οικουμενική εγκυρότητα, μόλις τον Ιούνιο του 2008 οι ΗΠΑ κατάφεραν να βγάλουν το όνομά του από τη λίστα των τρομοκρατών.

          Είναι ένας άνθρωπος ο οποίος βρίσκεται στην ίδια «επιτροπή σοφών γερόντων» θα έλεγε κανείς της ανθρωπότητας δίπλα στον Ντέζμον Τούτου και τον τέως Πρόεδρο των ΗΠΑ τον Τζίμι Κάρτερ. Αυτό τον άνθρωπο μόλις πρόσφατα τον βγάλανε από την λίστα των τρομοκρατών!

        Τι τους είχε οδηγήσει στο παρελθόν να τοποθετήσουν το όνομά του στη λίστα των καταζητούμενων τρομοκρατών; Οι συμμαχικές σχέσεις με το ολοκληρωτικό καθεστώς του Απαρτχάιντ της Νότιας Αφρικής. Ήτανε «συμμαχικό καθεστώς» το να μην έχουνε ανθρώπινα πολιτικά και οικονομικά δικαιώματα οι μαύροι. Κατά τα άλλα «αγωνιζόντουσαν» για την δημοκρατία. Φαίνεται κάποιοι στην Αμερική ήξεραν ότι θα ήταν μαύρος ο επόμενος Πρόεδρός τους, ότι θα ‘ταν Αφροαμερικάνος. Το ξέρανε αυτό από τότε. Σκέφτηκαν: «κάτσε να τον διαγράψουμε να μην έχουμε τραγικές αντιφάσεις», έστω και στις 26 Ιουνίου του 2008, «να μην ξεφτιλιζόμαστε τόσο πρόδηλα, μιας και πιθανόν στο άμεσο μέλλον θα έχουμε Πρόεδρο Αφροαμερικάνο, να μην διατηρούμε ταυτόχρονα στην λίστα των τρομοκρατών αυτόν τον μαύρο ηγέτη που εργάστηκε και φυλακίστηκε τόσα πολλά χρόνια για να πέσει το ολοκληρωτικό καθεστώς του Απαρτχάιντ της Νότιας Αμερικής».

           Μετά οι ΗΠΑ πιστεύουν και ελπίζουν να «ξαναπάρουν τα πάνω τους» το ηθικό πρότυπο και να ξαναγίνουν η «προοδευτική ατμομηχανή» της ανθρωπότητας. Κάτι μάλλον αρκετά μακριά από την πραγματικότητα μετά από τα πρώτα δείγματα διάψευσης των ελπίδων για έναν «άλλο αέρα αλλαγής» απ’ τον Ομπάμα στα διεθνή θέματα. Θα  έλεγε κανείς ότι από ότι φαίνεται δεν έχει την απαιτούμενη στόφα, αλλά μόνο τον χαβά των διακοπών της Χαβάης.

          Είναι κρίμα που συμβαίνει αυτό, γιατί στην πραγματικότητα δεν διαφέρουν οι άνθρωποι εξουσίας, οι άνθρωποι θύματα και θύτες παρά μόνο σε μια διαφορά έντασης χαρακτηριστικών.

          Δεν έχουμε απελευθερωθεί από την «ειδωλοποίηση» του εαυτού μας, απ’ την μορφή της εξουσίας και από την αδρανοποίηση τελικά της λογικής και της ηθικής μας, από το σύστημα και την θεσμική αυθεντία της γραφειοκρατίας και των «στρατηγικών» λεγόμενων συμφερόντων κλπ. Λίγο πολύ σε όλες τις χώρες υπάρχει μια φαρσοκωμωδία η οποία έχει τον φαύλο κύκλο της από την εξουσία προς τον λαό και από τον λαό προς την εξουσία. Έτσι με το να βλέπουμε και να στηλιτεύουμε τα πεπραγμένα των ΗΠΑ χάνουμε σε μάθηση για τον εαυτό μας.

          Στην πράξη είναι σωστό και θεμιτό να βλέπουμε αυτή την διάσταση της πραγματικότητας με έναν τρόπο αυτογνωσιακό και με μια αυτογνωσιακή μαθητεία για τα προβλήματα που έχει η ανθρώπινη φύση και τις αλλαγές που πρέπει να δρομολογήσει ο άνθρωπος για να αλλάξει τον εαυτό του για να μπει σε πραγματική νέα εποχή και όχι σε νέα εποχή μόνο με συμβολικές επιφάσεις.

12 Ιανουαρίου 2009, 

Γιάννης Ζήσης, Δημοσιογράφος – Συγγραφέας
Μέλος της γραμματείας της ΜΚΟ ΣΟΛΩΝ

Σχετικά άρθρα