ΠΟΛΙΤΗΣ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (Σκέψεις με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Δημοκρατίας)
Η Δημοκρατία αποτελεί προϊόν πολιτισμού. Δεν είναι απλά ένα πολίτευμα -όπως ίσως πολλοί πιστεύουν – αλλά χρειάζεται κατάθεση ζωής, αγώνα εσωτερικό, ώστε αφού την κατακτήσουμε πρώτα ως τρόπο ζωής, έπειτα να την υπερασπιστούμε ως ιδέα. Διαρκής ο αγώνας για την κατάκτησή της και σκληρός για την διατήρησή της. Σημαντικό ωστόσο είναι να κατανοήσουμε πως, όταν ο πολίτης δεν την υπερασπίζεται και δεν εφαρμόζει τις αρχές της πρώτα στην καθημερινότητά του, είναι ανάξιος να την υπηρετήσει ως πολίτευμα. Και γι’ αυτό απαιτείται παιδεία. Παιδεία και ηθική συγκρότηση. Ηθική συγκρότηση και ωριμότητα. Ωριμότητα και πολιτική συνείδηση.
Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ, Η ΑΡΕΤΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΚΑΙ Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ (του Θανάση Μπαντέ)
ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΜΕΤΡΟ
Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΚΑΙ Η ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ (του Θανάση Μπαντέ)
Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΚΑΙ Η ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ (του Θανάση Μπαντέ)
ΝΟΑΜ ΤΣΟΜΣΚΙ ~ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ / Από το βιβλίο “Δύο ώρες διαύγειας”
Συμφωνείτε με το επιχείρημα πως το λιγότερο κακό σύστημα είναι η δημοκρατία;
Είναι το καλύτερο σύστημα, όχι το λιγότερο κακό. Η παρακάτω διάσημη έκφραση αποδίδεται στον Μαχάτμα Γκάντι, όταν τον ρώτησαν κάποτε τι σκεφτόταν για τον δυτικό πολιτισμό
GUARDIAN: ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΕΧΕΙ ΑΡΧΙΣΕΙ (του Paul Mason)
Η ΗΘΙΚΗ, ΜΙΑ ΕΝΝΟΙΑ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΑΛΛΑ ΑΔΙΚΗΜΕΝΗ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Η ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΤΗΣ ΜΕΣΑΙΑΣ ΤΑΞΗΣ (του Θανάση Μπαντέ)
ΤΟ ΧΑΣΜΑ ΜΕΤΑΞΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΔΥΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ (του Μάνου Δανέζη)
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΣΗ ΚΑΙ ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ (του Γιάννη Παρασκευουλάκου)
Μέσα από μια σειρά ετερόκλητων επιχειρημάτων, βολέματος, αδράνειας, συνήθειας, υποταγής στα πατροπαράδοτα, «τεχνικών δυσχερειών», έχουμε αποκοπεί εντελώς από την πολιτική – και μάλιστα αδιαμαρτύρητα, εκτός εάν θεωρούμε ότι ασχολούμαστε με την πολιτική όταν πάμε να ψηφίσουμε κάθε λίγα χρόνια (αν δηλαδή πάμε …) ή τσακωνόμαστε με τους «πολιτικούς μας αντιπάλους» στα καφενεία και στα αμφιθέατρα.
ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΑΜΕΣΗΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΣΜΟΣ (Β’ Μέρος)
ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΓΕΝΙΚΟΛΟΓΙΑΣ (του Γιάννη Ζήση)
Προφανώς, μια από τις κυρίαρχες επιπτώσεις της γενικολογίας είναι η ανάδειξη των ιδεών ως συγκεκριμένων και συντελεστικών παραγόντων της πολιτικής (χωρίς να είναι κατ’ ανάγκην πραγματική ή ορθή), πράγμα που είναι συναφές και με τα εννοιολογικά πρότυπα και πολιτισμική δυναμική του πολιτικού λόγου στο εδάφιο αυτό.
Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΩΣ ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
ΡΙΤΣΑΡΝΤ ΣΤΑΛΜΑΝ (“Πατέρας” του κινήματος για ελεύθερο λογισμικό): ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ ΧΡΗΣΤΩΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟΥ
Συνέντευξη στον Ματθαίο Τσιμιτάκη
O Ρίτσαρντ Στάλμαν θεωρείται πατέρας του κινήματος του ελεύθερου λογισμικού. Eίναι ο ιδρυτής του λειτουργικού συστήματος για υπολογιστές GNU, το οποίο ξεκίνησε το 1983 και απέδωσε την πρώτη απολύτως ελεύθερη έκδοση του λειτουργικού συστήματος GNU/Linux, αλλά και το μανιφέστο του GNU το 1985. Είναι ιδρυτής του Ιδρύματος Ελεύθερου Λογισμικού (Free Software Foundation, FSF) και της Ένωσης για την Ελευθερία του Προγραμματισμού (League for Programming Freedom, LPF).
ΑΜΕΣΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΣΜΟΣ (του Γιώργου Κουτσαντώνη)
ΣΑΡΑΝΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ “ΦΑΝΤΑΣΙΑΚΗ ΘΕΣΜΙΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ” (του Γιώργου Οικονόμου)
Η «Φαντασιακή θέσμιση της κοινωνίας» (εφεξής ΦΘΚ) που καθιέρωσε τον συγγραφέα της ως έναν μεγάλο στοχαστή είναι από τα σημαντικώτερα φιλοσοφικά έργα του εικοστού αιώνα.