ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
Ανάμεσα στην έννοια της δημοκρατίας και την έννοια της πνευματικότητας υπάρχει ένα χάσμα αγεφύρωτο, που οφείλεται στην ερμηνεία που έχει γίνει στις δύο αυτές έννοιες
ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ (του Δημήτρη Τζήκα)
Ο ΦΟΒΟΣ ΩΣ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ
ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: ΞΕΧΑΣΜΕΝΑ ΝΟΗΜΑΤΑ (του Γιώργου Ν. Οικονόμου)
Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΩΣ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ & ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΣΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (1ο Μέρος) (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
ΠΕΡΑΣΑΝ ΟΙ ΕΠΟΧΕΣ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΝ ΟΙ ΜΕΣΣΙΕΣ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΚΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (του Μάνου Δανέζη)
Η ΚΑΛΗ & Η ΚΑΚΗ ΟΨΗ ΤΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ & ΤΗΣ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑΣ ΣΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
ΕΞΩΓΕΝΕΙΣ ΡΥΘΜΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑΣ ΣΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
ΤΟ ΝΕΩΤΕΡΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ (του Κωνσταντίνου Γρηγοριάδη)
Όπως είναι γνωστό, οι πολιτικές αρχές της νεωτερικότητας εμφανίζονται με πλήρες και ολοκληρωμένο πρόταγμα στις δύο μεγάλες επαναστάσεις του 18ου αιώνα, τη Γαλλική και την Αμερικανική.
ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΩΝ (του Γιώργου Οικονόμου)
Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ (του Δημοσθένη Κυριαζή)
ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ
ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΟΑΝΑΠΤΥΞΗ (του Νίκου Ιωάννου)
ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ & ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΔΙΑΤΛΑΝΤΙΚΩΝ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ TTIP – CETA – TISA (του Κώστα Νικολάου)
Η ΠΡΩΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΠΟΣΟ «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ» ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΣ ΤΑ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΑ; (του Δημήτρη Γκίκα)
Η διεξαγωγή δημοψηφίσματος στο Ηνωμένο Βασίλειο για την παραμονή ή όχι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το τελικό αποτέλεσμα αυτού, έχει ανακινήσει απόψεις και θεωρήσεις που είναι ιδιαίτερα κρίσιμες, όχι μόνο από την οπτική μιας στενής πολιτικής αντίληψης, αλλά και υπό την έποψη της πολιτικής φιλοσοφικής θεώρησης.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΤΑ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑΤΑ; ΤΟ ΘΕΜΕΛΙΟ Ή Η ΦΕΝΑΚΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ; (του Δημοσθένη Κυριαζή)
Με αφορμή το πρόσφατο δημοψήφισμα στην Αγγλία, με το οποίο αυτή η χώρα φεύγει από την ΕΕ, διατυπώθηκαν πολλές και αντιφατικές απόψεις.
Διατυπώθηκε η πίστη στη λογική και στην ηθική του θεσμού, που μόνο αυτός αποτελεί έμπρακτη απόδειξη του δόγματος «αφέντης είναι ο Λαός». Υπενθυμίζεται ότι το δόγμα αυτό ενώ υιοθετείται και στηρίζεται με λόγια από όλα ανεξαιρέτως τα πολιτικά κόμματα, με έργα ή απορρίπτεται ή στρεβλώνεται τόσο ώστε από όχημα άσκησης της εξουσίας των πολιτών, να γίνει όχημα εξουσίας των πολιτικών, των αντιπροσώπων των πολιτικών. Στο τελευταίο μάλιστα δημοψήφισμα που έγινε στην Ελλάδα η κυβέρνηση έλεγε με σαφήνεια ότι το δημοψήφισμα «Θα αποτελέσει διαπραγματευτικό όπλο» στα χέρια της κυβέρνησης και όχι την κορυφαία και αμετάκλητη εντολή των πολιτών προς τους κυβερνώντες αντιπροσώπους τους.