Δυστυχώς, δεν είναι μόνον τα προηγούμενα προβλήματα που πρέπει να μας απασχολήσουν. Είναι και ένας αναδυόμενος τομέας, αυτός της τεχνητής νοημοσύνης. Αυτή θα αποτελέσει την επόμενη μεγάλη αλλαγή – αλλά θα είναι αρνητική δεδομένης της συνολικής κατάστασης και της ηθικής ανωριμότητας τόσο των ελίτ όσο και των κοινωνιών.
Ένα μέρος της τεχνολογίας πρέπει να αναφερθεί ιδιαίτερα, γιατί είναι ίσως το σημαντικότερο κομμάτι της σύγχρονης τεχνολογίας, είναι το διαδίκτυο. Είναι ίσως το σημαντικότερο, γιατί καθιστά την αλληλεπίδραση των λαών, των πολιτισμών και των ατόμων εφικτή ή, έστω, πολύ ευκολότερη.
Το νομοσχέδιο προβλέπει τη δημιουργία ενός ολοκληρωμένου προγράμματος διαχείρισης των αδέσποτων ζώων συντροφιάς (κυρίως σκύλων και γατών) το οποίο θα οδηγήσει στη μείωση του πληθυσμού τους, μέσω ενός νέου συστήματος υιοθεσίας και εφαρμογής στείρωσης στο σύνολο του πληθυσμού τους.
Με θεμέλιο αυτές τις βασικές σκέψεις και παραδοχές, μπορούμε να κρίνουμε την επίδραση που έχει η τεχνολογία στη δημοκρατία και αν υπάρχει και η αντίστροφη επιρροή, της δημοκρατίας στην τεχνολογία.
Ο Ιγκνάτς Ζέμμελβαϊς (Ignaz Philipp Semmelweis) ήταν Ούγγρος γιατρός – μαιευτήρας που έζησε από το 1818 έως το 1865. Η ζωή του ήταν σχετικά σύντομη και, κυρίως, με δραματικό και άδοξο τέλος. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά.
Με τον Καντ η κριτική φιλοσοφία‒άλλως: ο Κριτικισμός‒ φτάνει στην ολοκλήρωσή της/του. Βάση και πηγή εκπόρευσης αυτής της φιλοσοφίας είναι το κριτικό πνεύμα.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι ο προηγούμενος αιώνας ήταν αυτός που έθεσε τις επιστημονικές βάσεις για τη διατήρηση της νεότητας, αν και βέβαια η νεότητα ήταν πάντοτε η θεμελιώδης επιθυμία των ανθρώπων…
Θα ταίριαζε ίσως στον σημερινό άκαρδο κόσμο μια μυθοπλασία δικιάς μου κοπής. Ένας γενιοφόρος γέρος, με το παράξενο όνομα Διαφωτισμός, επιστρέφει σε μια μεγάλη ευρωπαϊκή πόλη μετά από ένα μακρύ ταξίδι περιπλάνησης
Ο καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Γιώργος Κοντογιώργης πρόσφατα ολοκλήρωσε δύο επιπλέον τόμους του εντυπωσιακού έργου “Ελληνικό Κοσμοσύστημα” (εκδόσεις Σιδέρη) οι οποίοι καταπιάνονται με τη Βυζαντινή περίοδο (γ’ και δ’ τόμος).
Το πρώτο τέταρτο του 21ου αιώνα ξεκίνησε με μία παγκόσμια οικονομική κρίση και τελειώνει με μία παγκόσμια κρίση υγείας, τη στιγμή που ταυτόχρονα εξελίσσεται και η οικονομική.
Καθώς την 1 Σεπτεμβρίου έχουμε την “επέτειο” των 81 χρόνων από την έναρξη του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, θα ήθελα να προσθέσω λίγες σκέψεις σε μια διαφορετική γραμμή.
Στην παρούσα περίοδο έχουμε αλλαγές γεωστρατηγικές, που θα είναι κοσμοϊστορικές για την ανθρωπότητα, γιατί εγκαινιάζουν μία νέα περίοδο κινδύνων αλλά και ριζικών αναγκών για μια νέα αντίληψη των ατομικών, εθνικών και διεθνών σχέσεων.
Έχουμε φθάσει πια στην εποχή που η ανθρωπότητα βρίσκεται πάλι σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, αλλά με πολύ χειρότερους όρους από εκείνους που υπήρχαν πριν από τον β΄ παγκόσμιο πόλεμο.
Οι μάσκες δεν μπορούν οριστικά να αφαιρεθούν, μπορούμε όμως να τις φοράμε λιγότερο. Για να συμβεί αυτό δεν αρκεί να διεκδικούμε μόνο την ενίσχυση του δημόσιου σηστήματος υγείας που αποδιάρθρωσε η νεοφιλελεύθερη συνταγή της ιδιωτικοποίησης του κόσμου.
Στο πεδίο της σκέψης συχνά συναντάει κανείς διατυπωμένες κρίσεις για άλλους, οι οποίες μάλιστα αναπαράγονται εύκολα και σε μεγάλη κλίμακα. Μερικές φορές όμως πρόκειται απλώς για ποσότητα ή, ίσως, και επίδειξη γνώσεων και όχι για την πραγματικότητα.
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η αλληλεγγύη έγινε ένα από τα θεμελιώδη σημεία του πολιτικού λόγου στη δύση. Φυσικά, στον νου πολλών ανθρώπων αυτό ισχύει, αλλά δεν παύει να είναι μια αόριστη έννοια που αγγίζει μόνον τον συναισθηματικό κόσμο και καθόλου τον κόσμο των εννοιών.
Σήμερα οι Βρυξέλλες βρίσκονται σε πολύ δύσκολη θέση, ειδικά μετά την άρνηση του Γερμανό-Ολλανδικού άξονα, στην πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής, να εκδοθούν «κορωνοομολόγα».
Ο όρος “ανοσία της αγέλης” προβλήθηκε τελευταία μέσα στην παγκόσμια κρίση υγείας από κρατικούς εκπροσώπους, δημοσιογράφους και επιστήμονες διαφόρων χωρών ως μέσον αντιμετώπισης της κρίσης.
Ένα εκατομμύριο είδη ζώων μπορεί να εξαφανιστούν με την πάροδο του χρόνου και ο άνθρωπος δεν είναι καθόλου αμέτοχος στο «μεγάλο θάνατο». Η επιστήμη, σήμερα, γίνεται προάγγελος ενός ολέθριου για τον πλανήτη μηνύματος.
Όσο λιγότερες είναι οι ανάγκες τόσο πλουσιότεροι είμαστε, τόσο αυξάνεται η ευημερία μας, διότι έχουμε απεγκλωβιστεί από το αίσθημα της στέρησης και του ανικανοποίητου.
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
