ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ, ΚΑΜΠΑΝΙΕΣ

ΑΙΓΥΠΤΟΣ: ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΩΝ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΕΚΤΑΚΤΟΥ ΑΝΑΓΚΗΣ

egypt uprising - Σόλων ΜΚΟ
image_pdfimage_print

egypt uprising - Σόλων ΜΚΟΣτην Αίγυπτο, ένα σύστημα κράτησης με διοικητική διαταγή, χωρίς απαγγελία κατηγορίας ή δίκη, στο πλαίσιο του οποίου οι κρατούμενοι βασανίζονταν κατ’ εξακολούθηση, υπήρξε το σήμα κατατεθέν 30 ετών καταπίεσης στο πλαίσιο της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης.


Παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων γινόταν επί δεκαετίες υπό την ηγεσία του Προέδρου Μουμπάρακ. Με την πρόφαση της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης, οι αιγυπτιακές κρατικές δυνάμεις ασφαλείας και ιδιαιτέρως η Υπηρεσία Ερευνών Κρατικής Ασφάλειας [State Security Investigations service (SSI)], διέπραξαν κατάφωρες παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

Ο Νόμος Έκτακτης Ανάγκης και άλλα σχετικά μέτρα έδωσαν στις δυνάμεις ασφαλείας ευρύτατη εξουσία για συλλήψεις και φυλακίσεις, ανέστειλαν αρκετά συνταγματικά δικαιώματα, επέτρεψαν τη δημιουργία έκτακτων δικαστηρίων, ευνούχισαν την αντιπολιτευτική πολιτική δράση, περιέστειλαν τις διαδηλώσεις, εγκλώβισαν τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και νομιμοποίησαν τη λογοκρισία. Μεταξύ άλλων περιοριστικών μέτρων ήταν και ο Αντιτρομοκρατικός Νόμος του 1992 (Ν. 97 του 1992), ο οποίος περιλαμβάνει έναν ιδιαίτερα ευρύ ορισμό της τρομοκρατίας και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ποινικοποιήσει την ειρηνική άσκηση των δικαιωμάτων της ελευθερίας της έκφρασης, του συνέρχεσθαι και του συνεταιρίζεσθαι.

Μία από τις πλέον κυρίαρχες παραβιάσεις υπήρξε η χρήση της διοικητικής κράτησης – η στέρηση της ελευθερίας των ατόμων χωρίς την πρόθεση να διωχθούν και να οδηγηθούν σε ποινικό δικαστήριο. Σε περιπτώσεις που τεκμηριώθηκαν από τη Διεθνή Αμνηστία, οι κρατούμενοι δεν πληροφορούνταν το λόγο της σύλληψής τους, δεν τους επιτρεπόταν η επικοινωνία με τον έξω κόσμο ή η νομική συνδρομή και κάποιοι εξαφανίζονταν για μήνες. Ανάμεσα στους κρατούμενους υπήρχαν επικριτές των αιγυπτιακών αρχών, μέλη της αντιπολίτευσης, ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ύποπτοι για εγκλήματα.

Ο βασανισμός των κρατουμένων αποτελούσε ρουτίνα και περιελάμβανε ηλεκτροσόκ, ξυλοδαρμούς, απομόνωση, μαστιγώματα και στέρηση ύπνου. Η κακοποίηση επιτρεπόταν να συνεχίζεται με ουσιαστικά πλήρη ατιμωρησία.

Αν και οι αρχές δεν αποκάλυψαν ποτέ πόσοι άνθρωποι βρέθηκαν υπό διοικητική κράτηση, τοπικές και διεθνείς οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων εκτιμούν τον αριθμό τους μεταξύ 6.000 και 10.000 κατά τα τελευταία χρόνια της ηγεσίας του Μουμπάρακ.

Η απομάκρυνση του Προέδρου Μουμπάρακ από την εξουσία
Τον Ιανουάριο του 2011, οι Αιγύπτιοι βγήκαν μαζικά στους δρόμους για να διαδηλώσουν εναντίον της τριακονταετούς κατάστασης εκτάκτου ανάγκης, της φτώχειας, της διαφθοράς και της αστυνομικής βίας. Οι διαδηλώσεις είχαν σαν αίτημα το τέλος του διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος και τρεις εβδομάδες αργότερα, κατόπιν επιθέσεων από τις δυνάμεις ασφαλείας και υποτιθέμενους υποστηρικτές της κυβέρνησης, οι διαδηλωτές πέτυχαν το στόχο τους: ο Πρόεδρος Χόσνι Μουμπάρακ απομακρύνθηκε από την εξουσία.

Τον Μάρτιο του 2011, το κτίριο της SSI έγινε θέατρο νέων διαδηλώσεων, έπειτα από εκτενείς αναφορές ότι αξιωματούχοι της Υπηρεσίας κατέστρεφαν αποδείξεις για καταχρήσεις που διαπράχθηκαν κατά τη διακυβέρνηση του Προέδρου Μουμπάρακ. Λίγο μετά, ο Υπουργός Εσωτερικών ανακοίνωσε ότι η Υπηρεσία είχε διαλυθεί και πως τη θέση της θα έπαιρνε ένα νέο σώμα εθνικής ασφάλειας. Αλλά δεν έχουν δοθεί λεπτομέρειες ως προς το τι θα συμβεί με τους αξιωματούχους της SSI, αν κάποιοι από αυτούς θα υπαχθούν σε έρευνα και αν έχει προβλεφθεί κάποιο σύστημα μοριοδότησης με βάση τα προηγούμενα χρόνια υπηρεσίας για την απορρόφησή τους από το αστυνομικό σώμα.

Προκειμένου να εκριζωθεί η κουλτούρα των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ατιμωρησίας στην Αίγυπτο, οι δεκαετίες παραβιάσεων υπό τη διακυβέρνηση του Προέδρου Μουμπάρακ, είναι ένα ζήτημα που θα πρέπει να συζητηθεί και να ληφθούν μέτρα που θα διασφαλίσουν την αλήθεια, τη δικαιοσύνη και τις επανορθώσεις στα θύματα των παραβιάσεων των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

ΥΠΟΓΡΑΨTΕ ΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΓΡΑΜΜΑ ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ:

  • Τον τερματισμό της τριακονταετούς κατάστασης έκτακτης ανάγκης και την κατάργηση όλων των διατάξεων του Νόμου Έκτακτης Ανάγκης,
  • Την άμεση έναρξη ανεξάρτητης και αμερόληπτης έρευνας για τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράχθηκαν από την Υπηρεσία Ερευνών Κρατικής Ασφάλειας,
  • Την καταβολή επανορθώσεων στα θύματα, συμπεριλαμβανομένης αφενός της οικονομικής αποζημίωσης και αφετέρου εγγυήσεων για μη επανάληψη,
  • Την εξ ολοκλήρου αναμόρφωση των υπηρεσιών ασφαλείας στην Αίγυπτο, ώστε να διασφαλιστεί ότι τα μέλη των δυνάμεων ασφαλείας δεν θα βρίσκονται υπεράνω του νόμου.

 

(Πηγή/Φωτό;: Ελληνικό Τμήμα Διεθνούς Αμνηστίας)

Σχετικά άρθρα