Η.Π.Α: ΟΤΑΝ Ο ΘΥΤΗΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΘΥΜΑ

Την ίδια στιγμή που ο Αμερικανός Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα βρίσκεται εν μέσω της δυσχερέστερης θέσης στην οποία βρέθηκε Πρόεδρος των Η.Π.Α για οικονομικά ζητήματα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Επιτροπή της Γερουσίας παραδέχεται πως η κυβέρνηση διασύρεται από οίκους όπως η Goldman Sachs. 
Σύμφωνα με τη Μόνιμη Υποεπιτροπή Ερευνών της Γερουσίας, της οποίας ηγείται ο Δημοκρατικός Γερουσιαστής του Μίτσιγκαν Καρλ Λέβιν, η Goldman Sachsπαραπλάνησε τους πελάτες της, αλλά και τη Γερουσία παρουσιάζοντας ψευδή στοιχεία σχετικά με την αγορά ακινήτων.

Τα αποτελέσματα, αποτελούν μέρος της διετούς έρευνας σχετικά με τις αιτίες της οικονομικής κρίσης. Ο κ. Λέβιν ζητά τώρα από το υπουργείο Δικαιοσύνης και την Επιτροπή Ασφάλειας των Συναλλαγών να εξετάσει αν η Goldman Sachs παραβίασε τη νομοθεσία, παραπλανώντας την αγορά και τον πολιτικό κόσμο προκειμένου να αποκομίσει κέρδη, επισημαίνοντας ότι θα πρέπει να εξεταστεί και το ενδεχόμενο ψευδορκίας κατά τη διάρκεια των καταθέσεών μελών της Goldman Sachs στη Γερουσία[1].

Τα αποτελέσματα της έρευνας βέβαια δεν θα έπρεπε να προκαλούν έκπληξη, για ένα πολιτικό σύστημα, στο οποίο έγινε υπουργός Οικονομικών ένας άνθρωπος της Goldman Sachs (Πόλσον)[2]. Με τη χώρα όμως βυθισμένη σε τρομακτική οικονομική κρίση, και μία πρωτοφανή στην ιστορία της κοινωνική κρίση, η έρευνα αποτελεί άμεση παραδοχή της κυβέρνησης ότι διασύρεται στην κυριολεξία από κάποιες εταιρίες.

Ο Αμερικανός Πρόεδρος προσπάθησε σε ομιλία του να εξηγήσει τους τρόπους με τους οποίους θα επιτευχθεί μείωση του τεράστιου δημοσιονομικού ελλείμματος της χώρας. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει περικοπές στην υγεία και στις αμυντικές δαπάνες καθώς και αύξηση της φορολογίας. Ο κ. Ομπάμα μάλιστα ανέφερε ότι δεν πρόκειται να ανανεωθούν οι φοροαπαλλαγές των πλούσιων εισοδημάτων που είχε εισάγει η κυβέρνηση του Τζορτζ Μπους Τζ., αλλά δεν εξήγησε πώς και πότεθα γίνει αυτό.

Από την άλλη πλευρά οι Ρεπουμπλικάνοι, πιέζουν αφόρητα τον Ομπάμα προς ακόμα σκληρότερες νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις, όπως επιπλέον φοροαπαλλαγές στις επιχειρήσεις και τους πλούσιους Αμερικάνους. Στην πρότασή τους οι Ρεπουμπλικάνοι προτείνουν μία «περαιτέρω σφαγή στις κυβερνητικές δαπάνες και τις απολύσεις»[3]. Οι προτάσεις των Ρεπουμπλικάνων (“Σχέδιο Ράιαν”) έχουν προκαλέσει την οργή πολλών όπως ο Πωλ Κρούγκμαν, καθώς προκειμένου να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις των οικονομικών ελίτ που τους χρηματοδοτούν, προσφεύγουν σε θέσεις που αποτελούν μια συνταγή σίγουρης αποτυχίας[4], δίνοντας ταυτόχρονα στους Δημοκρατικούς τον ρόλο του «καλού πρωταγωνιστή» σε μία τραγωδία.

Ο Ομπάμα μπορεί να προσπάθησε επικοινωνιακά να σταθεί για άλλη μια φορά εναντίον των προτάσεων των Ρεπουμπλικάνων, αλλά την ίδια στιγμή ανακοίνωνε περικοπή των κοινωνικών δαπανών δείχνοντας την απόλυτη σύμπλευση της κυβέρνησής του με τη σχετική ρεπουμπλικανική πρόταση. Επιπλέον, με βάση τη μέχρι σήμερα οικονομική πολιτική της κυβέρνησής του και παρά τις εξαγγελίες του, πολλοί  θεωρούν σίγουρο ότι θα ενδώσει στις πιέσεις και θα ανανεώσει εκ νέου τις φοροαπαλλαγές των ανώτερων εισοδηματικά στρωμάτων, όπως είχε κάνει και τον περασμένο Δεκέμβριο. Ο Πρόεδρος Ομπάμα κατηγόρησε τους Ρεπουμπλικάνους ότι «τιμωρούν άδικα τη μεσαία τάξη», αλλά στην πραγματικότητα η τελευταία έχει αρχίσει να συρρικνώνεται δραματικά και από τις πολιτικές των Δημοκρατικών. Με βάση μάλιστα την οικονομική ανισότητα στη χώρα, δεν είναι πια …σίγουρο ότι συνεχίζει να υφίσταται μεσαία τάξη.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες σαν άλλος Φρανκενστάιν, μοιάζουν θύματα του χρηματοπιστωτικού τέρατος που οι ίδιες δημιούργησαν. Ένα πολιτικό σύστημα βαθύτατα διαπλεκόμενο, εξαιτίας της νόμιμης δυνατότητας χρηματισμού των πολιτικών από ιδιωτικά συμφέροντα, τεράστιοι όμιλοι μέσων ενημέρωσης που παραπλανούν τους πολίτες εξυπηρετώντας τα ίδια συμφέροντα και πάνω από όλα η δημιουργία μιας χρηματοπιστωτικής τάξης, στην οποία παρέχεται κάθε δυνατότητα να δημιουργεί, στην κυριολεξία, ψεύτικη οικονομία κερδοσκοπώντας εις βάρος της εμπράγματης (οικονομίας).

Τα σενάρια για τη δραματική κατάσταση της αμερικανικής οικονομίας ξεπερνούν ακόμα και τα αντίστοιχα που διαβάζουμε για την ελληνική και τις άλλες ευρωπαϊκές. Οι προσπάθειες απαξίωσης της αμερικανικής οικονομίας από μία σειρά “οίκων” κάθε είδους, εντείνονται με την απρόσκοπτη βοήθεια των μεγάλων και όπως πάντα αντικειμενικών Μ.Μ.Ε. Η απαξίωση αυτή και η δημιουργία φόβου λύνει τα χέρια στους χρηματοπιστωτικούς κύκλους, καθώς διευκολύνει τη μελλοντική πώληση σημαντικών οργανισμών με εξαιρετικά ευνοϊκούς όρους για τον αγοραστή, ενώ ταυτόχρονα, με βάση τα κελεύσματα της νεοφιλελεύθερης ανάπτυξης, διευκολύνει την άνευ προηγουμένου επίθεση εναντίον των εργασιακών δικαιωμάτων και των κοινωνικών κεκτημένων.

Πέραν των αποκαλύψεων για τον ρόλο της Goldman Sachs και άλλων εταιριών, το μεγαλύτερο ταμείο επενδύσεων σε ομόλογα στον κόσμο, Pimco, ποντάρει στην περαιτέρω υποβάθμιση της αμερικανικής οικονομίας σε μία κλασσική προσπάθεια πίεσης και δημιουργίας φόβου που θα διευκολύνει τους ελιγμούς της χρηματοπιστωτικής αγοράς και φυσικά τα κέρδη από την κρίση. Ο επικεφαλής της επενδυτικής στρατηγικής του ταμείου κ. Μπιλ Γκρος ανέφερε μάλιστα ότι «η αμερικανική Κυβέρνηση είναι περισσότερο Έλληνας από τους Έλληνες»[5].

Την ίδια στιγμή, η αμερικανική οικονομία δέχτηκε ένα ισχυρό «ράπισμα» σύμφωνα με το Διεθνή Τύπο από το …ΔΝΤ,  το οποίο θεωρεί ότι οι ευρωπαϊκές οικονομίες βρίσκονται σε πολύ καλύτερη κατάσταση από την αντίστοιχη των Η.Π.Α. Η κατάσταση «φόβου» και «πανικού» εντείνεται και από πλήθος δημοσιευμάτων τόσο εντός, όσο και εκτός της χώρας τα οποία προβαίνουν σε συγκρίσεις της δραματικής κατάστασης της μεγαλύτερης οικονομίας του πλανήτη με την ελληνική.