Το Κέρας της Αφρικής είναι μια τεράστια περιοχή που περιλαμβάνει ολόκληρες χώρες (Σομαλία, Κένυα, Αιθιοπία, Τζιμπουτί, Ουγκάντα), όπου κατοικούν εκατομμύρια άνθρωποι. Η χειρότερη ξηρασία εδώ και 60 χρόνια έχει καταστρέψει μέχρι και τρεις σοδιές στη σειρά και σκοτώσει χιλιάδες οικόσιτα ζώα. 12,5 εκατομμύρια άνθρωποι πεινούν τόσο που κινδυνεύει η ζωή τους.
Οι διηπειρωτικοί πύραυλοι αποδυνάμωσαν τη στρατηγική σημασία του κάθε Βοσπόρου. Σε άλλη εποχή, το σχέδιο ανεξαρτησίας των χωρών της Βαλτικής θα οδηγούσε, ίσως, σε παγκόσμιο πόλεμο, όπως και πολλά άλλα γεγονότα που έχουν συμβεί στη σύχρονη εποχή.
Η χειρότερη κρίση ασφάλειας τροφίμων στον κόσμο συνεχίζεται στο ανατολικό Κέρας της Αφρικής, προειδοποιεί μία αμερικανική υπηρεσία.
Το Δίκτυο Έγκαιρων Προειδοποιήσεων για Λιμούς (Famine Early Warning Systems Network ή Fewsnet) δήλωσε πως περιοχές ιδιαίτερης ανησυχίας είναι οι Αιθιοπία, Κένυα και Σομαλία.Τόνισε, δε, πως μεγάλης κλίμακας βοήθεια χρειάζεται επειγόντως “προκειμένου να σωθούν ζωές και να αντιμετωπισθεί ο οξύς υποσιτισμός” στην περιοχή.
Μόλις 700.000 από τους 6.000.000 πλημμυροπαθείς που χρειάζονται επειγόντως φαγητό και νερό έχουν δεχθεί βοήθεια και η οργή των Πακιστανών διογκώνεται με απρόβλεπτες συνέπειες.
Πως σχετίζονται η παραγωγή τροφίμων, με τη κρίση της οικονομίας και τη κλιματική αλλαγή; η Η είναι ίσως η γνωστότερη μορφή του κινήματος κατά των γ.τ.ο. και της παγκοσμιοποίησης και υπέρμαχος της βιοποικιλότητας και της οικολογικής γεωργίας. Το κείμενο της για την τριπλή παγκόσμια κρίση, της οικονομίας, των τροφίμων και του κλίματος, αποτελει μια κριτική προσέγγιση για το θέμα της οικονομίας, της αγροτικής και ενεργειακής παραγωγής και μια πρώτη γνωριμία με το έργο της.
Οι πολεμικές επιχειρήσεις στο Νταρφούρ του Σουδάν και η επακόλουθη τεράστια ανθρωπιστική καταστροφή αποτελούσε ένα από τα κύρια θέματα του διεθνούς τύπου το 2007 και το 2008.
Με την παγκόσμια οικονομική κρίση να είναι το κυρίαρχο θέμα στα μεγάλα ΜΜΕ η κρίση του Νταρφούρ πέρασε στο περιθώριο συνεχίζοντας όμως να επιδεινώνεται ημέρα με την ημέρα.
Η πορεία της ανθρωπότητας έμοιαζε πάντα με μία μάχη απέναντι στην πείνα. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’90 ο άνθρωπος φαινόταν αργά αλλά σταθερά να την κερδίζει. Την τελευταία δεκαετία όμως κάνει τα πάντα για να δυσχεράνει τη θέση του, απόρροια της αλόγιστης ανάπτυξης εις βάρος του περιβάλλοντος και –φυσικά- των συνανθρώπων του.
Έχετε σκεφτεί ποτέ ποιοι είναι οι λόγοι που σας οδηγούν στην υπερκατανάλωση τροφής; Τρώτε επειδή πεινάτε ή επειδή προσπαθείτε με αυτό το τρόπο να καλύψετε βαθύτερες και πιο ουσιαστικές ανάγκες του οργανισμού σας;
Μας είναι συχνά δύσκολο να διαχωρίσουμε τη φυσική βιολογική πείνα από τη συναισθηματική πείνα που μας οδηγεί στην υπερκατανάλωση θερμίδων. Ταυτίζουμε αυτές τις δυο έννοιες μέσα μας, καθώς έχουμε μάθει να συνδέουμε το φαγητό με τα συναισθήματα μας.
Η οικονομική κρίση κατακλύζει καθημερινά με θέματα τα μέσα ενημέρωσης παγκοσμίως και όταν αυτή δεν αποτελεί το πρώτο θέμα οι τεράστιες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής παίρνουν με την σειρά τους τα φώτα της δημοσιότητας.
Σε έναν κόσμο που προχωρά εν μέσω των δύο μεγάλων κρίσεων όμως, μια τρίτη και ίσως πιο ύπουλη από όλες, η παγκόσμια διατροφική κρίση, φαίνεται να περνά στα…ψιλά.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ένα μέρος της οικονομίας αφορά τη διατροφή, δηλαδή το αν επιβιώνει ή όχι ο άνθρωπος και αυτά που τον συντηρούν στην ζωή.
Επομένως, εάν αυτό το κομμάτι της οικονομίας αποτυγχάνει να διαθρέψει τους ανθρώπους και αυτοί πεθαίνουν από την πείνα, σημαίνει ότι η οικονομία θα έχει κάποιο λάθος και όχι ο άνθρωπος που πεθαίνει.
Η παγκόσμια παραγωγή τροφίμων ίσως συρρικνωθεί κατά ¼ έως το 2050 εξαιτίας των κλιματικών αλλαγών και της κακής ανθρώπινης διαχείρισης, προειδοποιεί σε έκθεσή του ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών.
Σύμφωνα με το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα του ΟΗΕ (UNEP), ο συνδυασμός κλιματικών αλλαγών, υποβάθμισης του εδάφους και ανεπάρκειας των υδάτινων πόρων ίσως προκαλέσουν τη μείωση της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων σε ποσοστό που ίσως φτάσει το 25%.
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
