Προφανώς, μια από τις κυρίαρχες επιπτώσεις της γενικολογίας είναι η ανάδειξη των ιδεών ως συγκεκριμένων και συντελεστικών παραγόντων της πολιτικής (χωρίς να είναι κατ’ ανάγκην πραγματική ή ορθή), πράγμα που είναι συναφές και με τα εννοιολογικά πρότυπα και πολιτισμική δυναμική του πολιτικού λόγου στο εδάφιο αυτό.
Κύριε πρωθυπουργέ,
Διάβασα με ιδιαίτερη προσήλωση το άρθρο σας στην εφημερίδα «Καθημερινή» και αναρωτήθηκα: Γιατί ξαφνικά γίνατε τόσο σκληρός με τα ίδια τα «παιδιά σας» στα οποία εδώ κι ένα χρόνο παραδώσατε, εν λευκώ, την ΕΡΤ;
Η πολιτική ανεπάρκεια, αμηχανία, αδράνεια και αβουλία που εκδηλώνονται τόσο σε πρακτικό επίπεδο όσο και σε θεσμικό επίπεδο είναι έκδηλες και φανερώνονται μέσα από τον διεθνοποιημένο πολιτικό πατερναλισμό που ασκούν οι αγορές, αλλά και μέσα από τη διαπλοκή, την αδιαφάνεια, τη διαφθορά και τον εκφυλισμό του κοινοβουλευτισμού.
Η παγκόσμια διατροφική και παράλληλη περιβαλλοντική κρίση έχουν κάνει περισσότερο αισθητές τις δραματικές τους επιπτώσεις στα κράτη του λεγόμενου «αναπτυσσόμενου κόσμου» και ιδιαίτερα στην μαστιζόμενη από τη φτώχεια ήπειρο της Αφρικής.
Η Σύνοδος στην Κοπεγχάγη χαρακτηρίστηκε ως αποτυχία και πράγματι τέτοια ήταν. Ας τη δούμε όμως στα επιμέρους:
1) Ήταν μια αποτυχία γενικά του πολιτικού συστήματος (και κυρίως των περισσοτέρων ηγετών) να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Κατέδειξε περισσότερο παρά ποτέ πόσο αδυνατούν να συλλάβουν ένα όραμα και να σχεδιάσουν πάνω σ’ αυτό
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
