Οι προβλέψεις και οι επί χάρτου λογαριασμοί και εκτιμήσεις των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και των μεσοπρόθεσμων προγραμμάτων, καθώς διατυπώνονται κατά ριπάς, μας δυσκολεύουν ίσως να συνειδητοποιήσουμε πως όλοι αυτοί οι αριθμοί αφορούν ανθρώπους και τις ζωές τους. Ας ρίξουμε μια (μικρή) ματιά κάτω από αυτό ακριβώς το πρίσμα: Τι σημαίνουν όλα για κάποιους ανθρώπους, για όλους μας.
Στις αρχές Αυγούστου στο έντυπο Π δημοσιεύτηκε μια μικρή καθημερινή ιστορία:
«Στο ΙΚΑ Περιστερίου εισβάλλει μια κυρία σε κακά (ψυχολογικά) χάλια. Με την πρώτη ματιά το έμπειρο προσωπικό αντιλαμβάνεται ότι πρόκειται για μια βαριά περίπτωση ψυχικής ασθένειας. Το εν λόγω ιατρείο, ωστόσο, δεν έχει τις κατάλληλες υποδομές για να προσφέρει την απαιτούμενη φροντίδα. Η ασθενής, μέσα σε στιγμές διαύγειας, φαίνεται ότι έχει πλήρη γνώση της κατάστασής της και εκλιπαρεί να την πάνε εκεί που γνώριζε ότι είχε τη δέουσα προσοχή και φροντίδα: Στο Δαφνί.
Οι γιατροί και οι νοσηλευτές του ΙΚΑ Περιστερίου δίνουν κάποια κατασταλτικά, τα οποία χαλαρώνουν την ασθενή για πολύ λίγο χρόνο. Σύντομα, η ασθενής βυθίζεται στον ωκεανό της μανίας της και κάνει το ιατρείο γης μαδιάμ. Οι νοσηλευτές έχουν τηλεφωνήσει εν τω μεταξύ στην αστυνομία και το ΕΚΑΒ προκειμένου να γίνει η μεταφορά της επικίνδυνης για τον εαυτό της και τους άλλους ασθενείς σε κατάλληλο νοσηλευτικό ίδρυμα.
Ο αστυνομικός που πηγαίνει εκεί, ενημερώνει το προσωπικό του ΙΚΑ Περιστερίου ότι είναι η δεύτερη φορά μέσα σε λίγες μέρες που θα μεταφέρει την ίδια ασθενή στο Δαφνί. Εκεί θα την κρατήσουν για λίγες ώρες και μετά θα τη στείλουν σπίτι της ή, με άλλα λόγια, θα αφήσουν αυτήν και τους ανθρώπους γύρω της στο έλεος της ασθένειάς της…»
Από χτες η παραπάνω ιστορία βρίσκει τη θεσμική της «δικαίωση» με την αιφνιδιαστική απόφαση του Υπουργού Οικονομικών που μειώνει τον προϋπολογισμό του 2011 για τις μονάδες ψυχικής υγείας κατά 36,8 εκατ. ευρώ και η οποία οδηγεί σε άμεσο κλείσιμο των μονάδων ψυχικής υγείας που λειτουργούν με την ευθύνη των Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ). Όλο σχεδόν το εναπομείναν ποσό του προϋπολογισμού έχει ήδη απορροφηθεί το πρώτο εξάμηνο του 2011.
Κάτι τέτοιες αποφάσεις που υποτίθεται περιστέλλουν τις δαπάνες του σπάταλου κράτους επιταχύνουν τη διάλυση του κοινωνικού ιστού της χώρας. Ανάλογες αποφάσεις οδηγούν την παιδεία στην «αγορά» τους εργαζόμενους στο Μεσαίωνα και τους άνεργους στον Καιάδα.
Και μια που μιλάμε για το σύγχρονο Καιάδα της ανεργίας ας ρίξουμε μια ματιά σε ένα μοντέλο το οποίο είναι πολύ πιθανό να φορεθεί και στη χώρα μας, καθώς έχει δοκιμάζεται ήδη στην Ουγγαρία από το δεξιό και πρώην αντιμνημονιακό κόμμα. Το εν λόγω κόμμα αφού διέλυσε εκλογικά τους σοσιαλιστές οι οποίοι οδήγησαν την Ουγγαρία στο ΔΝΤ , όταν ανέλαβε το ηνία εφάρμοσε επ ακριβώς το νεοφιλελεύθερο μοντελάκι. Αυτό προς γνώση… της αντιμνημονιακής εγχώριας δεξιάς αντιμνημονιακής ρητορική.
Σύμφωνα λοιπόν με αποσπάσματα από το ιστολόγιο Elva, το οποίο αναπαράγει ένα πολύ ενδιαφέρον δημοσίευμα από τη σουηδική εφημερίδα Αrbetaren:
«Οι άνεργοι, λοιπόν, σύμφωνα με τα σχέδια της εκεί κυβέρνησης, θα εκτελούν βαριές χειρωνακτικές εργασίες σε δημόσια κτήρια, θα ζουν σε τροχόσπιτα και θα παρακολουθούνται από… συνταξιούχους αστυνομικούς! Είναι μόνο μια από τις πολλές ακροδεξιές προτάσεις από το κυβερνών κόμμα Fidezs.
Το λεγόμενο «ουγγρικό σχέδιο εργασίας» σημαίνει αφενός ότι η περίοδος αποζημίωσης της ανεργίας περικόπτεται από τις 270 ήμερες στις 90! Από την άλλη ότι, γι’ αυτούς που υπερβαίνουν τους τρεις μήνες που προσφέρεται, η μόνη επιλογή τους προκειμένου να συνεχίσουν να λαμβάνουν επίδομα είναι να εγγραφούν σε ένα από τα δημόσια έργα. Πρόκειται για την κατασκευή ή επισκευή φραγμάτων, λιμνών, ποδοσφαιρικών γηπέδων και δρόμων ή και την εκσκαφή τάφρων.
(…) Οι άνεργοι μπορούν να στέλνονται σε έργα σε ολόκληρη τη χώρα, συμπεριλαμβανομένων και αυτών πολύ μακριά από το σπίτι τους, ακόμη και αν έχουν οικογένεια. Το νομοσχέδιο ορίζει ότι αυτοί που δουλεύουν πάνω από τρεις ώρες μακριά προς οποιαδήποτε κατεύθυνση έχουν δικαίωμα για τροφή και στέγαση. Τα σχέδια για συγκεκριμένα έργα που διέρρευσαν δείχνουν ότι θα πρέπει να στεγάζονται σε τροχόσπιτα.
Οι άνεργοι μπορούν επίσης να δανείζονται σε ιδιωτικές εταιρείες. Ο πρωθυπουργός Orban παρουσίασε την πρόταση την ημέρα επίσκεψης του Κινέζου πρωθυπουργού, που συνοδευόταν από ένα επιτελείο επιχειρηματιών, πράγμα που οδηγεί σε εικασίες ότι η κυβέρνηση θεωρεί πως είναι σαν προνόμιο που προσφέρεται σε ξένους επενδυτές, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας.
(…) Το πρόγραμμα έχει σκοπό να συμπεριλάβει 300.000 ανέργους πριν από το 2013 και ακόμη 100.000 μέχρι το 2015. Ο πρωθυπουργός Orban δήλωσε ότι τελικά θα μπορούσε να συμπεριλάβει μέχρι και 800.000 άτομα.
Η αποζημίωση θα είναι είτε 28.500 είτε 48.600 φιορίνια τον μήνα, (από 104 έως 178 ευρώ τον μήνα!). Το υψηλότερο ποσό, σύμφωνα με το νομοσχέδιο, θα το παίρνουν αυτοί που «ενεργά ψάχνουν για δουλειά», αλλά φαίνεται ασαφές το πώς θα διακρίνουν τις κατηγορίες μεταξύ τους.
Η αποζημίωση είναι μικρότερη κι από τον ελάχιστο μισθό των 78.000 φιορινιών (285.48 ευρώ) – που ισοδυναμεί με περίπου 2.600 σουηδικές κορώνες – και η εργατική νομοθεσία θα πρέπει να ξαναγραφεί για να γίνει εφικτό. Η εργασία θα γίνεται μισή, προφανώς με το σκεπτικό ότι ο σκοπός είναι να συμπεριλάβει όσο πιο… πολλούς γίνεται στο πρόγραμμα!
Το πλάνο ήταν αρχικά με την επωνυμία «Εθνικό Σχέδιο Εργασίας», αλλά μετονομάστηκε μετά από… επισήμανση ότι είχε το ίδιο όνομα με ένα πρόγραμμα που διεξαγόταν από το… φασιστικό καθεστώς της δεκαετίας του 1930 στην Ουγγαρία!
“Ο στόχος δεν είναι πλέον να κάνουμε αυτούς τους ανθρώπους να επιστρέψουν στη δουλειά. Η κυβέρνηση έχει παραιτηθεί από την επιμόρφωση αυτών των ανθρώπων ή να τους διδάξει τις νέες δεξιότητες. Αντ’ αυτού θα φτυαρίζουν χώμα για μερικά χρόνια σε δημόσια κτήρια» σχολιάζει το blog Ηungarian Spectator”».
Κάθε ομοιότητα με το σχέδιο περί Ειδικών Οικονομικών Ζωνών στην Ελλάδα, προφανώς, δεν είναι… συμπτωματική….
Πηγή/φωτό: Το Ποντίκι
