ΖΩΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ, ΖΩΗ ΙΔΕΕΣ

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΜΑΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ (του Γιάννη Ζήση)

espacios - Σόλων ΜΚΟ
image_pdfimage_print

espacios - Σόλων ΜΚΟΗ ψυχή ορίζεται ως η ελευθερία της Παρουσίας. Αν δεν στηρίξουμε την ψυχή, τότε θα γίνουμε δούλοι του χρόνου. Αυτή η ελευθερία είναι το νόημα της ασκητικής. Κάθε στιγμή, καλούμαστε να γίνουμε φίλοι της προσπάθειας, να ατενίσουμε τα ατέρμονα πεδία της επίτευξης και να αναπνεύσουμε στο Άπειρο της συνείδησης.


Το χρήμα και το συμφέρον – αναγορευμένα σε υπέρτατες αρχές – κρύβουν τη φύση και τη δύναμη του πνεύματος. Η ταυτοποίηση του κόσμου ως πεδίου βίας είναι μια πλάνη που συνδέεται με την ανικανότητα να εμβαθύνουμε οντολογικά, όπως ακριβώς ένας οικονομικός μεγιστάνας θα μπορούσε να αγοράσει έναν πίνακά του Βαν Γκονγκ, αδυνατώντας, ωστόσο, πλήρως να καταγράψει τον ψυχισμό του πίνακα και του δημιουργού του. Νομίζουμε ότι το παράδειγμα είναι πειστικό. Η απουσία, ως εφήμερη συμβατικότητα, γίνεται ένα παρωχημένο σύστημα αναφοράς στο Αέναο της Εξέλιξης.

Μπορούμε να εναποθέσουμε τη ζωή μας στη Συνοχή της Πλήρους Περιεκτικότητας του Σύμπαντος. Έτσι, το Αόρατο δεν θα είναι εχθρός μας, γιατί το πραγματικά Νέο δεν περιφρονεί το απερχόμενο, αλλά συντρέχει στην εξέλιξη.

Ο χρόνος μας απελευθερώνει από την μορφή και καταστρέφει τις επιθυμίες πάνω στο πυρ της απειροσύνης του. Από την ουσία του Παρόντος – το Αιώνιο Τώρα, το Νέο – η συνείδηση οδηγείται στην παγκόσμια συναντίληψη της Ύπαρξης. Η ουσία της Ύπαρξης υπερβαίνει την αντίληψη της συνείδησης, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η ευαισθησία της συνείδησης είναι αναποτελεσματική.

Η Διαλεκτική του παγκόσμιου Είναι εμπεριέχει ένταση ενέργειας, πέραν των ορίων αντίληψης της συνείδησης. Ούτε καν η ανιδιοτελής θέληση – ως αγωγός των δυνατοτήτων και των σχέσεων με το Παγκόσμιο γίγνεσθαι και είναι – μπορεί να εντυπωθεί πλήρως από το άπειρο της έντασης στην Παρουσία και την καθολικότητα του Είναι.

Είναι φανερό πως η ανθρωπότητα πρέπει να αρχίσει να μετατοπίζει το επίκεντρό της από τους μυώνες της ιδιοτέλειας στους μυώνες της πνευματικότητας. Ξεκινώντας από το εργατικό κίνημα, πρέπει να φτάσουμε σε ένα κίνημα πνευματικότητας.

Γιάννης Ζήσης, συγγραφέας

Φωτό:wikimedia

Ημερομηνία ανάρτησης: 02-03-11

Σχετικά άρθρα