Με τις ομιλίες του Αμερικανού Προέδρου Μπαράκ Ομπάμα και του Κινέζου ομολόγου του Γουέν Τζιαμπάο να μην παρεκλίνουν από την γραμμή που ΗΠΑ και Κίνα κράτησαν καθόλη την διάρκεια της Διάσκεψης, η απογοήτευση για την αποτυχία των παγκόσμιων ηγετών να συμφωνήσουν για τα αυτονόητα και τα ερωτηματικά για το μέλλον μοιάζουν να είναι τα μόνα εξαχθέντα στοιχεία μετά από 11 ημέρες διαπραγματεύσεων και μήνες προετοιμασιών.
Χαρακτηριστικό της κατάστασης είναι οι προσπάθειες στις οποίες αρκετοί συμμετέχοντες προβαίνουν για παραμονή των ηγετών στην πρωτεύουσα της Δανίας και μετά το προγραμματισμένο τέλος της Διάσκεψης.
Πολλοί κάνουν λόγο για ένα μεγαλοπρεπές φιάσκο, άλλοι ότι ολόκληρη η Διάσκεψη κρίνεται από την αποψινή νύχτα, την οποία όλοι χαρακτηρίζουν ως τη νύχτα της τελευταίας ευκαιρίας… Τα Ηνωμένα Έθνη διέψευσαν τις φήμες που ήθελαν τους ηγέτες να παραμένουν στην Κοπεγχάγη και την Κυριακή προκειμένου να φτάσουν στην επίτευξη έστω και μία «ελάχιστης» συμφωνίας.
Ο Αμερικανός Πρόεδρος παραδέχτηκε την αναγκαιότητα για χρηματοδότηση των αναπτυσσόμενων χωρών, από τις οποίες όμως απαίτησε όρους, αλλά και διαφάνεια στον τρόπο χρησιμοποίησης των χρηματικών ποσών και των περιβαλλοντικών δεικτών, ενώ προβαίνοντας σε λογικές εντυπωσιασμού υπενθύμισε ότι οι ΗΠΑ είναι πια ο δεύτερος μεγαλύτερος μολυντής του κόσμου και όχι ο πρώτος. Τα «καρφιά» τόσο για τη διαφάνεια όσο και περί μεγαλύτερου μολυντή είχαν ξεκάθαρο και πρώτο στόχο την Κίνα, τον επίσης μεγάλο μολυντή που σε όλη τη Διάσκεψη κράτησε τις υποσχέσεις και τις δεσμεύσεις για τον εαυτό της, επωφελούμενη της αδιαλλαξίας των ανεπτυγμένων κρατών… Ο Κινέζος Πρωθυπουργός Γουέν Τζιαμπάο απάντησε στον Μπαράκ Ομπάμα λέγοντας ότι η Κίνα τάσσεται υπέρ της διαφάνειας των περιβαλλοντικών δεικτών ενώ υποσχέθηκε αόριστα ότι το Πεκίνο θα τηρήσει τις αναληφθείσες από το ίδιο δεσμεύσεις του, για μείωση της έντασης άνθρακα κατά 40-45% μέχρι το 2020, αλλά «και ακόμα περισσότερες».
«Αν το κλίμα ήταν τράπεζα» Το γύρο του κόσμου κάνει το χθεσινό σχόλιο του Προέδρου της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες ο οποίος απευθυνόμενος στις πλούσιες χώρες από το βήμα της Διάσκεψης δήλωσε ότι «όλοι εσείς οι πλούσιοι, αν το κλίμα ήταν τράπεζα, θα το είχατε σώσει!». Η «παράσταση» του εκρηκτικού Τσάβες συνεχίστηκε σήμερα όταν αποκάλεσε τον Μπαράκ Ομπάμα «μεγάλο μολυντή» (κατά το «μεγάλο Σατανά» που χρησιμοποίησε για τον Τζορτζ Μπους). |
Φωτό:Wikimedia |
Ανεξαρτήτως του αν συμφωνεί ή όχι κάποιος με τον Ούγκο Τσάβες, η δήλωσή του είχε τεράστια σημασία και δυναμική γιατί αποκάλυψε το δομικό πρόβλημα της Διάσκεψης, την πλήρη επικράτηση δηλαδή των οικονομικών συμφερόντων έναντι των περιβαλλοντικών. |
Οι τελευταίες ευκαιρίες Το κείμενο περιφερόμενο σε φόρα και εθνικές αντιπροσωπείες μετατρεπόταν και γινόταν όλο και πιο αδύνατο κάθε φορά, καθώς οι ανεπτυγμένες χώρες απαιτούν από τις αναπτυσσόμενες να φτάσουν οι εκπομπές ρύπων τους στο ανώτατο σημείο τα αμέσως επόμενα χρόνια (δεδομένο πρακτικά αδύνατο) αλλά και να σταματήσει η ισχύς του Πρωτοκόλλου του Κιότο, μέχρι την επίτευξη της επόμενης ενιαίας παγκόσμιας κλιματικής συμφωνίας. Επιπλέον πολλά από τα πλούσια κράτη μπορούσαν να δεσμευτούν για μειώσεις ρύπων μόνο σε μακροπρόθεσμο πλάνο το οποίο έκανε λόγο για το 2050 και όχι για το 2020. Μια ακόμα προσπάθεια καταβάλλει την τελευταία στιγμή και ο Βρετανός Πρωθυπουργός Γκόρντον Μπράουν, ο οποίος ανάμεσα στα ανταλλαχθέντα πυρά Κίνας-ΗΠΑ, προσπαθεί να παρατείνει τις διαπραγματεύσεις με στόχο την δέσμευση για μια νέα Διάσκεψη σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Φάρσα; Φάρσα πάντως δεν ήταν όλες αυτές τις ημέρες τα πρωτοφανή αστυνομικά μέτρα, οι κατά εκατοντάδες προληπτικές συλλήψεις, η πολύ σκληρή αντιμετώπιση χιλιάδων ειρηνικών διαδηλωτών που θυμίζει άλλες εποχές, και η πολύ αυστηρή επιλογή των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων ή άλλων Οργανώσεων της Κοινωνίας των Πολιτών οι οποίες μπορούσαν να παρακολουθήσουν τις εργασίες της Διάσκεψης. Οι πολίτες κατά τους ηγέτες -οι οποίοι δεν μπορούν να συμφωνήσουν- προφανώς δεν πρέπει να έχουν θέση για το περιβάλλον. Φάρσα δεν είναι επίσης το γεγονός ότι σύμφωνα με έρευνα των Ηνωμένων Εθνών, ακόμα και αν τηρήσουν τα έθνη μεμονωμένα τις μέχρι τώρα υποσχέσεις και προτάσεις τους , ο κόσμος δεν μπορεί να περιμένει τίποτα λιγότερο από μία μέση αύξηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας της τάξεως των 3 τουλάχιστον βαθμών Κελσίου. |
18 Δεκεμβρίου 2009 |