Στοχαστές με τη διαχρονικότητα του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη έθιξαν τόσο την ανθρωπολογική βάση των ζητημάτων της πολιτικής, όσο και το υπαρξιακό ζήτημα του ανθρώπου – πολίτη.
Σε τελική ανάλυση, αυτό που πρέπει να εξυπηρετηθεί είναι η υπαρξιακή ανθρωπολογική ανάγκη, το επίκεντρο της οποίας αφορά το βαθύτερο ζήτημα της εξελικτικής ανάγκης της θέλησης – βούλησης. [1]
Υπήρχαν εποχές όπου τα δικαιώματα του ανθρώπου ή τα δικαιώματα των δούλων, ήταν αδιανόητα. Όπως και τα δικαιώματα των γυναικών.
Στην εποχή μας, συζητάμε για τα δικαιώματα της Φύσης, μια ιδέα με ραγδαία αυξανόμενη αποδοχή.
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
