Η πληροφορική τεχνολογία έχει διεισδύσει σε όλες τις πτυχές της ιδιωτικής και της κοινωνικής μας ζωής, μεταλλάσσοντας τον σύγχρονο άνθρωπο σε «ψηφιακό πολίτη».
Μολονότι ο κυβερνοχώρος και ο Παγκόσμιος Ιστός μας παρέχουν μια φαινομενικά απεριόριστη δυνατότητα επικοινωνίας, αποθήκευσης και διακίνησης πληροφοριών, ταυτόχρονα αποτελούν έναν ανεξερεύνητο επιστημονικά και άρα αρκετά επισφαλή «τόπο» για τους χρήστες.
Εάν τα απολυταρχικά καθεστώτα μπαίνουν στον πειρασμό να κραδαίνουν τα σπαθιά τους όταν έχουν εσωτερικά κοινωνικά προβλήματα, σκεφτείτε τί μπορεί να συμβεί με τους ηγέτες της Κίνας όταν το οικονομικό θαύμα της χώρας φθάσει στο τέλος του…
Πέρασε ένας αιώνας από την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, τον οποίον τότε πολλοί είχαν χαρακτηρίσει «τον πόλεμο που θα έθετε τέλος σε όλους τους πολέμους». Δυστυχώς, οι πόλεμοι συνέχισαν να γίνονται. Φαίνεται ότι έχει έλθει η κατάλληλη ευκαιρία να αναρωτηθούμε το γιατί.
Το ζήτημα του πόνου, του θανάτου, του φόβου, της χωριστικότητας και της επιθυμίας παραμένουν κεντρικά σε αυτή την διαδικασία. Ο φόβος, ο πόνος και ο θάνατος έχουν μια φυσιολογικότητα – δημιουργική και διαλεκτική – όπως όμως η καταστροφή γενικότερα, σαν εξελικτικό και απελευθερωτικό συνθετικό γίγνεσθαι.
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
