Όργια γιορτών επίδειξης,
παρθενικότητες αλαζονικές
σε κάστρα μηχανών
με σάλπιγγες ηδονών του πλούτου,
παρθενικότητες οργιαστικές,
αποσκευές μικρών Νεμρωδίων-
καζίνο, νυχτερινά, κοσμικά,
ποταπά, χρηματικά και άλλα,
και συνοδεία οι άκληροι, απρόσεχτοι μετανάστες.
Καφκικοί ονειροβάτες
πλήθος μέγα, πλούτος μεθυσμένος,
κινήσεις αφηρημένης γιορτής,
θανάσιμη μελωδία
ολάκερων των ανθρώπων,
σύμβολα τρανταχτά κραταιάς αλαζονείας.
Και το Παγόβουνο;
Σιωπηλό με μικρά κυμάτια
θηρεύον το ηχηρό το κάστρο,
κρυμμένο με βάθη φυσικά
χωρίς επάρσεις ύψους,
αοράτου, δαυιδικού μεγέθους,
σ΄ αποστολή
ταπεινός της Γαίας Μετανάστης,
απρόσωπο χωρίς ματαιοδοξίες,
τα όνειρα των ανθρώπων θραύει,
υπνωτισμένα απ΄τη γιορτή του μεγέθους
απροετοίμαστα τα πλήθη,
εφησυχασμένα όνειρα
καταμεσής του Τραγικού Θεάτρου.
‘Ηρεμον ύδωρ
αναμένον τις κρύπτες του Κάστρου της Γιορτής,
πληρώνον τα κελλιά της διαφήμισης
απ΄της κρούσης το τραύμα,
όλης της ύπαρξής τους τα ύφαλα
θραυσμένα εναγωνίως
κι ακόμη τα ανώγεια με ύβριν οργιάζουν.
Αγνοούμε τάχατες, οδοιπόροι,
πως των αγέρωχων ιστίων,
των μηχανών ο βρόντος,
των μυαλών ο καλπασμός
στα ύφαλα βαστιέται
αναμένοντας του θανάτου το σημάδι;
Αργά στου θόρυβου τη μοίρα
η γιορτή τον πανικό σπέρνει
πάλι με θόρυβο να κλείσει
τ΄ανθρώπινο το δράμα.
|