Η Δύση μοιάζει σήμερα με την Κίνα τον δέκατο έννατο αιώνα, που είχε τέτοια αλαζονεία και σιγουριά για την ανωτερότητά της, θεωρώντας τους άλλους υποδεέστερους, που δεν έκανε τίποτα για να αλλάξει προς το καλύτερο τα πράγματα στο εσωτερικό της, μέχρι που οι δυτικοί την άλωσαν, διαμοίρασαν τα εδάφη της και άσκησαν κυριαρχία πάνω της.
Είναι αδύνατο να προβλέψουμε πώς θα εξελιχθεί η κρίση στην Ουκρανία, αλλά η ρήξη στις σχέσεις μεταξύ Ρωσίας και Δύσης είναι απίθανο να επουλωθεί σύντομα. Τουλάχιστον, το εμπόριο μεταξύ αυτών των δύο πλευρών θα επηρεαστεί άσχημα για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Eπιμ.-μτφρ.: Γιώργος Κουτσαντώνης
Το ινστιτούτο Initiative and Referendum Institute Europe2 πραγματοποίησε μια ενδιαφέρουσα συγκριτική έρευνα με αντικείμενο την ποιότητα της νομοθεσίας που διέπει του θεσμούς άμεσης δημοκρατίας στις χώρες της ΕΕ, στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελευθέρων Συναλλαγών ΕΖΕΣ (Ελβετία, Λιχτενστάιν, Νορβηγία και Ισλανδία) και στην Τουρκία, με αυτή την τελευταία ως υποψήφια χώρα για ένταξη στην ΕΕ. Τα αποτελέσματα της έρευνας παρείχαν μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα συγκριτική αξιολόγηση των 31 ευρωπαϊκών χωρών. Η έρευνα αυτή επικεντρώθηκε στα ακόλουθα τρία βασικά ερωτήματα3:
Όταν οι επιστήμονες εξετάζουν την επίδραση των ανθρώπων στον πλανήτη, εστιάζουν κυρίως στην εξαφάνιση των ειδών.
Αλλά όλο και περισσότεροι ερευνητές διαπιστώνουν ότι οι άνθρωποι, μέσω της εξημέρωσης των ζώων, της μετεγκατάστασης και του κυνηγιού, έχουν καταστεί μια εξελικτική κινητήρια δύναμη που έχει οδηγήσει σε νέα είδη, νέα χαρακτηριστικά και τα νέα οικοσυστήματα.
Ένα από τα πιο χτυπητά παράδοξα των ημερών μας είναι το ότι, αν και ανασφαλείς, οι άνθρωποι αποφεύγουν να πάρουν τα μέτρα τους. Επικρατεί ένα διάχυτο «μούδιασμα», όλοι το αντιλαμβάνονται, όλοι το νιώθουν. Αλλά η σκέψη τους αποφεύγει να θέτει καθαρά και ανοιχτά το ερώτημα: Πώς είναι δυνατόν να υπάρχουν τόσοι κίνδυνοι γύρω και ο απειλούμενος να μην μπορεί και σχεδόν να μη θέλει να γίνει εγρήγορος;
Η ιδέα ότι οι τρομοκρατικές επιθέσεις μπορεί στο μέλλον να αποτραπούν με στρατιωτική δράση κερδίζει έδαφος ακόμη και μεταξύ εκείνων που θα έπρεπε να γνωρίζουν καλύτερα τα πράγματα. Ο Γάλλος Πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ έχει δηλώσει ότι η χώρα του βρίσκεται σε πόλεμο, ενώ ανάλογες δηλώσεις έκαναν και άλλοι ηγέτες μετά τις επιθέσεις των Βρυξελλών. Αν όμως η Ευρώπη βρίσκεται σε πόλεμο, ποιος είναι ο αντίπαλός της; Σχεδόν όλοι όσοι αναμίχθηκαν στις επιθέσεις του Παρισιού και των Βρυξελλών ήταν είτε Γάλλοι είτε Βέλγοι πολίτες. Αν λοιπόν η Ευρώπη βρίσκεται σε πόλεμο, ο πόλεμος αυτός είναι εμφύλιος. Η Ευρώπη βρίσκεται σε πόλεμο με τον εαυτό της. Πώς έφτασε σε αυτό το σημείο;
Πάνω από 24 δισεκατομμύρια ευρώ ξοδεύουν οι Ευρωπαίοι πολίτες στην αγορά παράνομων ναρκωτικών κάθε χρόνο καθιστώντας το εμπόριο μία από τις πιο κερδοφόρε παράνομες δραστηριότητες των ομάδων οργανωμένου εγκλήματος.
Ο «πολιτισμός» των στρατοπέδων συγκέντρωσης
«Προφανώς, κανείς δεν θέλει να ξέρει ότι η σύγχρονη ιστορία έχει δημιουργήσει ένα καινούργιο είδος ανθρώπινων όντων – αυτό το είδος που κλείνεται στα στρατόπεδα συγκέντρωσης από τους εχθρούς του και στα στρατόπεδα εγκλεισμού από τους φίλους του…» Χάνα Άρεντ
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
