Το πρόβλημα στην ανθρώπινη ζωή – και κυρίως στην πολιτική – είναι ότι όλοι θέλουν μία πρόταση εντυπωσιακή που να τους λύσει τα προβλήματα γρήγορα και αποτελεσματικά. Δηλαδή, απαιτούν άμεσα αποτελέσματα.
Ο Γ. Ν. Χαράρι είναι ένας ευφυής ιστορικός που έγινε παγκόσμια γνωστός με το θαυμάσιο βιβλίο του για τον χόμο σάπιενς. Στο νέο του βιβλίο, ο ανθρωποθεός, ο Χαράρι ασχολείται με την νέα τεχνολογία, αλλά παρότι επισημαίνει ορισμένες δυστοπικές επιπτώσεις της θεωρεί ότι είναι ουδέτερη και η χρήση της καλή ή κακή, απελευθερωτική ή ανήθικη.
Ο Οργανισμός Τροφίμων και Γεωργίας του ΟΗΕ (FAO) έχει εμπλακεί σε μια διαμάχη σχετικά με το εάν οι μικροί αγρότες ή οι αγροτικές επιχειρήσεις τρέφουν το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου.
Δεν θα υπεισέλθω σε άλλες λεπτομέρειες του βιβλίου του Κ. Σβαμπ. Ήθελα κυρίως να παρουσιάσω μερικά προβληματικά σημεία της σκέψης του, που δεν είναι όμως ασήμαντα, αλλά τόσο κομβικά που ανατρέπουν τους ισχυρισμούς περί του αντιθέτου.
“Στις κρίσεις αναγκαζόμαστε να στοχαστούμε –έστω για λίγο– για τον προορισμό μας και για τα βαθύτερα αίτια που μας οδήγησαν σε αυτές. Είναι μια διαδικασία αυτογνωσίας, ατομικής και συλλογικής, πολύ επίπονη και όχι πάντα τελέσφορη.
Το βιβλίο “Περιβάλλον-Κοινωνία-Ηθική”, αποτελεί την έκδοση πρακτικών της 2ης Διεθνούς Ημερίδας Περιβαλλοντικής Ηθικής, η οποία πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα στις 19-06-10, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Στην ημερίδα μίλησε ο Αμερικανός φιλόσοφος Steven Best (Associate Professor of Humanities and Philosophy, University of Texas), καθώς και άλλοι διαπρεπείς επιστήμονες.
Αφότου ο Lyotard μίλησε για μετα-νεωτερική κατάσταση και συνετέλεσε, ώστε να διαδοθεί ευρέως η έννοια της μετα-νεωτερικότητας, αρκετές σύγχρονες φιλοσοφικές και κοινωνιολογικές ερμηνείες εστιάζονται λιγότερο στην ανάγκη ανάδυσης ενός νέου κοινωνικού συστήματος και περισσότερο σε θεσμικές μεταρρυθμίσεις, που εν μέρει ή εν πολλοίς τις υπαγορεύει η ίδια η πληροφορική δομή της κοινωνίας δυτικού τύπου.
Έχουν έρθει σημαντικές αλλαγές, αλλά καμία δεν είναι τόσο μεγάλη όσο η προοπτική μιας πιθανής ρήξης στο ανθρώπινο είδος στο μέλλον.
Η Ε.Ε παράτεινε την χρήση του γνωστού ζιζανιοκτόνου, ανανέωσε δηλαδή τον αργό θάνατό μας από αυτό, την ώρα που απαιτεί να είμαστε “υγιείς” απέναντι στον κορωνοϊό..
Στο θέμα αυτό ο συγγραφέας του βιβλίου “Η Μεγάλη Επανεκκίνηση”, Κλάους Σβαμπ, γίνεται ακόμη πιο επικίνδυνα ασαφής, γιατί το πεδίο, στο οποίο θα εφαρμοστούν όσα προτείνει για την προστασία του κλίματος και του περιβάλλοντος
Οι ερινύες, Αληκτώ (της οργής), Μέγαιρα (του μίσους), Τισιφόνη (της εκδίκησης) ήταν χθόνιες θεές με αποκρουστικά χαρακτηριστικά, που κατοικούσαν στον Άδη και η αποστολή τους ήταν η τιμωρία όσων είχαν διαπράξει ηθικά εγκλήματα ή εγκλήματα κατά της φυσικής τάξης και αρμονίας του κόσμου.
Οι ταραχές, οι εξεγέρσεις και άλλες μορφές εξεγέρσεων είναι αναπόσπαστα κομμάτια της ανθρώπινης ιστορίας. Αλλά οι επαναστάσεις είναι κάτι διαφορετικό.
Φαίνεται σαν να κάνει από το σήμερα ένα άλμα στο μέλλον όπου απλώς ορισμένα μέτρα πολιτειακά και η αποδοχή εκ μέρους των ανθρώπων να αλλάξουν την καταναλωτική ζωή τους θα είναι αρκετή για να επιφέρουν τα επιθυμητά αποτελέσματα και να σωθεί ο πλανήτης… όμως το ερώτημα είναι: θα σωθεί και η ανθρωπότητα μαζί με το περιβάλλον;
Η αντίθεση μεταξύ «φύσης» και «πολιτισμού» είναι προβληματική για πολλούς λόγους, αλλά υπάρχει ένας που σπάνια συζητάμε. Ο δυϊσμός «φύση εναντίον πολιτισμού» αφήνει έξω έναν ολόκληρο τομέα που δεν ανήκει σωστά σε κανένα από τα δύο: τον κόσμο των απορριμμάτων.
Η ιδέα της ελευθερίας (που είναι ουσιαστικά η κυριότερη ιδέα για την ανθρωπότητα) και η ανεξαρτησία είναι όροι σχεδόν ταυτόσημοι, αλλά η ελευθερία είναι πολύ ευρύτερη και πιο περιεκτική, περιέχοντας όχι μόνον την απελευθέρωση από τα εμπόδια (ελευθερία από κάτι), αλλά και ένα νόημα περισσότερο αυθύπαρκτο και σχετικό με τη φύση του όντος.
Ο ωκεανός έχει προσβληθεί από σκουπίδια. Ενώ ομάδες ανθρώπων είναι εκεί έξω προσπαθώντας ενεργά να καθαρίσουν τα κάποτε παρθένα νερά, δεν μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα με τα μικροπλαστικά.
Το metaverse (μετασύμπαν) είναι ένας εικονικός κόσμος στον οποίο οι χρήστες, που αντιπροσωπεύονται από ένα avatar, μπορούν να ψωνίσουν, να συναναστρέφονται με άλλους, να λάβουν μέρος σε δραστηριότητες αναψυχής – και να μάθουν
Εβδομάδες μετά την ανακοίνωση της Συμμαχίας Aukus, η οποία στοχεύει να αντιμετωπίσει την Κίνα στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού, οι Ηνωμένες Πολιτείες ξεκίνησαν μια σύνοδο κορυφής για τη δημοκρατία, με στόχο την ένωση των χωρών της περιοχής και την οικοδόμηση περισσότερων στρατιωτικών συμμαχιών, οι οποίες πρέπει να βασίζονται σε ιδεολογική κάλυψη που τους δίνει νομιμότητα.
Στην αναζήτηση της ελεύθερης βούλησης (για την οποία τόσο πασχίζει ο σύγχρονος άνθρωπος, τουλάχιστον ο δυτικός) συναντάμε ένα επόμενο δύσκολο σημείο, που δεν καταλαβαίνουν αυτοί που αναζητούν ριζοσπαστικές ή άμεσες λύσεις (κατά φαντασίαν, βέβαια).
Περισσότερες από 300 οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών ζητούν τη βελτίωση του προς ψήφιση νομοσχεδίου για τη ρύθμιση των οργανώσεων, το οποίο όπως τονίζουν αποτυγχάνει να λάβει υπόψη τις πραγματικές ανάγκες λειτουργίας τους, οδηγώντας πολλές από αυτές σε κλείσιμο.
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
