Όλοι συμφωνούν πως ο Ζαν Ζακ Ρουσσώ ήταν ένας από τους σημαντικότερους στοχαστές της σύγχρονης ιστορίας, αλλά, ταυτόχρονα, έχει επιπόλαια απαξιωθεί για τον ευαίσθητο χαρακτήρα του που κατά τη γνώμη πολλών έφθανε σε υστερική υπερβολή ή ακόμη και “τρέλλα” και για το ότι άφησε τα πέντε νεογέννητα παιδιά του στο ορφανοτροφείο.
Ο Άγγλος φιλόσοφος και κοινωνιολόγος Τζέρεμι Μπένθαμ το 1785 σχεδιάζει το Πανοπτικόν (Panopticon). Πρόκειται για μια φυλακή κατασκευασμένη με τρόπο τέτοιο που να επιτρέπει στον φύλακα να επιτηρεί όλους τους κρατούμενους, χωρίς όμως ο ίδιος να είναι ορατός.
Η θέση της διανόησης ως κοινωνικού σώματος στο σχήμα των πραγμάτων του σύγχρονου κόσμου είναι κατά το μεγαλύτερο μέρος της ασαφής έως επιβλαβής. Γενικά, ο ατομισμός είναι αυτός που διαστρεβλώνει τη θέση αυτή αποξενώνοντάς την από την ανάγκη των ανθρώπων και μερικές φορές καθιστώντας την επιβλαβή.
Οι κοινωνικές σχέσεις αποτελούν τον καθρέφτη του πώς αντιλαμβανόμαστε τη συλλογικότητα, του τι είδους συλλογικότητες έχουμε (φθάνοντας μέχρι τα έθνη και την ανθρωπότητα) και του τι είδους άτομα είμαστε ή τι είδους άτομα αποτελούν το κυρίαρχο πρότυπο της κοινωνίας – όχι το πρότυπο που λέμε αλλά αυτό που κατά βάθος ακολουθούμε.
Ο μαρξισμός θεμελίωσε ένα ανθρωπολογικά μονοδιάστατο ον, τον homo Faber (άνθρωπος κατασκευαστής). Η ανθρώπινη ουσία ταυτίζεται με την παραγωγική δύναμη του ανθρώπου, την εργασία, οι παραγωγικές δυνάμεις αναγορεύονται σε δημιουργό της πραγματικότητας.
Έπειτα από όλα αυτά μπορεί να προκύψει ένα ερώτημα: Τι γίνεται, από το ένα μέρος, με την απεραντωσύνη της Θεμελιώδους Σχέσης που λειτουργεί μέσα από το αχανές δίκτυο σχέσεων και, από το άλλο μέρος, με τις συλλογικότητες όπως είναι τα έθνη, οι κοινωνίες και άλλες συλλογικότητες …
Επιχειρώντας να ολοκληρώσουμε την παρούσα, προφανώς επίσης ατελή, προσπάθειά μας να ανιχνεύσουμε τη φύση της Θεμελιώδους Σχέσης και των επιμέρους σχέσεων που λειτουργούν παντού στον κόσμο, θα πρέπει να αναφερθούμε στη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στην ατελή αυτή συνείδηση και στην ψευδή συνείδηση.
Έχοντας επανειλημμένα θίξει στο παρελθόν την άμεση σχέση αλληλεξάρτησης της παιδείας και των κοινωνικοπολιτικών συνθηκών, θα θέλαμε σε αυτό το κείμενο να εμβαθύνουμε λίγο παραπάνω στις έννοιες του σχολείου ως φορέα κοινωνικοποίησης και της συμπερίληψης. Άλλωστε το κείμενο του Teacher Tom μας δίνει μια πολύ καλή αφορμή για να φέρουμε στο προσκήνιο, όλα αυτά τα πρακτικά ζητήματα που προκύπτουν σχετικά με την έννοια ‘σχολείο σε μετάβαση’.
Όλα όσα κάνουμε στη ζωή αποκαλύπτουν την ύπαρξη και τη λειτουργία μιας Θεμελιώδους Σχέσης από την οποία πηγάζουν όλες οι σχέσεις. Αυτό συμβαίνει επειδή η ίδια η Συνείδηση είναι Σχέση, δηλαδή επειδή, σε αδρές γραμμές βέβαια, υπάρχει το υποκείμενο ως παρατηρητής, το παρατηρούμενο και η λειτουργία όχι μόνον της παρατήρησης αλλά και της δημιουργικής αντίδρασης του υποκειμένου.
Το χάσιμο χρόνου είναι η νέα θανάσιμη αμαρτία της μεταμοντέρνας θεολογίας. Με στόχο να αποφύγουμε το χασομέρι τρώμε πιο γρήγορα, κοιμόμαστε λιγότερο, μιλάμε λιγότερο με τα μέλη της οικογένειάς μας και με τους γείτονές μας. Αυτή η σπασμωδική επιτάχυνση του χρόνου που βιώνουμε σήμερα, έγινε σταδιακά μια από τις πλέον χαρακτηριστικές πτυχές της νεωτερικότητας.
«Λογική είναι η επιστήμη που έχει ως αντικείμενο μελέτης την ορθή νόηση· τους νόμους των νοητικών διαδικασιών, τις αρχές εγκυρότητας των επιχειρημάτων, τις μεθόδους εξαγωγής συμπερασμάτων, τον έλεγχο της ορθότητας των».
Στην ιστορία των αγορών οι φούσκες, δηλαδή η υπερβολική διόγκωση των τιμών, δεν αποτελούν άγνωστο φαινόμενο. Αν και δεν είναι εύκολο να μαντέψει κανείς τη χρονική στιγμή κατά την οποία αυτές αρχίζουν να ξεφουσκώνουν, όλες οι μεγάλες φούσκες του παρελθόντος δείχνουν να έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: γιγαντώθηκαν με το εύκολο χρήμα.
Με τη δημοκρατία συνδέεται εμφανώς, περισσότερο από κάθε άλλο πολίτευμα, η πληθικότητα. Σε ένα ολοκληρωτικό πολίτευμα πάλι υπάρχει η πληθικότητα, αλλά σαν χειραγωγούμενο και ενίοτε υπό εκμετάλλευση στοιχείο, ενώ στη δημοκρατία αυτή είναι το ελέγχον και αναδυόμενο κυβερνητικό στοιχείο.
Στις 16 Νοεμβρίου παρουσιάσθηκε στις Βρυξέλλες το Μανιφέστο της Ευρωπαϊκής Βιοοικονομίας, το οποίο καθορίζει πώς η Ευρώπη σχεδιάζει να αναπτύξει αυτή την τεράστια βιομηχανία.
Ο φόβος είναι ο δεύτερος παράγοντας που επηρεάζει βαθιά τη σεξουαλικότητα. Η τεκνοποίηση ως αποτέλεσμα της σεξουαλικής λειτουργίας εξασφαλίζει την επιβίωση του είδους και δευτερευόντως τη συνέχεια της οικογένειας, των οικείων, του εαυτού.
«Πριν φτάσουμε στην ανακύκλωση υπάρχουν πολλά ‘r’. Reduce (μειώνω), reuse (ξαναχρησιμοποιώ), recycle (ανακυκλώνω) είναι η σειρά που θέλουμε για τη διαχείριση των απορριμμάτων», μας λέει ο Μιχάλης Τρεμόπουλος από την «Αναβίωσις», συνεταιρισμό Κοινωνικής Διαχείρισης Αποβλήτων.
Απόδοση του ποιήματος “Ο Άριελ και η απόγνωση του ποιητή” του Ιωάννη Ζήση, από το βιβλίο με τίτλο “Τα χρόνια της Κρίσης”, μια ποιητική συλλογή του Ιωάννη Ζήση και της Ιωάννας Μουτσοπούλου.
Το μουσικό κομμάτι είναι το The Citrine Cross του Hans Zimmer, μέρος του soundtrack με τίτλο The Da Vinci CodeSpectres.
Το Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Στερεάς Ελλάδας σε συνεργασία με τον Δήμο Λαμίας διοργάνωσε εκδήλωση με προσκεκλημένο τον διακεκριμένο Καθηγητή Φιλοσοφίας και συγγραφέα κ. Χρήστο Γιανναρά και με θέμα συζήτησης «Η Ελλάδα σήμερα: οικονομική κρίση ή πολιτισμική παρακμή;».
Αν κάτι σταθερά χαρακτήρισε την εποχή μας ήταν η μόνιμη προσδοκία για σεξουαλική απελευθέρωση. Το ερώτημα όμως παραμένει σταθερά μέσα στους αιώνες: Ποια είναι η φύση της ελευθερίας; Ζητάμε κάτι, χωρίς να το γνωρίζουμε καν. Και πρέπει να προσθέσουμε και ένα πιο δευτερεύον ερώτημα: Ποια είναι η φύση της σεξουαλικότητας;
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
