Η θεμελιώδης ανθρωπολογική ψυχολογική και ιστορικά πολιτισμική πλάνη της γνωσιολογίας και της επιστημολογίας
Η συνείδησή μας υπόκειται σε μια αίσθηση ψυχολογικής ιδιοκτησίας ως αφετηρίας.
Η αίσθηση ιδιοκτησίας ξεκινάει από το φόβο [1] και το γεγονός του θανάτου και υποδηλώνει την από μέρους μας διαλειπτικότητα της αίσθησης του Είναι, της αίσθησης του όντος, μέσω της συνειδησιακής ασυνέχειας και μεταπτωτικότητας.
Η αίσθηση ιδιοποίησης αποτελεί μια ενδογενή πλάνη, που τροφοδοτείται από το έλλειμμα της συνείδησης ως προς την αντίληψη του εαυτού της, της πηγής της, της φύσης της και της οργανικής συντακτικότητάς της σε σχέση με το όργανο έκφρασής της. Ένα όργανο ομαδικό, συνεργατικό και όχι σε τελική ανάλυση ένα όργανο που τελεί υπό ένα καθεστώς ιδιοκτησίας, όπως και το ίδιο το σώμα δεν τελεί υπό καθεστώς ιδιοκτησίας.
Υπάρχει όμως μια αίσθηση εσωτερίκευσηςτου όντος που η ανάπτυξή της αναβαθμίζει την βιωσιμότητα:
- οριζόντια στο πεδίο των σχέσεων του βιοτικού κύκλου και
- κάθετα στο πεδίο της αίσθησης της διάρκειας, της πνευματικής, υπαρξιακής και οντολογικής συνέχειας του όντος
Λόγο του ελλείμματος της συνείδησης να αντιληφθεί την πηγή της, την φύσης της και την οργανική συντακτικότητά της ως προς το όργανο έκφρασής της, η εσωτερίκευση του όντος «ερμηνεύεται» ως ιδιοποίηση. Δεν ερμηνεύεται σε κάθε εξελικτική βαθμίδα έτσι.
Αυτό το αποδεικνύουν ασκητικά βιωματικά συστήματα τα οποία έχουν λειτουργήσει μέσω επιτυχίας μιας αποσύνδεσης, απόσπασης, απάθειας και διακριτικής αδιαφορίας, μιας υπερβατικής δυαδικότητας.
Τέτοια συστήματα γνωρίζουμε -σε επίπεδο λειτουργίας- από τις βιωματικές περιγραφές που έχουν αναπτυχθεί στα συστήματα του Ινδουισμού με τη μορφή της γιόγκα που είναι συνεπής βιωματικά, όπως αυτή υποδεικνύεται στις σούτρες του Πατάντζαλι ή από τις μορφές του Ταοϊσμού, του Ζενισμού, του Βουδιστικού στοχασμού γενικότερα. Και βέβαια υπάρχουν και οι υπερβατικές υπαρξιακές εμπειρίες οι οποίες έχουν ένα εύρος φύσης, όπως ακόμη το έχει δείξει και η υπαρξιακή ψυχανάλυση και ψυχολογία στον 20ο αιώνα. [3]
Αναφορές
[1] Ζήσης Γιάννης, “Ο φόβος του θανάτου – Η ιδιοποίηση, ιδιοκτησία και υπέρβασή τους” (Ά Μέρος)
[2] Μουτσοπούλου Ιωάννα, “Το αυτογνωσιακό νόημα της ευτυχίας και οι ανθρώπινες σχέσεις – Ο επαναπροσδιορισμός της αγάπης, της επιθυμίας και της ελευθερίας”
[3] Μάσλοου Αβραάμ, «Θρησκείες, αξίες και Εκστατικές Εμπειρίες», εκδόσεις Δίοδος, 1994
Φωτό: wikipedia
Γιάννης Ζήσης, συγγραφέας
Ημερομηνία ανάρτησης: 14 Οκτωβρίου 2011
