Μέσα στο πλέγμα των κανόνων που ο εξελιγμένος –βιολογικά – άνθρωπος έχει θεσπίσει για να ρυθμίζουν και να οριοθετούν τις σχέσεις του ανάμεσα σ’ αυτόν και στο περιβάλλον που ζει, κινείται και δημιουργεί, κάποιοι κανόνες έχουν διαχρονικά μείνει αναλλοίωτοι. |
Το ίδιο και ο άνθρωπος θα πρέπει να είναι προσεκτικός και φειδωλός στη χρήση και εκμετάλλευση του περιβάλλοντος μέσα στο οποίο ζει, από το οποίο διατρέφεται και στο οποίο δημιουργεί τις προϋποθέσεις για τη διαιώνιση του είδους του. Αυτούς τους κανόνες η σημερινή κοινωνία τους έχει ονοματίσει σαν βιώσιμη ή αειφορική διαχείριση ή και ανάπτυξη και προσπαθεί έτσι να υπενθυμίζει ότι το περιβάλλον και οι πόροι του είναι για τον πλανήτη μας πεπερασμένα αγαθά, εξαντλούμενα και συχνά μη ανανεώσιμα . Αυτούς τους επιβιωτικούς πλέον κανόνες τους έχει μετακινήσει σε ένα επίπεδο εσωτερικής διευθέτησης για τον καθένα μας δίνοντας το όνομα ‘ ηθικής’ συμπεριφοράς έναντι του περιβάλλοντος. Αποτελεί ηθική υποχρέωση για το γιό ή τη θυγατέρα η φροντίδα των γερόντων γονέων τους. Είναι αποτέλεσμα ηθικού καθήκοντος η υπεράσπιση της πατρίδος και είναι ηθική η διάθεση για Μέσα λοιπόν σε ένα ανάλογο με τους παραπάνω κανόνες ηθικής αναλλοίωτων διαχρονικά κανόνων κινείται και η προστασία και η προάσπιση των περιβαλλοντικών πηγών και πόρων. Έχει ηθικό υπόβαθρο μια απόφασή μας να μην αποψιλώσουμε ένα δάσος όταν έτσι κινδυνεύει να χαθεί το έδαφος, ένας μη ανανεώσιμος φυσικός πόρος ή από ένα περιττό άνοιγμα δρόμου ή μια οικοδομική δραστηριότητα κινδυνεύει να αλλοιωθεί και καταστραφεί ένα μοναδικό και ανεπανάληπτο φυσικό τοπίο. Αποτελεί ηθική περιβαλλοντική συμπεριφορά η ανακύκλωση των υλικών και ο περιορισμός των σκουπιδιών και αποβλήτων . Ακόμα και άρνηση ανώφελης χρήσης του αυτοκινήτου παίρνει ηθική διάσταση ηθική αν αναλογιστεί κανείς τη ρύπανση που προσθέτουν στην αστική ατμόσφαιρα τα καυσαέρια. Είναι πάμπολλα τα μικρά καθημερινά μηνύματα της ηθικής που μας υπαγορεύονται για τη συμπεριφορά μας αναφορικά με το βιοτικό και αβιοτικό μας περιβάλλον . Άλλοτε τα μηνύματα αυτά πηγάζουν από ένα ορμέμφυτο , άλλοτε από σπουδή και γνώση και άλλοτε είναι απόρροια εμπειρίας. Εκείνο όμως βασικά που απαιτείται από μας και που μας χρειάζεται είναι να αναπτύξουμε τους μηχανισμούς εκείνους της συνειδησιακά ηθικής αφύπνισης που να μας κινητοποιούν να δράσουμε για τον κόσμο που μας περιβάλλει και που ακούει στον γενικό όρο «περιβάλλον και που επιβάλλεται χωρίς άλλο ενδοιασμό η σωτηρία του. Τότε και μόνο θα έχουμε επιτύχει για το περιβάλλον, αυτό που στο πλέγμα των κανόνων που θεσπίσαμε για τις δράσεις μας, τις αποφάσεις μας, τις γνώσεις μας αλλά και για το παράδειγμά μας ως το «ηθικό για το περιβάλλον». |
(Πηγή: Ψηφιακή Άμεση Δημοκρατία) 7 Σεπτεμβρίου 2010 |