Το παρόν προορίζεται να είναι το πρώτο σε μια σειρά άρθρων με κύριο θέμα την κρισιμότητα αλλά και την αναζωογόνηση της πολιτικής. Καταλαβαίνω πως δεν πρόκειται για εύκολο εγχείρημα, καθώς είναι δύσκολο να δοθούν «έτοιμες» απαντήσεις.
Πήρα το θάρρος, μιας και το περιοδικό αυτό έχει παρουσιάσει σε προηγούμενο τεύχος του κριτική του βιβλίου «Η Ιστορία των Ουτοπιών» του «τελευταίου ουμανιστή επιστήμονα» Λούις Μάμφορντ, να παραδόσω στην συντακτική του επιτροπή μετάφραση των δύο πρώτων ενοτήτων του πρώτου κεφαλαίου του βιβλίου του «Η Πόλη στην Ιστορία».
Η Δημοκρατία αποτελεί προϊόν πολιτισμού. Δεν είναι απλά ένα πολίτευμα -όπως ίσως πολλοί πιστεύουν – αλλά χρειάζεται κατάθεση ζωής, αγώνα εσωτερικό, ώστε αφού την κατακτήσουμε πρώτα ως τρόπο ζωής, έπειτα να την υπερασπιστούμε ως ιδέα. Διαρκής ο αγώνας για την κατάκτησή της και σκληρός για την διατήρησή της. Σημαντικό ωστόσο είναι να κατανοήσουμε πως, όταν ο πολίτης δεν την υπερασπίζεται και δεν εφαρμόζει τις αρχές της πρώτα στην καθημερινότητά του, είναι ανάξιος να την υπηρετήσει ως πολίτευμα. Και γι’ αυτό απαιτείται παιδεία. Παιδεία και ηθική συγκρότηση. Ηθική συγκρότηση και ωριμότητα. Ωριμότητα και πολιτική συνείδηση.
Μέσα από μια σειρά ετερόκλητων επιχειρημάτων, βολέματος, αδράνειας, συνήθειας, υποταγής στα πατροπαράδοτα, «τεχνικών δυσχερειών», έχουμε αποκοπεί εντελώς από την πολιτική – και μάλιστα αδιαμαρτύρητα, εκτός εάν θεωρούμε ότι ασχολούμαστε με την πολιτική όταν πάμε να ψηφίσουμε κάθε λίγα χρόνια (αν δηλαδή πάμε …) ή τσακωνόμαστε με τους «πολιτικούς μας αντιπάλους» στα καφενεία και στα αμφιθέατρα.
Από όλα τα θαλάσσια θηλαστικά σίγουρα τα δελφίνια κατέχουν µια ξεχωριστή θέση στην καρδιά µας. Αξιολάτρευτοι συνταξιδιώτες, πρωταγωνιστές σε αφηγήσεις ναυτικών και ντοκιµαντέρ, καταφέρνουν συχνά µαζί µε τις φάλαινες να τραβούν την προσοχή µας. Με κάποιον τρόπο, ακόµα και εάν δεν γνωρίζουµε, διαισθανόµαστε ότι µε αυτά τα πλάσµατα µοιραζόµαστε κοινά χαρακτηριστικά.
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
