Με ένα ειδικό καροτσάκι προμήθευσε ο «Αρκτούρος» έναν μικρό αρκούδο με αναπηρία (δεν μπορούσε να κουνήσει τα πίσω του πόδια εξαιτίας τραυματισμού στη σπονδυλική στήλη).
Στο Κέντρο Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών (Κ.Ε.Α.Τ.) στη Θεσσαλονίκη ο Φώτης Μπίμπασης που είναι χρήστης του λευκού μπαστουνιού, καθώς δεν βλέπει, είχε την ευκαιρία να περιηγηθεί μέσα και έξω από το κτίριο υπό την καθοδήγηση ενός σκύλου – οδηγού, της Ίριδας.
Αποφάσισα να παρουσιάσω φωτογραφικά την προσπάθεια εξέλιξης της ελληνικής ομάδας παραολυμπιακών αγώνων «Άρση Βαρών σε Πάγκο». Κίνητρο υλοποίησης της φωτογραφικής αυτής σειράς αποτέλεσε η επιμονή των μελών της συγκεκριμένης ομάδας να αναδείξουν τη σωματική τους ικανότητα πέρα από την αναπηρία.
“Εγώ στη μέση των χωραφιών, τόσο λυπημένος που θα μπορούσε να περάσει από μέσα μου ένα κοπάδι πουλιά” – Τάσος Λειβαδίτης
Παραλάμβαντας το νόμπελ ο Καμύ τόνισε στην ομιλία του ότι όποιες και αν είναι οι προσωπικές μας αναπηρίες, ο δημιουργικός σπόρος της δράσης μας θα ρίζωσει μόνο άν αναλάβουμε μια δέσμευση διττή, που δύσκολα τηρείται: την αρνηση να αποσυνδεθούμε από την κοινότητα στην οποια ανήκουμε και την αντίσταση στην καταπίεση.
Η αδιαφορία και η παραμέληση των παιδιών με αναπηρίες καθώς και οι διακρίσεις σε βάρος τους είναι από τους βασικότερους παράγοντες που εξηγούν την απομόνωση και την περιθωριοποίηση των ατόμων αυτών.
Στην αυγή του 21ου Αιώνα, στην Ευρώπη, οι γυναίκες εξακολουθούν να αμείβονται λιγότερο, να έχουν πιο επισφαλείς δουλειές και να αντιμετωπίζουν το φάσμα της φτώχιας πολύ εντονότερα από τους άνδρες ενώ το πρόβλημα έχει επιδεινώσει η κρίση.
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
