Ο Πρόεδρος Ομπάμα εξέφρασε τη στήριξη του σ’ ένα «ελεύθερο και ανοιχτό διαδίκτυο» και στην θεσμοθέτηση κανόνων που θα διασφαλίζουν ότι δεν θα υπάρχει υπηρεσία μικρής ή μεγάλης εταιρείας που θα κολλήσει σε μια «αργή ταχύτητα», αν δεν καταβάλλει το κατιτίς της. Στη δήλωσή του, ο Πρόεδρος Ομπάμα είπε ότι θέλει η Ομοσπονδιακή Επιτροπή Επικοινωνιών (FCC) «να εφαρμόσει τους ισχυρότερους δυνατούς κανόνες για την προστασία της δικτυακής ουδετερότητας», και πρόσθεσε «μια αρχή που απαγορεύει στους παρόχους ευρυζωνικών συνδέσεων τον αποκλεισμό ή την επιτάχυνση ορισμένων υπηρεσιών».
Η δήλωση αυτή έρχεται εν μέσω έντονης αντιπαράθεσης μεταξύ των διαδικτυακών κολοσσών της συγκεκριμένης βιομηχανίας, με την FCC, που προσπαθεί να καταρτίσει νέους κανόνες για να αντικαταστήσουν αυτούς που ακύρωσε φέτος Εφετείο στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με το οποίο το FCC δεν είχε την εξουσία να ρυθμίζει τους κανόνες που θα ακολουθούν οι επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών Διαδικτύου όπως κάνει στους παρόχους τηλεφωνικών υπηρεσιών.
Το διαδίκτυο έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς μας. Είτε για διασκέδαση, είτε για την εργασία μας. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι θα παραμείνει προσβάσιμο σε όλους. Θα μπορούμε να βρίσκουμε το νόμιμο περιεχόμενο που αναζητούμε χωρίς περιορισμούς και καθυστερήσεις. Και σίγουρα αυτοί που μας παρέχουν πρόσβαση σε αυτό το περιεχόμενο από όλον τον κόσμο, δεν θα το κάνουν με γνώμονα ποιος πληρώνει περισσότερα και επίσης δεν θα αποφασίζουν αυτοί τι πρέπει να μας παρέχουν πρώτο. Χωρίς να διαφοροποιούν την πρόσβαση ή τις χρεώσεις, ανάλογα με το περιεχόμενο, την ιστοσελίδα, την εφαρμογή ή το μέσο της επικοινωνίας που το δημιουργεί. Δείτε τι μας είπε ο Ελευθέριος Κοσμάς, μέλος της ελληνικής κοινότητας του Mozilla Foundation.
Πρώτα από όλα, θα ήθελα να μου πείτε τι είναι η «δικτυακή ουδετερότητα».
Ελευθέριος Κοσμάς: Η δικτυακή ουδετερότητα στην απλούστερη μορφή της είναι η αρχή πως όλη η κίνηση σε ένα δίκτυο πρέπει να αντιμετωπίζεται με ισότιμο (ουδέτερο) τρόπο. Η θέση του Mozilla σχετικά με το ζήτημα νομίζω ότι είναι αρκετά σαφής και περιεκτική.
«Στην παρούσα φάση, το διαδίκτυο μας δίνει το δικαίωμα της πρόσβασης νόμιμου περιεχόμενο και λογισμικού χωρίς παρέμβαση. Με άλλα λόγια το διαδίκτυο λειτουργεί επί ίσοις όροις, μπορείτε να διαβάσετε, να παίξετε, να πλοηγηθείτε και να μοιραστείτε περιεχόμενο με τους ίδιους όρους όπως όλοι οι άλλοι. Η δικτυακή ουδετερότητα, επιτρέπει αυτές τις συνθήκες ίσων όρων, αλλά απειλείται. Αν μείνουμε αμέτοχοι και δεν πράξουμε τίποτα, το διαδίκτυο θα γίνεται όλο και περισσότερο κλειστό, κεντρικά ελεγχόμενο, και σχεδιασμένο να εξυπηρετεί τους λίγους και όχι τους πολλούς».
Γιατί οι εταιρείες τηλεπικοινωνιών θέλουν να ασχοληθούν με τη διαδικτυακή κίνηση των δεδομένων μας;
Ε.Κ.: Ορισμένες εταιρείες προκειμένου να περιορίσουν την κίνηση στα δίκτυά τους χρησιμοποιούν τεχνικές ανάλυσης πακέτων δεδομένων, ώστε να μπλοκάρουν την κίνηση προς δίκτυα torrent (επισημαίνω ότι υπάρχουν πολλά νόμιμα αρχεία torrent), και μέσω του πρωτοκόλλου μεταφοράς αρχείων FTP. Το αποτέλεσμα είναι να είναι σε θέση να συλλέξουν μια πληθώρα δεδομένων για την διαδικτυακή μας παρουσία.
Πώς μπορούν να μας χειραγωγήσουν;
Ε.Κ.: Πέραν από τη μείωση ταχύτητας, σε θεωρητικό επίπεδο θα μπορούσαν απλά να μην επιτρέπουν την πρόσβαση σε κάποιες υπηρεσίες, ή να προσθέτουν έξτρα διαφημίσεις προκειμένου να έχει πρόσβαση κάποιος εκτός και αν δεχόταν να πληρώσει έξτρα τηλεπικοινωνιακές χρεώσεις.
Υπάρχουν περιπτώσεις που έχει συμβεί κάτι τέτοιο ή είναι όλα σε θεωρητικό επίπεδο;
Ε.Κ.: Ως πρακτική στις ΗΠΑ η μείωση της ταχύτητας σε διάφορες υπηρεσίες δεν είναι κάτι καινούριο, καθώς και (η προσωρινή) παύση πρόσβασης σε συγκεκριμένη διαδικτυακή υπηρεσία. Πρόσφατα μάλιστα υπήρχε η περίπτωση μια εταιρείας που εισήγαγε cookies στις σελίδες που επισκέπτονται όσοι χρησιμοποιούν τις υποδομές της, προκειμένου να καταγράφει την κίνηση τους!
Πώς έχασε η FCC την «εξουσία» της;
Ε.Κ.: Η FCC είχε στο παρελθόν προτείνει την ένταξη των υπηρεσιών διαδικτύου κάτω από το Άρθρο 2 του Τηλεπικοινωνιακού Νόμου, το DC Circuit Court αποφάσισε ότι το FCC δεν έχει δικαίωμα να επιβάλει κανόνες δικτυακής ουδετερότητας καθώς οι πάροχοι πρόσβασης στο διαδίκτυο δεν ορίζονται ως Common Carriers (σε πολύ ελεύθερη μετάφραση ως δημόσιοι πάροχοι).
Ποιο είναι το πραγματικό πρόβλημα; Το μονοπώλιο που δημιουργείται ή η ελευθερία του λόγου;
Ε.Κ.: Και τα δύο, από τη μια ο έλεγχος από τις τηλεπικοινωνιακές εταιρείες θα δημιουργούσε μεγαλύτερη δυσκολία στην πρόσβαση στην αγορά μικρότερων ή νέων εταιριών παροχής περιεχομένου, και από την άλλη αντίστοιχα θα ήταν ακόμη δυσκολότερο για ανεξάρτητες ενημερωτικές πηγές και μέσα να γίνουν προσβάσιμα.
Ο ανταγωνισμός δεν μας προστατεύει από τέτοιες πρακτικές;
Ε.Κ.: Ακόμη και σε μια χώρα όπως οι ΗΠΑ, ο ανταγωνισμός δεν είναι πάντα επαρκής. Σε πολλές πόλεις υπάρχει μόνο ένας διαθέσιμος τηλεπικοινωνιακός πάροχος. Αν και έχει προταθεί ως λύση για τη διασφάλιση της δικτυακής ουδετερότητας η δημιουργία τοπικών τηλεπικοινωνιακών παρόχων από τις τοπικές κυβερνήσεις των δήμων και των κομητειών, σε αρκετές πολιτείες αυτό δεν επιτρέπεται από το τοπικό τους σύνταγμα και από την άλλη φυσικά κάτι τέτοιο δεν είναι πάντα εύκολο, ειδικά στις φτωχότερες περιοχές.
Ο «πόλεμος» και η «αντίσταση» συμβαίνει στην Αμερική. Γιατί να μας ενδιαφέρει;
Ε.Κ.: Σαφώς και πρέπει να τονιστεί ότι υπάρχει σειρά από οδηγίες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που, μεταξύ άλλων, τονίζουν την ανοιχτή και ουδέτερη φύση του διαδικτύου. Όμως ακριβώς λόγω του ανοιχτού χαρακτήρα του διαδικτύου το κατά πόσο είναι προσβάσιμη και βιώσιμη μια υπηρεσία στις ΗΠΑ επηρεάζει εμάς τους χρήστες εκτός ΗΠΑ, και αντίστοιχα μια υπηρεσία στην Ευρώπη συχνά έχει χρήστες και από τις ΗΠΑ.
Τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει για να διατηρήσουμε την ελευθερία και την «ανοιχτότητα» του διαδικτύου;
Ε.Κ.: Πριν από λίγες μέρες είχαμε σαφή δήλωση του προέδρου των ΗΠΑ υπέρ της διασφάλισης της δικτυακής ουδετερότητας πάνω στην αρχή του περίφημου Άρθρου 2 που λέγαμε παραπάνω. Η οποία μάλιστα σχολιάστηκε και από την Denelle Dixon-Thayer του Mozilla. Πέραν από την πολιτική βούληση και τη νομοθετική (ή έστω νομο-ερμηνευτική) πρωτοβουλία που προφανώς χρειάζεται να ληφθούν στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, θα πρέπει και εμείς οι καθημερινοί χρήστες να έχουμε υπόψιν μας ότι είναι προς όφελός μας ως χρήστες του διαδικτύου, αλλά και του ίδιου το διαδικτύου, να χρησιμοποιούμε ανεξάρτητες επιλογές φτιαγμένες από κοινότητες ανθρώπων που αναγνωρίζουν πόσο σημαντικό είναι ένα ανοιχτό διαδίκτυο που δίνει ίσες ευκαιρίες σε όλους. Πιστεύω ότι ο Mozilla είναι μια κοινότητα ανθρώπων που όχι μόνο φτιάχνει τεχνικά άρτιο λογισμικό όπως ο Firefox, αλλά και λογισμικό που σέβεται αυτούς που το χρησιμοποιούν.
* Ο Λευτέρης Κοσμάς ασχολείται εδώ και χρόνια με το ελεύθερο λογισμικό, ήταν συντάκτης ειδήσεων στο περιοδικό Linux Magazine. Είναι μέλος του τοπικού hackerspace στην Αθήνα και της ελληνικής κοινότητας του Mozilla Foundation. Όταν δε ασχολείται με το ελεύθερο λογισμικό εργάζεται στον τομέα της υγείας σε νοσοκομείο της Αθήνας.
Πάρτε μέρος στη «μάχη» με όπλο τη φωνή σας. Δείτε εδώ και εδώ. Επίσης δείτε και στο επίσημο blog του Mozilla Foundation, εδώ.
Δείτε τη δήλωση του Προέδρου Μπαράκ Ομπάμα.
*Ο Αίαντας Αρτεμάκης γεννήθηκε το 1982 και είναι δημοσιογράφος και «κομπιουτεράς». Πουλάει κομπιουτεράκια στην Ομόνοια, με προτίμηση στα γιαπωνέζικα. Του αρέσει να διαβάζει και να ονειρεύεται μια γερή δημοκρατία. Παντρεύτηκε το 1989 τον καλό του φίλο, Amstramd 1512. Δυστυχώς από τότε, έχει αλλάξει πολλούς αγαπημένους. Τώρα συζεί με έναν Z800 HP.
Πηγή: protagon.gr
Φωτό: cvrcak1@Flickr
