ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ, ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

H ΞΗΡΑΣΙΑ ΕΥΘΥΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ… ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΡΩΜΑΪΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ

daktilios dentrou 1 - Σόλων ΜΚΟ
image_pdfimage_print

daktilios dentrou 1 - Σόλων ΜΚΟΗ πτώση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας έχει καταγραφεί στα… δέντρα και συνδέεται με τη μεγάλη ξηρασία στο κλίμα της Ευρώπης του 3ου αιώνα μ.Χ. Αυτό τουλάχιστον ισχυρίζονται ελβετοί επιστήμονες που μελέτησαν τη σχέση ανάμεσα σε απότομες αλλαγές στο κλίμα της Ευρώπης και στην άνοδο και στην πτώση μεγάλων πολιτισμών του παρελθόντος, όπως της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

       Οι ερευνητές στήριξαν τη μελέτη τους σε στοιχεία από δακτυλίους δέντρων από τα τελευταία 2.500 χρόνια. Χρησιμοποιώντας για τη χρονολόγηση ξύλινα αντικείμενα από ανασκαφές, βρήκαν ότι περίοδοι με ζεστά και υγρά καλοκαίρια συνέπεσαν με ευημερία, ενώ οι πολιτικές αναταραχές συνέβησαν σε εποχές με μεγάλη κλιματική αστάθεια.
      «Υπάρχουν παραδείγματα όπου οι αλλαγές στο κλίμα επηρέασαν καταλυτικά την ανθρώπινη ιστορία»
, λέει ο Ουλφ Μπούντγκεν, παλαιοκλιματολόγος στο Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Ερευνών της Ελβετίας. Η ομάδα του χρησιμοποίησε σύστημα το οποίο χρονολογεί ευρήματα από ξύλο σε ανασκαφές. Βρήκε ότι η ξηρασία που επικρατούσε τον 3ο αιώνα συνέπεσε με περίοδο σοβαρής κρίσης στη Δυτική Ευρώπη.

        Οι δακτύλιοι των δέντρων δίνουν ακριβείς λεπτομέρειες για τις μετρήσεις του αρχαίου κλίματος, επειδή οι δακτύλιοι αυξάνονται από μία φορά κάθε χρόνο. Το πλάτος και η πυκνότητα των δακτυλίων απεικονίζουν τη θερμοκρασία και τις βροχοπτώσεις κατά τη διάρκεια της εποχής που μεγαλώνει το δέντρο. Η Δεντροχρονολόγηση (Dendrochronology), η μελέτη των δακτυλίων των δέντρων, στηρίζεται στις συγκρίσεις μεταξύ ενός μεγάλου αριθμού αρχαίων δέντρων και αποκαλύπτει τις αλλαγές στις τοπικές κλιματικές συνθήκες.

       «Αν έχεις αρκετό ξύλο, η χρονολόγηση είναι ασφαλής. Χρειάζεται απλώς μεγάλος όγκος υλικού με πολλούς δακτυλίους» λέει ο δρ. Μπούντγκεν. Οταν επικρατούν καλές κλιματολογικές συνθήκες, όταν το νερό και το έδαφος βρίσκονται σε καλή κατάσταση, τα δέντρα σχηματίζουν ευρείς δακτυλίους σε αρκετά μεγάλη απόσταση μεταξύ τους στον κορμό.

       Σε περιόδους ξηρασίας όμως οι δακτύλιοι είναι πιο στενοί και βρίσκονται πιο κοντά. «Βρήκαμε ότι σε περιόδους ευημερίας, στη ρωμαϊκή και στη μεσαιωνική ιστορία, τα καλοκαίρια ήταν υγρά και θερμά.Η αυξανόμενη αστάθεια στο κλίμα μεταξύ 250 και 600 μ.Χ. συνέπεσε με την πτώση της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η μεγάλη ξηρασία που επικράτησε στον 3ο αιώνα μ.Χ. συνέπεσε με τις εισβολές των βαρβάρων» γράφουν οι επιστήμονες.
       Η έρευνα δημοσιεύεται στο περιοδικό «Science».

(Πηγή/Φωτό: Το Βήμα)

17 Ιανουαρίου 2011

Σχετικά άρθρα