[Κείμενο που κυκλοφόρησε στο περιοδικό Ευτοπία – Εισαγωγικά σχόλια για το άρθρο «Περί χορτοφαγίας» του Ρεκλύ του Σταύρου Καραγεωργάκη]
Ο Ελιζέ Ρεκλύ (1830-1905), γνωστός αναρχικός γεωγράφος και μελετητής, σ’ αυτό του το κείμενο που δημοσιεύτηκε στο Humane Review το 1901 μάς παρέχει μια σχετικά ανοίκεια προσέγγιση για τη χορτοφαγία. Η συγκεκριμένη προσέγγιση μπορεί να φαντάζει περίεργη για πολλούς λόγους, με πιο σημαντικό ότι οι περισσότεροι που καταφεύγουν σήμερα στη χορτοφαγική διατροφή το κάνουν για λόγους ηθικής ή υγιεινής διατροφής.
Τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να κάνει την εμφάνισή της στην ελληνική πραγματικότητα μια τάση θεραπευτικοποίησης της εκπαίδευσης, η οποία αντανακλά ευρύτερες δυτικές τάσεις και θεσμοθετημένες κρατικές πολιτικές. Ορισμένα στοιχεία της είναι η εισαγωγή κοινωνικών λειτουργών και ψυχολόγων στα σχολεία ως μέρος των προγραμμάτων απασχόλησης ανέργων, η εμφάνιση σεμιναρίων, ομιλιών και διαλέξεων σε καθηγητές και δασκάλους για τη σημασία της διαχείρισης και της έκφρασης των συναισθημάτων, και γενικότερα μια έμφαση στη ‘ψυχική/συναισθηματική υγεία’ και ‘ευεξία’ των παιδιών.
Τα Δημοτικά, ήταν αυτά που έκλεισαν πρώτα. Χαρά για τα παιδιά, φασαρία για τους γονείς, διακοπές για τους δάσκαλους.
Όλα φυσιολογικά, μέχρι την επόμενη σχολική χρονιά. Όλα; Η φωτογραφία είναι από ένα Δημοτικό της Βέροιας σήμερα. Συρματόπλεγμα και κάγκελα έξι μέτρων. Δεν υπάρχει ίχνος πράσινου.
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
