Ο Rawls γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Βαλτιμόρη, στο Μέρυλαντ. Ο πατέρας του ήταν εξέχων δικηγόρος και η μητέρα του ήταν πρόεδρος της Εθνικής Κίνησης Γυναικών Ψηφοφόρων. Ο Rawls σπούδασε στο Πρίνστον, όπου δέχτηκε επιρροές από τον μελετητή του Wittgenstein, Norman Malcolm και στην Οξφόρδη, όπου συνεργάστηκε με τους H. L. A. Hart, Isaiah Berlin και Stuart Hampshire. Εργάστηκε αρχικά στο Κορνέλ και το MIT. Το 1962 ο Rawls εντάχθηκε στο διδακτικό προσωπικό του Χάρβαρντ όπου και δίδαξε για πάνω από τριάντα χρόνια.
Ως ενήλικας, ο Rawls ήταν περισπούδαστος: τα σημαντικότερα συμβάντα της ζωής του συνέβαιναν μέσα στα συγγράμματά του. Εξαίρεση αποτέλεσαν μόνο δύο πόλεμοι. Ως φοιτητής, ο Rawls σκεφτόταν να προετοιμαστεί για το ιερατείο. ως πεζικάριος στον Ειρηνικό στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο έχασε την πίστη του στο χριστιανικό δόγμα βλέποντας την ιδιοτροπία του θανάτου στο πεδίο της μάχης και μαθαίνοντας για τη φρίκη του Ολοκαυτώματος. Στη συνέχεια, στη δεκαετία του ’60, ο Rawls εκφράστηκε κατά της συμμετοχής των ΗΠΑ στο Βιετνάμ. Ο πόλεμος του Βιετνάμ παρακίνησε τον Rawls να αναλύσει τα ελαττώματα του αμερικανικού πολιτικού συστήματος που το οδήγησαν να διεξάγει τόσο ανελέητα αυτό που ο ίδιος θεωρούσε ως έναν άδικο πόλεμο και να σκεφτεί τρόπους με τους οποίους θα μπορούσαν οι πολίτες να αντισταθούν συνειδητά στις επιθετικές πολιτικές της κυβέρνησής τους.
Το σημαντικότερο επίτευγμα του Rawls είναι η θεωρία του περί δίκαιης φιλελεύθερης κοινωνίας, που ονομάστηκε δικαιοσύνη ως ακριβοδικία. Ο Rawls πρωτοδιατύπωσε τη θεωρία της δικαιοσύνης ως ακριβοδικίας με συστηματικό τρόπο το 1971 στο σύγγραμμά του, Θεωρία της δικαιοσύνης. Ο Rawls συνέχισε να επεξεργάζεται τη θεωρία αυτή σε όλη τη διάρκεια της ζωής του, αναδιατυπώνοντάς την στον Πολιτικό Φιλελευθερισμό (1993), το Δίκαιο των λαών (1999) και τη Δικαιοσύνη ως ακριβοδικίας (2001).
Όσοι ενδιαφέρονται για την εξέλιξη της δικαιοσύνης ως ακριβοδικίας από το 1971 και έπειτα μπορούν να ανατρέξουν στον Freeman (2007). Αυτό το κείμενο απηχεί την τελική διατύπωση των απόψεων του Rawls περί δικαιοσύνης ως ακριβοδικίας, καθώς και περί πολιτικού φιλελευθερισμού και δικαίου των λαών.
Από τη σειρά «Σύγχρονοι Στοχασμοί και Πολιτικές Παρεμβάσεις» του Ινστιτούτου Στρατηγικών και Αναπτυξιακών Μελετών (ΙΣΤΑΜΕ) – Ανδρέας Παπανδρέου
Ευχαριστούμε το ΙΣΤΑΜΕ για την παραχώρηση της άδειας για την δημοσίευση αυτού του άρθρου
2 Δεκεμβρίου 2010
