Η εξυπηρέτηση των πραγματικών μας αναγκών μπορεί να επιτευχθεί μέσα από μια αναγεννημένη πολιτική και οικονομική σκέψη και πρακτική.

Η πραγματική ανάγκη είναι που πρέπει να ορίζει την κατανάλωση και όχι η τεχνητή ανάγκη που προκύπτει από τη διαφήμιση, τους δημιουργούς της μόδας και την ισχυρή τάση μίμησης της αργόσχολης τάξης, [1] όπως θα έλεγε ο Veblen Τhorstein.