ΕΙΝΑΙ Ο ΒΙΓΚΑΝΙΣΜΟΣ, ΑΝΟΗΤΕ (του Παύλου Ιωαννίδη)
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗΣ (του Χρήστου Τσαντή)
ΧΡ. ΚΑΤΡΟΥΤΣΟΣ: Η ΓΛΩΣΣΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΜΑΣ ~ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΣΤΗ ΜΕΤΑΝΕΩΤΕΡΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ
Η ζωή μας κινείται στην αέναη ταλάντωση ενός εκκρεμούς με ακραίες θέσεις το πριν και το μετά. Ένα πριν που έχει απολέσει την ιστορική μνήμη ή την εκθέτει περιστασιακά ως απολίθωμα, ένα μετά μην έχοντας πού να σταθεί, απεκδυόμενο το όραμα. Σε αυτές τις συνθήκες, ανάμεσα στις κενές νοήματος ακραίες θέσεις, άφευκτα, διαγράφεται το τόξο της ρηχότητος του παρόντος
Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ, Η ΑΡΕΤΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΚΑΙ Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ (του Θανάση Μπαντέ)
ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΣΗ ΚΑΙ ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ (του Γιάννη Παρασκευουλάκου)
Μέσα από μια σειρά ετερόκλητων επιχειρημάτων, βολέματος, αδράνειας, συνήθειας, υποταγής στα πατροπαράδοτα, «τεχνικών δυσχερειών», έχουμε αποκοπεί εντελώς από την πολιτική – και μάλιστα αδιαμαρτύρητα, εκτός εάν θεωρούμε ότι ασχολούμαστε με την πολιτική όταν πάμε να ψηφίσουμε κάθε λίγα χρόνια (αν δηλαδή πάμε …) ή τσακωνόμαστε με τους «πολιτικούς μας αντιπάλους» στα καφενεία και στα αμφιθέατρα.
ΘΕΟΦΡΑΣΤΟΣ – ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΖΩΩΝ
Ο ουρανός για πατέρας και η γη για μητέρα. Τα παιδιά που προέρχονται από τον ίδιο πατέρα και την ίδια μητέρα είναι συγγενείς μεταξύ τους και οι απόγονοι που προέρχονται από τους ίδιους παππούδες έχουν μια συγγένεια, όπως έχουν μία συγγένεια οι συμπολίτες της ίδια πόλης επειδή έχουν σε κοινή ιδιοκτησία κάποιο έδαφος και επειδή έχουν αμοιβαίες σχέσεις