Μα ξάφνου μια γλυκειά φωνή

εγέμισε τον τόπο αυτού του σκότους.

Μια οπτασία σαν αερικό εγέρθηκε απ’ το πλήθος

και έσχισε μεμιάς το πηχτό σκοτάδι,

να ανασάνουν οι καρδιές

που λίγο φως ζητούσαν.

«Είμαι του κόσμου η αθάνατη Ψυχή,

γιατί χωρίς ψυχή κανείς δεν θα υπήρχε,