Όσοι, σήμερα, εξακολουθούν να γράφουν ποίηση ή ασχολούνται παθιασμένα με κάθε είδος λόγου και τέχνης είναι -νομίζω- οι μόνοι που αμφισβητούν τη μετάλλαξη που επιφέρει στον άνθρωπο μια θεωρούμενη ακατανίκητη εξουσία· οι ίδιοι (ή η τέχνη τους) είναι και αυτοί που αντιστέκονται σε κάθε είδους εξουσία, κυρίως σ’ αυτή που κυριαρχεί στις καθημερινές κοινωνικές σχέσεις
Ο Πασχάλης Τόνιος ερμηνεύει το Μουσικό του έργο «ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ»
8 Οκτωβρίου 2011
ΣΥΜΦΩΝΙΚΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΚΑΙ ΧΟΡΩΔΙΑ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ
Συμμετέχουν: Μαίρη Λίντα, Μαρία Σουλτάτου, Αφήγηση, Kώστας Καζάκος
Σ’ εκείνο το σπιτάκι το απόμερο
που στέγασε των παιδικών χρόνων τ’ αποθέματα
της ζωής που ευτυχισμένα έπαιζε
στου κόσμου τη μισοκρυμμένη θέα,
με καρδιοχτύπι προσμονής
για ένα σκοπό ανάμεικτο
από ψυχή και σώματα ξεστρατισμένα,
σ’ εκείνο το σπιτάκι το μοναχικό
είναι καιρός να ξαναμπώ,
Στις μέρες μας, θεωρούμε πλέον ως ποίηση, μετά από την απελευθέρωση από τις περιγραφικές ρυθμίσεις και τους περιγραφικούς κανόνες του στίχου ως έκφρασης έντεχνου λόγου, τη νοηματική ασυνέχεια και τη νοηματική ασάφεια, που φτάνουν έως και την ανυπαρξία του νοήματος.
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
