«Ελευθερία από την φτώχεια», Φρ.Ρούσβελτ
Η ριζική αντιμετώπιση της φτώχειας δεν έχει μέχρι τώρα επιτευχθεί σε καμιά περίπτωση και αυτό δηλώνει ότι το πρόβλημα αυτό είναι ένα ιδιαίτερα ριζικό και δομικό. Υπό μια έννοια συμμετοχής και συνενοχής του ανθρώπινου παράγοντα θα λέγαμε είναι ανθρωπολογικό.
Παρατηρώντας τον κύκλο των εξελίξεων που ξεκίνησε με το τελευταίο τέταρτο του 20ου αιώνα μπορούμε να πούμε ότι σηματοδοτήθηκε από μια νέα φάση, διαπραγματευτική αρχικά, του Μεσανατολικού με τις διαπραγματεύσεις του Καμπ Ντέιβιντ. Στην συνέχεια σηματοδοτήθηκε από την ανάπτυξη του νέο – συντηρητισμού και του νέο – «φιλελευθερισμού» αρχικά στη χούντα του Πινοσέτ και ύστερα στις αναπτυγμένες οικονομίες των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας πρωταρχικά με τους Ρήγκαν και Θάτσερ.
Βγαίνουνε τώρα φορείς και λένε ότι έχουμε μπροστά μας ένα χρόνο για εξομάλυνση ή πχ εκτιμά το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο αυτό ή ο τάδε οργανισμός εκτιμά κάτι διαφορετικό ή Υπουργοί και Πρωθυπουργοί λένε κάτι άλλο. Καλά μιλάνε τώρα για την εξομάλυνση, όταν δεν έχει φανεί όλο το τοπίο και οι πραγματικές αποκρίσεις.
H ανθρωπότητα και οι λαοί, οι κοινωνίες και οι οικονομίες μετά τα σχέδια Πόλσον και Μπράουν είναι αντιμέτωπες με τα επόμενα προβλήματα
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
