Η ΖΩΗ ΩΣ ΑΠΟΡΡΟΙΑ ΑΛΛΩΝ ΖΩΩΝ (του Γιάννη Μακριδάκη)

Ώρες ώρες, κυρίως όποτε απογοητεύομαι που με βάζει κάτω η γη, σκέφτομαι πως ίσως να μην ήταν κι άσχημα να ζω ξανά στην πόλη. Να είμαι συγγραφέας που βγάζει χρήματα και πηγαίνει σούπερ μάρκετ, που τον καλούν και που πηγαίνει στις εκδηλώσεις, να πηγαίνω επίσης σε όποιες ακόμα εκδηλώσεις μ’ αρέσουν ακάλεστος και, κυρίως, να ζω και πάλι όπως παλιά, δίχως καμία ευθύνη της ζωής μου, ανάμεσα σε ομοίως απαλλαγμένους από πρωτογενείς ευθύνες “πολιτισμένους ανθρώπους”, με μόνο μας μέλημα “να περνάμε καλά”.

Διαβάστε περισσότερα...