Πολλοί άνθρωποι αγαπούν τους αριθμούς: τους βοηθούν, όπως λένε, να αποκτήσουν μια πιο απτή και συγκεκριμένη εικόνα για τη… ζωή και την κοινωνία. Αυτή η «αγάπη» για τους αριθμούς στα χρόνια του νεοφιλελευθερισμού μετατράπηκε σε υστερία. Μπορεί να μην το έχουμε συνειδητοποιήσει, αλλά καθημερινά βομβαρδιζόμαστε από αριθμούς, που ο καθένας τους εκφράζει μια διαφορετική ανθρώπινη πραγματικότητα. Όμως αυτοί οι «αριθμοί του νεοφιλελευθερισμού» δεν είναι καθάριοι.
Ως δυνητική πιλοτική εφαρμογή αξιολογείται η περίπτωση της «Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας», η οποία παρέχει τις προϋποθέσεις, τις δυνατότητες και τις υποδομές για σημαντικές καινοτόμες επιλογές σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο
Είναι κοινή παραδοχή ακτιβιστών, διεθνούς εμβέλειας περιβαλλοντικών οργανώσεων αλλά και ερευνητών ότι το περιβάλλον αποτελεί παραδοσιακά δευτερεύον ζήτημα στην Ελλάδα, με τα οικολογικά προβλήματα να απουσιάζουν συστηματικά από την πολιτική ατζέντα και τη σχετική ενημέρωση να εκλείπει από την εκπαίδευσή μας.
Συντάκτες: Αφροδίτη Τζιαντζή, Δημήτρης Τερζής
«Τι τα θέλετε τα βιβλία; Το κουτόχορτο που σας ταΐζουμε δεν είναι αρκετό;» Έτσι είχε σχολιάσει ένας παλιός εκδότης την απόφαση του τότε αναπληρωτή υπουργού Πολιτισμού Κώστα Τζαβάρα να κλείσει το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου και την πολιτική στον χώρο να αναλάβει η Διεύθυνση Γραμμάτων του υπουργείου Πολιτισμού.
Η ελληνική πολιτεία ουδέποτε αγάπησε πραγματικά το βιβλίο. Ουσιαστική εθνική πολιτική βιβλίου δεν υπήρξε ποτέ, παρά μόνο αποσπασματικές κινήσεις, οι οποίες πολλές φορές προκαλούσαν κατά κύριο λόγο αρνητικά σχόλια απ’ τη μια ή την άλλη μεριά, ανάλογα με το ποιος ήταν πρόεδρος στο ΕΚΕΒΙ και ποιους είχε γύρω του.
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
