Η περιγραφή της νέας παγκόσμιας τάξης που βρίσκεται σε κατάσταση αμόκ. Μια εναλλακτική θεώρηση της πλέον κυρίαρχης ιδεολογίας της εποχής μας
Το βιβλίο αυτό αμφισβητεί τον πιο κεντρικό και λατρεμένο ισχυρισμό της επίσημης ιστορίας: ότι ο θρίαμβος του απορρυθμισμένου καπιταλισμού σήμαινε τη γέννηση της ελευθερίας, ότι οι χωρίς περιορισμούς αγορές συμβαδίζουν με τη δημοκρατία.
Οι συνέπειες των οικολογικών καταστροφών από τον άνθρωπο δεν είναι προσωρινές και στιγμιαίες αλλά μπορεί να έχουν δραματικές για το περιβάλλον επιπτώσεις σε διάρκεια δεκαετιών.
Μία τέτοια περίπτωση καταγράφεται στην Αλάσκα των ΗΠΑ, στην οποία ένας μεγάλος αριθμός από όρκες φέρεται να έχει εξοντωθεί, ως συνέπεια ενός ναυαγίου το οποίο συνέβη είκοσι χρόνια πριν.
Το πιο δύσκολο σημείο για τον Ομπάμα δεν ήταν και δεν θα είναι η σταδιοδρομία του μέχρι να γίνει Πρόεδρος των ΗΠΑ. Το πιο δύσκολό του σημείο αρχίζει τώρα. Γι’ αυτόν τώρα άρχισαν τα πιθανά λάθη του τύπου Σάρας Πέϊλιν (την επιλογή της δηλαδή από το Μακέην ως αντιπροέδρου των ΗΠΑ σε περίπτωση που εκλεγόταν αυτός πρόεδρος).
Ο κόσμος καίγεται, το αίμα ρέει στην χέρσα και άνυδρη γη και κείνος ατάραχος στις διακοπές του και στο υδροβόρο γκαζόν του γκολφ αφού επιτέλεσε τον θρίαμβο να βγει απ’ την «καλύβα του Μπάρμπα-Θωμά» και να γίνει Πλανητάρχης. «O tempora o mores»*.
Το πρώτο συμπέρασμα είναι ότι δεν αρκεί μια νέα σημειολογική πολιτική ηγεσία πια όπως θα αρκούσε στην περίοδο Ρούσβελτ για να αλλάξει το τοπίο. Δεν αρκεί. Ο λόγος πρωταρχικά είναι ότι επειδή ακριβώς έχει υπάρξει μια βαθιά συστημική εμπέδωση στην διακυβέρνηση αυτή η συστημική εμπέδωση και παγίωση, είναι απολύτως αποκλίνουσα στον συσχετισμό σε επίπεδο κοινωνίας, όταν μάλιστα η κοινωνία δεν έχει συστηματοποιήσει το αίτημα της αλλαγής αλλά το εκφράζει απαξιωτικά ως προς την «οκταετία Μπους», μια οκταετία που προέκυψε από μια ισχυρή στήριξη εκλογικού σώματος παρά τις δύο νοθείες της Φλόριντα και του Οχάιο.
Σχετικά με τα πρόσφατα γεγονότα στην Ελλάδα της πρόκλησης του θανάτου ενός νέου ανθρώπου από σφαίρα αστυνομικού και της επακόλουθης εξέγερσης της νεολαίας έχουμε τρία αρχικά σημεία στα οποία πρέπει να δώσουμε την προσοχή μας.
Η εκλογή ενός μαύρου, του Ομπάμα, στη θέση του προέδρου των ΗΠΑ, από μόνη της σημειολογικά ανοίγει ένα νέο ορίζοντα. Αυτή η εκλογή είναι σημειολογική παρά το γεγονός ότι: είχαμε εξοικειωθεί με δύο μαύρες υψηλότατες ρεπουμπλικανικές πολιτικές παρουσίες στο κυβερνητικό επίπεδο αυτή του Κόλιν Πάουελ και της Κοντολίζα Ράϊζ και απ’ τις οποίες δεν μπορούμε να έχουμε και τις καλύτερες δυνατές αναμνήσεις.
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
