Ο μαρξισμός θεμελίωσε ένα ανθρωπολογικά μονοδιάστατο ον, τον homo Faber (άνθρωπος κατασκευαστής). Η ανθρώπινη ουσία ταυτίζεται με την παραγωγική δύναμη του ανθρώπου, την εργασία, οι παραγωγικές δυνάμεις αναγορεύονται σε δημιουργό της πραγματικότητας.
Το κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμα από το βιβλίο του Πολωνού κοινωνιολόγου Ζίγκμουντ Μπάουμαν «Living on Borrowed Time» (ιταλική έκδοση: «Vite che non possiamo permetterci», Laterza, 2012), που έχει τη μορφή συνομιλίας με τη Μεξικανή κοινωνιολόγο Σιτλάλι Ροβιρόζα-Μαδράθο.
Ποιότητα, Ατομικότητα, Ομαδικότητα, Ιεραρχικότητα και Φασματική Υπερβατικότητα
Η εξέλιξη στο επίπεδο της πλανητικής μας ιστορίας υπήρξε ένα αποτέλεσμα κοσμολογικής και διαστημικής βίας, αποτέλεσμα ενός μη γραμμικού, αλλά, οπωσδήποτε, και θεμελιωδώς φυσικού γίγνεσθαι. Παρ’όλα αυτά, εκείνο που έχει καταστήσει δυνατό το να φτάσουμε στο σημερινό σημείο εξέλιξης, δηλαδή στο να έχουμε πλέον στον πλανήτη τους παρατηρητές αυτής της εξέλιξης – εννοώντας εμάς και όχι μόνο – πρέπει να διερευνηθεί πολύ βαθύτερα, καθώς δεν αρκεί μια διαστημική αστροφυσική και γεωφυσική ματιά για να φωτίσει την εξελικτική διαδρομή.
Απόσπασμα από το βιβλίο «Πόσο επίκαιρη είναι η Αθηναϊκή Δημοκρατία σήμερα;», της Jacqueline De Romilly.
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
