Ο Πυθαγόρας πίστευε ότι οι αριθμοί ήταν θείες οντότητες και τους εξίσωνε με τους θεούς. Οι αριθμοί 1 έως 10, η λεγάμενη δεκάδα, είχαν υποτίθεται μια ιδιαίτερη ιερότητα. Όμως, ο Πυθαγόρας, εξισώνοντας τους θεούς με αριθμούς, αναδιάρθρωσε ριζικά το ελληνικό πάνθεον: οι θεοί, όχι πλέον ανθρωπόμορφα όντα σε μια θεϊκή μελοδραματική παράσταση, είχαν γίνει αφηρημένες μαθηματικές οντότητες. Η πυθαγόρεια εικόνα του κόσμου δεν ήταν το συμπαντικό θέατρο του Όμηρου και του Ησίοδου, αλλά ένας μεταφυσικός χορός αριθμών.
Και ξαφνικά… το σύμπαν άλλαξε! Δεν έχει τη μορφή γνωρίζαμε, και δεν συμπεριφέρεται πλέον με τους τρόπους που μας είχε συνηθίσει. Έπαψε να μοιάζει με καλοκουρδισμένο ρολόι και, τώρα πια, δεν υπακούει σε άκαμπτους νόμους που καθορίζουν την πορεία του με απόλυτη ακρίβεια κι επιτρέπουν σε όλους όσους τους κατανοούν να προβλέψουν με απόλυτη επιτυχία το κάθε στάδιο της εξέλιξής του
“Ξέρεις, Ανθρωπάκο, πως θα ένιωθε ένας αητός άμα έκλωθε αυγά μιας κότας; Αρχικά ο αητός νομίζει ότι θα κλωσσήσει μικρά αετόπουλα που θα μεγαλώσουν. Μα εκείνο που βγαίνει από τα αυγά δεν είναι παρά μικρά κοτόπουλα. Απελπισμένος ο αητός εξακολουθεί να ελπίζει πως τα κοτόπουλα θα γίνουν αητοί. Μα που τέτοιο πράμμα!
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
