∆υστυχώς, δεν πρόκειται για θεωρίες συνωµοσίας, αλλά για την τραγική πραγµατικότητα που χαρακτηρίζει την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου οι δοµικές, οι θεσµικές αποφάσεις σε όλους τους κρίσιµους τοµείς λαµβάνονται κάτω από την ισχυρή πίεση – καθοδήγηση των συµφερόντων που εκπροσωπούν τους µετρηµένους στα δάχτυλα µεγάλους παίκτες των αγορών.
Σε ομιλία του στο Νταβός της Ελβετίας, ο Πρόεδρος της Νότιας Αφρικής Τζέικομπ Ζούμα, οικοδεσπότης της Διάσκεψης για την Κλιματική Αλλαγή η οποία είναι προγραμματισμένη να διεξαχθεί στην πόλη Ντέρμπαν εντός του 2011, παρακίνησε τους επιχειρηματικούς φορείς να πάρουν μέρος ως διαπραγματευτές στις συνομιλίες και να παίξουν ενεργότερο ρόλο σε αυτές.
O Γκίντερ Φερχόιγκεν είναι ένας από τους έξι μέχρι στιγμής πρώην Ευρωπαίους Επιτρόπους που έπιασαν δουλειές σε ιδιωτικές εταιρείες, από τους συνολικά δεκατρείς Επιτρόπους που αποχώρησαν όταν έληξε η θητεία της πρώτης Επιτροπής Μπαρόζο, το Φεβρουάριο του 2010.
O Γκίντερ Φερχόιγκεν είναι ένας από τους έξι μέχρι στιγμής πρώην Ευρωπαίους Επιτρόπους που έπιασαν δουλειές σε ιδιωτικές εταιρείες, από τους συνολικά δεκατρείς που αποχώρησαν όταν έληξε η θητεία της πρώτης Επιτροπής Μπαρόζο το Φεβρουάριο του 2010.
Στο πλαίσιο της ευρύτερης προσπάθειας για τη βελτίωση της διαφάνειας στη διαδικασία λήψης αποφάσεων στην ΕΕ, η Επιτροπή εγκαινίασε το 2008 ένα μητρώο για την καταχώριση των εκπροσώπων συμφερόντων (“λομπίστες”), των ομάδες πίεσης που σκοπό έχουν να επηρεάζουν τις διάφορες πολιτικές.
Η ολοένα και μεγαλύτερη νομοθετική εξουσία την οποία συγκεντρώνουν οι Ευρωπαϊκοί οργανισμοί ως αποτέλεσμα των συνθηκών της Ευρωπαϊκής Ένωσης τις τελευταίες -δύο τουλάχιστον- δεκαετίες, έχει ως αποτέλεσμα αυτοί να είναι υπεύθυνοι για ποσοστό μεγαλύτερο του 50% των νόμων και των ρυθμίσεων που αφορούν στους πολίτες των 27 κρατών-μελών.
Η παρουσία και η επιρροή των λόμπι στην λειτουργία των Ευρωπαϊκών Οργανισμών, είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό φαινόμενο το οποίο δεν προβάλλεται όσο θα έπρεπε στα περισσότερα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στο πρώτο μέρος του αφιερώματος για το περιβάλλον και τις Ευρωεκλογές του 2009. είδαμε τα δομικά εμπόδια που μπαίνουν στην άσκηση αποτελεσματικής περιβαλλοντικής πολιτικής από τα όργανα της ΕΕ και τις επιτώσεις που έχει αυτό στην απαξίωση των ευρωεκλογών.
Οι Ευρωεκλογές του Ιουνίου διεξάγονται στην σκιά της μεγάλης οικονομικής –και όχι της υπό το βάρος της ακόμα μεγαλύτερης- περιβαλλοντικής κρίσης. Η σταθερά αυξανόμενη αποχή από την εκλογική διαδικασία αναμένεται να καταρρίψει φέτος κάθε προηγούμενο ρεκόρ.
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
