Όσο τα οράματα είναι για την ανθρωπότητα απλές λέξεις με περιεχόμενο που να ικανοποιεί την επιθυμία της να έχει μια εύκολη καθημερινότητα και να ικανοποιεί το πνεύμα της με απλοϊκή διατύπωση μεγαλόπνοων αλλά απροσέγγιστων στόχων, τόσο οι έννοιες θα διαστρεβλώνονται και η ανθρωπότητα θα μένει χωρίς πνευματικό στήριγμα
Πέντε μόλις χώρες ευθύνονται για το 60% του όγκου των πλαστικών που απορρίπτονται κάθε χρόνο στους ωκεανούς του πλανήτη: Κίνα, Ινδονησία, Φιλιππίνες, Ταϋλάνδη και Βιετνάμ.
Εκτιμάται ότι κάθε χρόνο στους ωκεανούς απορρίπτονται οκτώ εκατομμύρια τόνοι πλαστικών σκουπιδιών.
Με μεγάλη πλειοψηφία το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο καταψήφισε την πρόταση κανονισμού που θα επέτρεπε σε κάθε κράτος-μέλος της Ε.Ε. να περιορίζει ή να απαγορεύει την πώληση και τη χρήση των εγκεκριμένων από την Ε.Ε. γενετικά τροποποιημένων τροφίμων ή ζωοτροφών στην επικράτειά τους.
Η διαφήμιση προστάζει καταναλώστε και η οικονομία το απαγορεύει.
Οι επιταγές της κατανάλωσης, υποχρεωτικές για όλους αλλά ανέφικτες για την πλειοψηφία, οδηγούν σε παράνομες ενέργειες. Οι αστυνομικές σελίδες των εφημερίδων φανερώνουν πολύ περισσότερα για τις αντιφάσεις της εποχής μας από τις πολιτικές ή οικονομικές τους σελίδες.
Εξόριστε ποιητή, στον αιώνα σου, λέγε, τι βλέπεις;*
-Σαν ποιητής να μιλήσω ή σαν εξόριστος; Γιατί στον αιώνα μου σπανίζουν οι πρώτοι μα περισσεύουν οι δεύτεροι. Γιατί εδώ πέρα φωνή των πρώτων δεν ακούω αλλά σπάνε τα τύμπανά μου απ’ τα ουρλιαχτά των δεύτερων. Όλα είναι λάθος εδώ, όλα ανάποδα. Το «μπροστά» στον χρόνο που έχουμε στο μυαλό μας κι ως πρόοδο, διώξτο όσο πιο γρήγορα μπορείς.
Μπορεί ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας -με λιγότερο από 1,25 δολάριο την ημέρα με αποτέλεσμα να υποφέρουν από την πείνα να έχει μειωθεί κατά 50% από το 1990 οπότε και ανερχόταν σε 1,9 δισεκατομμύρια, ωστόσο 836 εκατομμύρια άνθρωποι συνεχίζουν να είναι αντιμέτωποι με την πείνα και να ζουν σε κάτω από το όριο της φτώχειας.
Από την Αλληλεγγύη για Όλους
Βρισκόμαστε σε μια νέα περίοδο, ελπιδοφόρα σε ό,τι αφορά το τοπίο ανάπτυξης συλλογικών δράσεων αλληλεγγύης, παρεμβάσεων στο θεσμικό πλαίσιο και αξιοποίησης πόρων. Μια περίοδο νέων προκλήσεων για το κίνημα κοινωνικής αλληλεγγύης.
Στο Irvine της Καλιφόρνια, ένα αναξιοποίητο οικόπεδο 7,5 στρεμμάτων έχει μετατραπεί σε αυτό το όμορφο και… φαγώσιμο πάρκο που ταΐζει 200.000 ανθρώπους κάθε μήνα!
Ο τίτλος θα μπορούσε να είναι «από τον πάτο ενός πηγαδιού, στην κορυφή της ιστορίας». Θα απέδιδε με την ίδια ακρίβεια, χωρίς μεταφορική έννοια, την (όχι πάντα) συναρπαστική διαδρομή του Jose Mujica. Ο, μέχρι την περασμένη Κυριακή, πρόεδρος της Ουρουγουάης, «ο φτωχότερος πρόεδρος χώρας στον κόσμο» όπως τον έχουν χαρακτηρίσει και ο ίδιος δεν παραδέχεται, αναμετρήθηκε με την ιστορία και θριάμβευσε. Την ανάγκασε να του επιφυλάξει μια ξεχωριστή σελίδα, ανάμεσα σε εκείνους που το όνομά τους προκαλεί ξεχωριστό σεβασμό, αν όχι δέος.
Σχεδόν ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι εξακολουθούν να μην έχουν πρόσβαση σε τουαλέτα, γεγονός που συνιστά εν δυνάμει αιτία μετάδοσης ασθενειών, όπως αποδείχθηκε από την επιδημία του αιμορραγικού πυρετού Εμπολα, επισημαίνει η ετήσια έκθεση για την πρόσβαση στο πόσιμο νερό και τις τουαλέτες του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Τουαλέτας (19 Νοέμβρη).
ΤI ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ ΜΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΡΑΤΤΕΙΝ; Μετά από επανεξέταση του ζητήματος, είμαι σε θέση να υποθέσω ότι η θέληση δεν καθορίζεται, όπως γενικώς θεωρείται, από το μέγιστο αγαθό στο οποίο αποβλέπει κανείς μελλοντικά, αλλά μάλλον από μια (και δη την πλέον επείγουσα τις περισσότερες φορές) ανησυχία, από την οποία κυριαρχείται κανείς σε παρόντα χρόνο. Αυτή η ανησυχία είναι που καθορίζει αποτελεσματικά τη θέληση και μας θέτει στην τροχιά των τελούμενων από μας πράξεων.
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
