Η διαμάχη σχετικά με το αν οι άνθρωποι πρέπει να τρώνε κρέας δεν είναι κάτι το καινούριο. Ενώ υπάρχουν άνθρωποι και στις δύο πλευρές του θέματος που τοποθετούνται με βάση τη δική τους λογική και πεποιθήσεις, σχετικά με το κατά πόσο η κατανάλωση κρέατος είναι υγιής, φυσιολογική ή φυσική
Ίσως μοιάζει παράξενο να μιλά κανείς για αγάπη και να αναφέρεται σε πoλιτικά ή κοινωνικά θέματα. Ωστόσο είναι γνωστό σε όλους μας ότι τα συναισθήματα αγάπης οδηγούν σε συγκεκριμένες συμπεριφορές που όλοι τις ζούμε (περιορισμένα ίσως, αλλά έχουμε κάποια γνώση τους).
Save fox in Greece
Aν και η αλεπού θεωρείται απειλούμενο είδος της ελληνικής πανίδας, παραμένει στα θηρεύσιμα είδη, μάλιστα χωρίς περιορισμό στις μέρες κυνηγιού της και χωρίς περιορισμό στον αριθμό ζώων που μπορεί κάποιος κυνηγός να σκοτώσει. Πρόκειται για μία ακόμα αντίφαση της ελληνικής νομοθεσίας που από τη μία προστατεύει το συμπαθές τετράποδο και από την άλλη δίνει το πράσινο φως για την αλόγιστη εξόντωση του.
Τις τελευταίες εβδομάδες έχουν έρθει στο φως της δημοσιότητας διάφορα περιστατικά δηλητηρίασης ζώων με φόλες.
Χαρακτηριστικότερες περιπτώσεις αυτή της Θεσσαλίας όπου δεκάδες αδέσποτα, αλλά ακόμα και δεσποζόμενα ζώα βρήκαν μαρτυρικό θάνατο από δηλητήριο στην περιοχή Αμπελώνα
Θα είναι έκπληξη να μάθουμε ότι τα δένδρα, όπως και τα ζώα, επικοινωνούν μεταξύ τους και μεταδίδουν την κληρονομιά τους στις επόμενες γενιές;
Για την καθηγήτρια Suzanne Simard δεν είναι και εξηγεί στο trueactivist.com, πώς τα δένδρα είναι κάτι πολύ πιο περίπλοκο από ό τι οι περισσότεροι από εμάς έχουμε ποτέ φανταστεί.
«Εβδομαδιαία επισκόπηση παραγνωρισμένων ειδήσεων επικαιρότητας που πρέπει να έχουμε πρόχειρες σε ένα συρτάρι»
(Από δημοσιεύσεις της 1ης εβδομάδας του Σεπτεμβρίου)
Περί παρακμής της Δύσης
«ελάχιστοι άνθρωποι σήμερα αμφισβητούν ότι ο κόσμος παρασύρεται και πάλι, χωρίς πηδάλιο και κυβερνήτη, προς τον πάτο. Η δημόσια συζήτηση, πριν από το καλοκαίρι, για το αν αντιμετωπίζουμε μια «καινούρια φυσιολογική κατάσταση» βραδύτερης ανάπτυξης, έφτασε σε συμπέρασμα: όχι, τίποτα πλέον δεν μοιάζει φυσιολογικό. Το να τα βγάζουμε πέρα με ημίμετρα οδηγεί σε αποτυχία.
Οι επιπτώσεις του σεισμού στην Ιαπωνία – ιδίως η συνεχιζόμενη κρίση στο πυρηνικό εργοστάσιο της Φουκουσίμα – έχουν θλιβερά μαθήματα να διδάξουν για όσους μελετούν το αμερικανικό χρηματοπιστωτικό Κραχ του 1929 πριν από την μεγάλη ύφεση. Και τα δύο γεγονότα αποκαλύπτουν πόσο άσχημα μπορούν οι αγορές και οι κοινωνίες να διαχειριστούν υπαρκτούς κινδύνους.
Για άλλη μια φορά εισερχόμαστε σε μια περίοδο κρίσης. Προηγήθηκε η πτώση του τοίχους του Βερολίνου που συμβόλισε το τέλος της πλάνης ότι τα προβλήματα του ανθρώπου θα λύνονταν με τον πλήρη έλεγχο της οικονομίας από το κράτος.
Ο καιρός των εύκολων λύσεων, αυτών δηλαδή που έδιναν αναβολή σε κάποιο πολιτικό ή κοινωνικό πρόβλημα, έχει παρέλθει. Το να «κρύβουμε τα σκουπίδια κάτω από το χαλάκι της πόρτας» λειτούργησε μέχρι που το χαλάκι δεν μπορεί να κρύψει ούτε μια γόπα πλέον.
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
