Όπως στην αρχή της χριστιανικής εποχής, έτσι και σήμερα αντιμετωπίζουμε ξανά το πρόβλημα της ηθικής οπισθοδρόμησης που απέτυχε να συμβαδίσει με τις επιστημονικές, τεχνολογικές και κοινωνικές μας εξελίξεις.
Οι διηπειρωτικοί πύραυλοι αποδυνάμωσαν τη στρατηγική σημασία του κάθε Βοσπόρου. Σε άλλη εποχή, το σχέδιο ανεξαρτησίας των χωρών της Βαλτικής θα οδηγούσε, ίσως, σε παγκόσμιο πόλεμο, όπως και πολλά άλλα γεγονότα που έχουν συμβεί στη σύχρονη εποχή.
Ενδιαφέρουσα εποχή η σημερινή, και το εννοώ με την χειρότερη έννοια. Είμαστε αντιμέτωποι όχι με μια αλλά με δυο κρίσεις, καθεμία από τις οποίες θα μπορούσε να οδηγήσει σε παγκόσμια καταστροφή. Στις ΗΠΑ, οι φανατικοί δεξιοί του Κογκρέσου μπορεί να μπλοκάρουν την αναγκαία αύξηση του πλαφόν του χρέους προκαλώντας δυνητικά χάος στις παγκόσμιες χρηματαγορές
Η πολιτική ανεπάρκεια, αμηχανία, αδράνεια και αβουλία που εκδηλώνονται τόσο σε πρακτικό επίπεδο όσο και σε θεσμικό επίπεδο είναι έκδηλες και φανερώνονται μέσα από τον διεθνοποιημένο πολιτικό πατερναλισμό που ασκούν οι αγορές, αλλά και μέσα από τη διαπλοκή, την αδιαφάνεια, τη διαφθορά και τον εκφυλισμό του κοινοβουλευτισμού.
Από την απαρχή της ελληνικής κρίσης χρέους το 2010, οι μεγάλοι παίκτες της Ευρώπης έπρεπε να είχαν κατανοήσει τους κινδύνους και τις συνέπειές της για την Ευρωπαϊκή Ένωση. Στους παρατηρητές σίγουρα δεν δίνουν αυτή την εντύπωση. Η κρίση πάντοτε αφορούσε πολλά περισσότερα από την Ελλάδα: μία άτακτη χρεοκοπία εκεί θα απειλούσε να τραβήξει άλλες οικονομίες της περιφέρειας του ευρωπαϊκού νότου, συμπεριλαμβανομένων κάποιων μεγάλων, σε μία δημοσιονομική άβυσσο, μαζί με μεγάλες ευρωπαϊκές τράπεζες και ασφαλιστικές εταιρείες.
Έναν συμβολικό τρόπο βρήκε ο 59χρονος ανασφάλιστος Τζέιμς Βερόνε για να αντιμετωπίσει την αρθρίτιδα και το παράλυτο πόδι του.
Ο 59χρονος Τζέιμς Βερόνε, παράλυτος από το ένα πόδι, πρόσφατα απολυθείς μετά από 17 χρόνια εργασίας στην Coca – Cola, αποστερημένος την κοινωνική ασφάλιση, προέβη σε κλοπή 1 δολαρίου, προκειμένου να συλληφθεί και να εξετάσει το πόδι του ο γιατρός της φυλακής.
Σουρεαλιστική φαρσοκωμωδία έζησε χθες η Ελλάδα από το μεσημέρι μέχρι λίγο πριν τις δέκα το βράδυ. Μέχρι να εκφωνήσει ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου το λακωνικό διάγγελμά του, όλοι οι Έλληνες και όλα τα τηλεοπτικά κανάλια συζητούσαν ποιος θα είναι από σήμερα ο… πρωθυπουργός της χώρας και δη οικουμενικής αποδοχής που θα αντικαθιστούσε τον Γ. Παπανδρέου – μια συζήτηση που πυροδοτήθηκε από τη στάση του… ίδιου του Γ. Παπανδρέου!
Ένας πολύ γνωστός οικονομολόγος και παλαιός φίλος του Ανδρέα Παπανδρέου, μου διηγήθηκε τις προάλλες έναν διάλογό του, πριν από πολλά χρόνια, με τον Ζακ Ντελόρ, από τους αρχιτέκτονες του Μάαστριχτ.
Πόσο «πολιτικό» είναι το κίνημα «της αγανάκτησης», με δεδομένο ότι συμμετέχει εκεί ένα ετερόκλητο σύνολο ανθρώπων, με διαφορετικές ιδεολογικές αναφορές και συνθήματα (ακόμη κρατώντας και ελληνικές σημαίες);
Είναι το πιο πολιτικό φαινόμενο των ημερών μας.
Μακάρι οι φανταστικές δυνατότητες της νέας τεχνολογίας να χρησιμοποιηθούν για την ορθολογική συμμετοχή των πολιτών στην άσκηση της εξουσίας και να μη χρησιμοποιηθούν για την άσκηση της εξουσίας από «φωτισμένους ηγέτες – μεγάλους αδελφούς».
Το ωράριο των φαρμακείων είναι, αν δεν το γνωρίζετε, σοβαρό πρόβλημα και προφανώς γι’ αυτό η τρόικα έκανε παρατήρηση στην ελληνική κυβέρνηση για τη μη απελευθέρωση! Των οικιών ημών εμπιπραμένων, ημείς άδομεν. Εν μέσω ενός οικονομικού Αρμαγεδδώνα που ενέσκηψε μετά το 2008 στις δυτικές οικονομίες και την ΕΕ, και που μόνο παροδικός δεν φαίνεται να είναι, οι εκπρόσωποι ΔΝΤ, ΕΕ και ΕΚΤ βρίσκουν χρόνο να ασχοληθούν με αυτά τα σπουδαία προβλήματα, θυμίζοντας ότι ο τυφλός φανατισμός δεν γνωρίζει ιδεολογικά όρια, για να μην πούμε ότι είναι ίδιον κάθε «ολοκληρωτικού συστήματος».
Τα βασικά σφάλματα των πολιτικών, η αναξιοπιστία της πολιτικής, ο εγκλωβισμός της Πολιτείας, η χρεοκοπία των κομμάτων, καθώς επίσης η ανάγκη διαχωρισμού της νομοθετικής από την εκτελεστική εξουσία.
Η Ελλάδα που έχουμε μέσα μας ξεχάσει μας περιμένει από χρόνια. Είναι ο τόπος προς τον οποίο πρέπει να γίνει η νέα πολιτική μετανάστευσή μας.
Θεωρούμε ότι το μόνο που χρειαζόμαστε στον δρόμο μας είναι μια απλή πυξίδα: Λογική και Ήθος, χωρίς -ισμούς.
Η Κάρτα του Πολίτη είναι μια πλαστική κάρτα στο μέγεθος των πιστωτικών καρτών, που έχει ενταμιευμένα βασικά στοιχεία του κατόχου της. Τέτοια στοιχεία για παράδειγμα είναι: ο αριθμός αστυνομικής ταυτότητας, ο αριθμός φορολογικού μητρώου (ΑΦΜ), ο αριθμός μητρώου κοινωνικής ασφάλισης (ΑΜΚΑ) ο εκλογικός αριθμός, η φωτογραφία μας, τα δακτυλικά μας αποτυπώματα, και άλλα βασικά στοιχεία.
Διανύουμε μία περίοδο κομβική του παρόντος πολιτισμού μας και γι’ αυτό έχουν αναδυθεί στην επιφάνεια όλα τα προβλήματα και ζητούν όχι λύση, αλλά, κυρίως, απάντηση. Η λύση, κατόπιν, θα είναι ανάλογη της απάντησης.
«Πώς αισθάνεται ένας άνθρωπος απέναντι στην αμερικανική κυβέρνηση σήμερα; Απαντώ ότι του προξενεί μεγάλη δυσαρέσκεια ο οιοσδήποτε συσχετισμός μαζί της. Μου είναι αδύνατο, για παράδειγμα, να αναγνωρίσω το πολιτικό αυτό όργανο ως δική μου κυβέρνηση…». Πολλοί Αμερικανοί θα προσυπέγραφαν σήμερα αυτή τη φράση. Τη διατύπωσε πρώτος, το 1849, ένας συμπατριώτης τους, ο Χένρι Ντέιβιντ Θορό, στο περίφημο δοκίμιό του «Πολιτική ανυπακοή»
Όσο η πελατειακή συμπεριφορά θα αποτελή συστημικό δεδομένο, τόσο το κράτος θα μένη παρασιτοφόρο και τυραννικό, έρμαιο της ανομικής ψυχής των πολιτών του. Βιώνουμε την δίνη μιας κρίσεως που κυοφορήθηκε προ πολλού. Την χαρακτηρίζουμε «δημοσιονομική», αλλά ξεπερνά τις λογιστικές συν δηλώσεις του όρου και παραπέμπει στις σχέσεις του Ρωμηού με το κράτος, για να καταλήξει στην νοοτροπία η οποία τις καθορίζει.
Μόλις 700.000 από τους 6.000.000 πλημμυροπαθείς που χρειάζονται επειγόντως φαγητό και νερό έχουν δεχθεί βοήθεια και η οργή των Πακιστανών διογκώνεται με απρόβλεπτες συνέπειες.
Α.-Η γνώση ως διαμορφωτής νοοτροπίας
Τα δύο ζητήματα, που προαναφέραμε και ανακύπτουν στο θέμα της σχέσης των τοπικών κοινωνιών και της πράσινης επιχειρηματικότητας, συνδέονται αφ’ ενός με το πρόβλημα του ελλείμματος γνώσης και αφ’ ετέρου με την ευαισθητοποίηση.
Δεν έχετε ακόμη λογαριασμό;
Δημιουργία λογαριασμού
