Ο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΚΑΙ Η ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ (του Θανάση Μπαντέ)
ΑΜΕΣΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΣΜΟΣ (του Γιώργου Κουτσαντώνη)
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (του Κορνήλιου Καστοριάδη)
ΟΙ ΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΜΑΖΕΣ ~ Από το βιβλίο “ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΜΑΖΩΝ” (του Gustave Le Bon)
Οι εκλογικές μάζες, δηλαδή οι ομάδες που καλούνται να εκλέξουν τους τιτλούχους κάποιων υπηρεσιών, είναι μάζες ετερογενείς όμως, καθώς δεν δρουν παρά μόνο με ένα καθορισμένο τρόπο:
Ο ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΩΝ ΜΑΧΩΝ (του Γιώργου Κουτσαντώνη)
Από την κρίση του 1929, τα χρόνια του μεσοπολέμου και την, ιστορικά αποκαλυπτική, ομολογία του Ελ. Βενιζέλου: «Αυτά τα ελέγαμε χθές, ήσαν διά να έλθωμεν εις την εξουσίαν. Αυτά τα οποία λέγομεν σήμερον είναι διά να μείνωμεν εις την εξουσίαν», η εξαγωγή συμπερασμάτων σχετικά με το τί άλλαξε μέχρι σήμερα, σε πολιτικό επίπεδο, είναι ένα σύνθετο και ασφαλώς δύσκολο -αν όχι ακατόρθωτο- εγχείρημα.
ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ Η ΦΘΗΝΕΙΑ ΤΩΝ «ΙΔΕΩΝ» (της Ιωάννας Μουτσοπούλου)
ΕΚΛΟΓΕΣ… 2009
debate 2009, Καραμανλής Κώστας, πρωθυπουργός, Νέα Δημοκρατία
ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
ΘΕΣΕΙΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ (του Γιάννη Ζήση)
Αν ένας χάρτης του κόσμου δεν περιλαμβάνει την Ουτοπία, δεν αξίζει ούτε μια ματιά μας… » Λιούις Μάμφορντ, «Η ιστορία των Ουτοπιών» [1]
Τα έθνη είναι μια μορφή συλλογικής ακεραιότητας των ανθρώπων ενάντια σε κάθε μορφή ολοκληρωτικής οικονομικής, πολιτισμικής, πολιτικής ή θρησκευτικής άσκησης εξουσίας. Κάθε συλλογική διαφοροποίηση που αντιστρατεύεται αυτές τις τέσσερις μορφές επικυριαρχίας μπορεί να ονομαστεί έθνος, ανεξάρτητα από το αν έχει νομικό υπόβαθρο.
ΟΙ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ (του Γιάννη Ζήση)
Στην χώρα μας όταν προκηρύσσονται ευρωεκλογές, οι οποίες σαν κοινό ευρωπαϊκό χαρακτηριστικό τους έχουν την προγραμματισμένη ημερομηνία, πέραν της δικαιοδοσίας των ελληνικών κυβερνήσεων, το μόνο ίσως που δεν συζητιέται κατά την διάρκεια των ευρωεκλογών είναι η Ευρώπη, οι σχέσεις μας με την Ευρώπη, ο ρόλος μας στην Ευρώπη και ο ρόλος της Ευρώπης στον κόσμο.